Psikolojik destek almalı mıyım? Yoksa normal miyim?

Mihail Zoscenko · 2 Haziran 2020

Buradaki bazı yorumlara alınmışsınız ama bence kulak verin, yargılamaktan ziyade karşı tarafta oluşan algıyı söylüyorlar size, dışarıdan gerçekten de buldumcuk gibi duruyorsunuz çünkü. Yanlış anlamayın ama ben sizin gibi anneler ve bebeklerinden uzak duruyorum (yalan yok itici de buluyorum), çocuğu sevesim varsa bile aman başlamasın gene annesi diye sevmem. Benim gibi düşünen de çoktur eminim, çocuk için de kötü olmaz mı bu durum ileride, sizin yüzünüzden izole bir hayat sürecek kimse bulaşmak istemeyecek. Anne baba dışında başkalarının sevgisi de ihtiyaçtır o yavruya, yenidoğansa veya bir hastalığı varsa tamam dikkat edin de kanguru gibi kucağınızda yapışık da yaşamayın yani.

birdelimuallime · 2 Haziran 2020

Sizin yaptığınızı sorgulamak bana düşer mi bilmem ama çocuk açısından bakınca ilerde bu tutum yüzünden çok sıkıntı yaşayacaktır. Dış dünyadan izole yaşamak sosyal becerilerini köreltir, insanlarla olan bağı kuvvetli olmaz, arkadaş edinmekte çok zorluk yaşar. Şu an küçük ama bu tutum devam ederse dışarı çıkmaya bile korkacak hale bile gelebilir. Biz şu an iki aileden de uzakta yaşıyoruz, eve gelen giden yok desem yeridir, kendi yaşıtında çocugu olan arkadaşım da yoktu, şu dönemde de iki ayı geçkin sadece bizi görüyor. Dün sitenin bahçesinde birçok çocuk vardı indirdim kaynaşır belki diye ama yanlarına dahi gitmedi beni çekiştirip kendi başına yürümek istedi. Elini bıraktım kendi başına yürüsün diye ağlayarak elimi tuttu tekrar. Yani sosyal anlamda epey zorluk yaşayacağız gibi duruyor. Siz de bu duruma dikkat edin derim, zira bu denli herkesten uzakta bile isteye tutmak çocuğu size bağımlı hale getirir.

Bihterinpekisi · 2 Haziran 2020

Normal değil. Anne baba veya evlatda olsa kimseye bu kadar bağımlı olmak doğru değil. Çocuğunuz sizden ayrı kalmaya, başkalarına alışık olmalı. Hayat bu size birşey olsa toparlayamaz yoksa.
Düşüncenize bu şeklide buyuttugunuz bir cocuk evlenince kendi ailesine adapte kalabilir mi? Ya da farklı bir sehirde, yurtdışında okula gitmek zorunda kalsa yapamaz ki sizsiz.
Bazen çocuklarımızdan ayrı kalmak zorunda kalıyoruz ben çocuklarımı koronada anneme bırakmak zorunda kaldım siz ve çocuğunuz böyle durumların hakkindan nasıl geleceksiniz?
Çocuklarınız ve kendiniz için her şarta ve hayata hazırlıklı olmalısınız.

Evlat Kokusu · 2 Haziran 2020

Souldfly .!.:
Merhaba arkadaşlar evliyim eşimde bende öğretmeniz ve çok şükür 4 yıllık evliliğimize ocakta yavrumuz da katıldı. Şimdi 4 aylıkta bir bebeğimiz var. Sorun şu ki doğum yapıp eve çıkınca hiç kimseye vermedim resmen bebeğimi.. Benim ailem uzakta eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz ama hiç kimseye vermiyordum yani saysan annelere bile sayılı vermişimdir o derece öpmek yasak asla hitap şekillerine dahi karışıyorum. Neyse 20 günlük olunca annemler memlekete gitti kayınvaldemlere de gidip gelmiyorum görmesinler sevmesinler diye eşimde böyle düşünüyor bir kaç kez gittik ama çocuğa el sürdürmedim. 2 aylıkken şu virüs çıktı ve tamamen dünyadan izole yazıyoruz ve 2 taraflada görüntülü konuşuyoruz. Şimdi eşiminde benimde hissettiğimiz şu iyiki virüs çıktı yoksa nasıl sevdirecektik ailelere kendi anne babamız bile kucağına alsa veremiyoruz içimizden bir parça kopuyor sanki çocuğa birşey yapacaklar gibi gidip ellerinden alıyoruz yani asla ve asla ikimizden başka hiçkimse almasın sevmesin istiyoruz. Bu normal mi yoksa destek mi almalıyız? Gerçekten soruyorum eksik vardır fazla yoktur. Benim gibi olan var mı? Yargılayın diye yazmadım danışmak istediğim için yazım.

