- 20 Şubat 2010
- 33.258
- 6.523
- 773
yaa ne kadar süre oldu mesela...??
bi de eğer görüştüğümüz,iletişim halinde olduğumuz birine karşıysa bu hisler
biz sanarız ki bakışımızdan anladı
imamızdan anladı
ama yok
bu erkekler cidden çok saf
anlamıyolar bacım kesinlikle
çok yüzeyseller
biz kızlar daha detaycıyız
mesela bi erkeke benim ona davrandığım gibi
bana davransa hemen çakardım mevzuyu
bunlara illa seviyom olum senikötükedihüso
diycen ki
heeee desinsırnaşık şey
inşallah canım inş. geçecek
hiçbir iz kalmadan geçer inş..
keşke bi kötülük yapsaydı da
o sebepten soğusaydım ondan...
böyle iymiser şekilide temennilerle bitmesi.....
gözümü saatten alamıyorum
eve gitmek,yorgan altında hüngür hüngür ağlamak istiyorummafoldumben
Kızlar merhaba;
Ben de itirafçılardanım. Mina yazdıklarını okudum. Yazmak istedim ben de yaşadıklarımı. Okuldan bir arkadaşım vardı, gerçi arkadaş sayılmaz, selamlaşmazdık bile. Ben zamanla bu çocuktan acayip derecede etkilenmeye başladım. Ama o zamanlar cesaretsizin önde gideniydim, konuşamazdım. Okul bitti, aradan 2 sene geçti, ben onu unutamadım. Bir gün tesadüfi şekilde iletişim bilgileri geçti elime ve onunla konuşmaya karar verdim. Utana sıkıla anlattım ona herşeyi. Tabi ki anlayışla karşıladı. Ama sevgilisi olduğunu söyleyince tepemden aşağı kaynar sular döküldü. Neyse aradan 6-7 ay geçti. Ben artık niyeti bozdum, çünkü sevgilisinden ayrılmıştı. Tekrar konuştum, bu sefer daha ilgili davrandı. Ama bana artık çok yorulduğunu, beni kesinlikle kırmak istemediğini, üzerinde ilişki babında sorumluluk istemediğini, yapması gereken çok şey olduğunu, kısacası ilişki milişki istemediğini söyledi. Ben de ona kendisinden hiçbir şey beklemediğimi söyledim. Tabi ki de bekliyordum ama uyum sağlamaktan başka çarem yoktu. Yüz yüze görüşünce herşey değişebilirdi. Neyse aradan 1-2 ay geçti ve biz buluştuk. Çok güzel bir gün geçirdik. Adeta gerçek sevgili gibi yakınlaştık. Ardından bir kez daha görüştük. Çok fazla ortak noktamız yoktu ama yine de ben onunla olduğum için çok mutluydum. Bir gün tekrar aradı ve başka bir iş için benim bulunduğum semte gelmekte olduğunu söyledi, görüşelim dedi. Ama akılsız ben bir türlü evden çıkamadım. 1 saat sonra aradı nerdesin diye, ben de yarım saate çıkabileceğimi söyledim. Sesi çok yorgun geliyordu. Ben de onu bekletmemek için başka zaman görüşelim dedim. Ondan sonra çıt çıkmadı. Bir daha aramadı. Ben birkaç kez konuştum görüşelim imalarında bulundum ama oltaya gelmedi. Ben de üstüne düşmedim artık yapabileceğim herşeyi yapmıştım girişkenlik açısından. Mutluluğum 2 gün sürdü bunca bekleyişten sonra. Bekledim, bekledim beni arayacak, kesin dönecek diye. Kaç ay oldu hala dönmedi. Herşey havada kaldı böyle. Soramadım da neden böyle oldu diye, çünkü bana baştan söylemişti olacakları. Daha fazla burnumu sokmamalıydım. Halen bekleyişteyim. Artık unutmam lazım ama olmuyor. Evet kızlar, benim hikayem de kısaltılmış haliyle bu kadar. Bazen diyorum, keşke bunların hiçbiri yaşanmasaydı. İçimde kalsaydı hepsi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?