İyiki virüs çıktı sonrasını Okumadım!!! Ne demek iyiki virüs çıktı ya???? Hayatın onca can gitti, onca çocuk babasız, annesiz kaldı. Evlere hapsolduk.. Babam hastanede yattı lanet olası virüs yüzünden.... Siz tedavi olun vicdan tedavisi. Başkasının acısını görmeyip, kendine pay çıkaran gerçekten hasta bana göre..

Evlat Kokusu · 2 Haziran 2020

-EarthLing- · 2 Haziran 2020

Normal degil bence. Ben sadece esimin ailesinden sevmedigim kisilere veremiyorum.

Onun disinda sevdiklerim istedikleri kadar sevebilirler ki ben de cok sahiplenici bir insanimdir normalde. Bence destek alin. Cocuk icin saglikli degil yaptiginiz.

Mormenekse89 · 2 Haziran 2020

behna_xwes .!.:
Ayy benim annem böyleymiş. Kimseye elletmezmiş bizleri. Bağrına basar otururmuş 24 saat.
Bilemedim normal mi değil mi.. Annem bizleri, özellikle beni biraz bağımlı yetiştirdi. Hiç yanından ayırmazdı. Ben annemi 1 gün görmezsem kalbim sıkışırdı falan hatta konu bile açmıştım burda..
Bence bir psikoloğa görünmenizde fayda var.

Canm hadi senin annen doğum hormon annelik isgudusu. Bu bayanjnda. Hadi aynısı diyelim ya kocasına ne demeli. .... Ben de doğum yaptm ilk zamanlar değişik oluyorsun. Görümcem geldi okdr ilgilendi ki sağolsun ama o ara ver ben altını değiştirin dedi okdr kötü oldum ki ya ben değiştiririm dedm sanki çocuğum elimden alinyr gibi sonra. Bir iki gün geçti bu duygu normale dönüştü şimdi ise keşke olsada altını değiştirse diyorm:))) ama kocam a asla o an. Sacmalyrsn derdi bunun kocada lohusaa

Bluegitar · 2 Haziran 2020

Ne yapacaklar acaba cocuga..top gibi birbirlerine mi atacaklar..

Yakud-u Anka · 2 Haziran 2020

Souldfly .!.:
Merhaba arkadaşlar evliyim eşimde bende öğretmeniz ve çok şükür 4 yıllık evliliğimize ocakta yavrumuz da katıldı. Şimdi 4 aylıkta bir bebeğimiz var. Sorun şu ki doğum yapıp eve çıkınca hiç kimseye vermedim resmen bebeğimi.. Benim ailem uzakta eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz ama hiç kimseye vermiyordum yani saysan annelere bile sayılı vermişimdir o derece öpmek yasak asla hitap şekillerine dahi karışıyorum. Neyse 20 günlük olunca annemler memlekete gitti kayınvaldemlere de gidip gelmiyorum görmesinler sevmesinler diye eşimde böyle düşünüyor bir kaç kez gittik ama çocuğa el sürdürmedim. 2 aylıkken şu virüs çıktı ve tamamen dünyadan izole yazıyoruz ve 2 taraflada görüntülü konuşuyoruz. Şimdi eşiminde benimde hissettiğimiz şu iyiki virüs çıktı yoksa nasıl sevdirecektik ailelere kendi anne babamız bile kucağına alsa veremiyoruz içimizden bir parça kopuyor sanki çocuğa birşey yapacaklar gibi gidip ellerinden alıyoruz yani asla ve asla ikimizden başka hiçkimse almasın sevmesin istiyoruz. Bu normal mi yoksa destek mi almalıyız? Gerçekten soruyorum eksik vardır fazla yoktur. Benim gibi olan var mı? Yargılayın diye yazmadım danışmak istediğim için yazım.

Kaynanam da benim bebeğimi benim kucağıma vermek istemiyordu hep kendinde dursun istiyordu aferin iyi yapıyorsun kız

notokey · 2 Haziran 2020

Souldfly .!.:
Merhaba arkadaşlar evliyim eşimde bende öğretmeniz ve çok şükür 4 yıllık evliliğimize ocakta yavrumuz da katıldı. Şimdi 4 aylıkta bir bebeğimiz var. Sorun şu ki doğum yapıp eve çıkınca hiç kimseye vermedim resmen bebeğimi.. Benim ailem uzakta eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz ama hiç kimseye vermiyordum yani saysan annelere bile sayılı vermişimdir o derece öpmek yasak asla hitap şekillerine dahi karışıyorum. Neyse 20 günlük olunca annemler memlekete gitti kayınvaldemlere de gidip gelmiyorum görmesinler sevmesinler diye eşimde böyle düşünüyor bir kaç kez gittik ama çocuğa el sürdürmedim. 2 aylıkken şu virüs çıktı ve tamamen dünyadan izole yazıyoruz ve 2 taraflada görüntülü konuşuyoruz. Şimdi eşiminde benimde hissettiğimiz şu iyiki virüs çıktı yoksa nasıl sevdirecektik ailelere kendi anne babamız bile kucağına alsa veremiyoruz içimizden bir parça kopuyor sanki çocuğa birşey yapacaklar gibi gidip ellerinden alıyoruz yani asla ve asla ikimizden başka hiçkimse almasın sevmesin istiyoruz. Bu normal mi yoksa destek mi almalıyız? Gerçekten soruyorum eksik vardır fazla yoktur. Benim gibi olan var mı? Yargılayın diye yazmadım danışmak istediğim için yazım.

Bence çok abartıyorsunuz böyle tiplere de buldumcuk diyorum kırmak vs istemiyorum ama senin torunun olsa kucagına dahi vermeseler ne hissedersiin.Benim kayınvalidem kucağına alıp kokluyorum deyip dudaklarını değdirip duruyodu o tarz şeylerde bulunmuyorlarda kucaklarına almalarında bence sakınca yok.Abartmayın bu kadar

Lady bug · 2 Haziran 2020

Souldfly .!.:
Ya öyle değilim yani özgüven aşılıyorum eğitimler veriyorum fakat aileler biraz düşğncesiz geliyor bana mesela eşimin babası argo kunuşur annesi kız kardeşi sürekli hayvan isimleriyle sever benim annem babam sigara kullanıyorlar yani kaygılarım bundan olsa gerek

Sakinilan goze cöp batarmis.Aşmaya calisin aşamazsaniz ki cok erken bence zamanla duzelirsiniz.Bazen karsindaki kirilmasin diye yaptiklarimiz bizi daha cok yorar.

Ele avuca gelince viruste bitince insallah cocugunuz atalariyla kucaklasir.

ferb · 2 Haziran 2020

Souldfly .!.:
Merhaba arkadaşlar evliyim eşimde bende öğretmeniz ve çok şükür 4 yıllık evliliğimize ocakta yavrumuz da katıldı. Şimdi 4 aylıkta bir bebeğimiz var. Sorun şu ki doğum yapıp eve çıkınca hiç kimseye vermedim resmen bebeğimi.. Benim ailem uzakta eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz ama hiç kimseye vermiyordum yani saysan annelere bile sayılı vermişimdir o derece öpmek yasak asla hitap şekillerine dahi karışıyorum. Neyse 20 günlük olunca annemler memlekete gitti kayınvaldemlere de gidip gelmiyorum görmesinler sevmesinler diye eşimde böyle düşünüyor bir kaç kez gittik ama çocuğa el sürdürmedim. 2 aylıkken şu virüs çıktı ve tamamen dünyadan izole yazıyoruz ve 2 taraflada görüntülü konuşuyoruz. Şimdi eşiminde benimde hissettiğimiz şu iyiki virüs çıktı yoksa nasıl sevdirecektik ailelere kendi anne babamız bile kucağına alsa veremiyoruz içimizden bir parça kopuyor sanki çocuğa birşey yapacaklar gibi gidip ellerinden alıyoruz yani asla ve asla ikimizden başka hiçkimse almasın sevmesin istiyoruz. Bu normal mi yoksa destek mi almalıyız? Gerçekten soruyorum eksik vardır fazla yoktur. Benim gibi olan var mı? Yargılayın diye yazmadım danışmak istediğim için yazım.

Çocuğunuzu neden veremiyorsunuz? Mikrop bulaşır diye mi yoksa paylaşamadığınız için mi?
Eğer mikrop bulaşır veya kontrol edemediğim başka birşeyden çocuğum zarar görür gibi düşünüp, çocuğunuzu kaçırıyorsanız obsesif kişilik yapısından kaynaklanıyor olabilir. Eğer böyle ise destek almanız gerekir. Çünkü obsesyonlar takıntılara hizmet ettikçe daha da derinleşir ve kötüye gider. En sonunda OKB olursunuz. OKB çok inatçı bir hastalıktır, hep uğraşırsınız.
Eğer paylaşamama ile ilgili bir durum varsa kişiler arası ilişkiler ile ilgili bazı sorunlar olabilir. Bağlanma sorunları gibi...Bunun içinde destek almalısınız.

Beatitudo · 2 Haziran 2020

Canım, ilk zamanlar ben de öyle idim. Kimseye vermek istemiyordum. Verirsem de acıkmıştır altını değiştireyim vs deyip bir mazeret bulup alıyordum. Tabii ki çevremdekiler anlıyordur ama bana hiç yansıtmadılar. Bence annelik içgüdüsü devreye giriyor. Mesela tavuklar ördekler tabiatta hiç bir anne bebeğine kimseyi yaklaştırmaz. Bana göre ilk 1 2 aylıkken bir sorun yok. Ama birkaç ay sonra 4 5 aylık olduktan sonra hala veremiyorsanız bebeğe bir bağımlılık geliştirmişsiniz demektir. Tabii ki koruyun kollayın ama bebek de sosyalleşmeli. Hem baskaları ile de cok mutlu oluyorlar. Karakter davranış hosunuza gitmiyor olabilir ama bu toplumda bu cevrede yaşıyoruz ne kadar izole olabiliriz ki.... Çevremiz nasılsa çocuğumuz da onun gibi olacaktır..

birzerdali · 2 Haziran 2020

Psikolojik destek alin

melankolik_24 · 2 Haziran 2020

Kesinlikle normal degilsiniz. Ilk dogan cocuk sizinmis ve baska kimsede yokmus gibi tavirlar. Bir rahatlayin bence.

Souldfly · 2 Haziran 2020

inci_ser .!.:
Tabii ki destek almalısınız. Bir sürü insan can veriyor ve siz iyki şu virüs çıktı diyorsunuz karı koca. Öyle ki bunu karşılıklı dile bile getirmissiniz ki birbirinizden haberiniz var. İnsan öyle düşünse bile demeye utanır, çekinir ya. Destek alın kesinlikle ama o destek vicdani yöne yansır mı? Hiç sanmam.

İnsanların ölmesine tabiki iy ki demiyoruz kısıtlama geldi izole olduk bebeğimiz bize kaldı diye düşündük yani bir insanın ölümüne nasıl iyi ki denilebilir. Lütfen çarpıtmayın

ceycey3416 · 2 Haziran 2020

En baştan yazayım destek şart.

Virüs zamanı için normal geldi ama virüsten öncesi için “ay iyiki bi bebeğiniz var” dedim içimden. Aileleriniz ne yapabilir bebeğinize?
Koruyucu olmanızı haklı buluyorum ama “öpmesinler, sevmesinler” kötü bi davranış bu. İnsanların da torun sevmeye hakkı var.
Tamam sizin bebeğiniz siz doğurdunuz siz yaptınız ama kan bağı denen şey başkasının torunu, yeğeni, akrabası olduğu gerçeğini ortaya çıkartıyor.

Souldfly · 2 Haziran 2020

Evlatt Kokusu .!.:
İyiki virüs çıktı sonrasını Okumadım!!! Ne demek iyiki virüs çıktı ya???? Hayatın onca can gitti, onca çocuk babasız, annesiz kaldı. Evlere hapsolduk.. Babam hastanede yattı lanet olası virüs yüzünden.... Siz tedavi olun vicdan tedavisi. Başkasının acısını görmeyip, kendine pay çıkaran gerçekten hasta bana göre..

Al işte yazdığımı okuyu sonra vicdan bekçiliği yapın. İnsan can kaybına iyiki dermi ben evden çıkmadığımıza sosyal mesafe iyiki oldu diye düşündüm

pandaseverkiz · 2 Haziran 2020

Destek almalısınız virüs zamanı doğru davranmışsınız ona okey ama genel anlamda sıkıntılı bir tavır bu .böyle yetişen çocuklar ilerde özgüven eksikliği kaygı bozuklugu yada okb gibi ciddi psikolojik rahatsızlıklar yaşıyorlar

cocuklarimcanlarim · 2 Haziran 2020

Bence psikolojik destek almalısınız bu durum hiç normal değil. Bir öğretmen olarak sizde farkındasınızdır ki bu kadar korumacı bir ailede yetişmek ileride çocuğunuzun üzerinde de olumsuz sonuçlar doğuracaktır.

Psikolojik destek almalı mıyım? Yoksa normal miyim?

Nirvana

Popüler Üye

Nirvana

Kötü Kalpli Kullarından Koru Allahım,💜

Kötü Kalpli Kullarından Koru Allahım,💜

ben Can nedir şimdi bildim...

Popüler Üye

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Banlanamazsan banlatırlar gülüm💬

Aktif Üye

Guru

Guru

Üye

Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Benzer Konular