• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

psikolojik rahatsizligi olan insanlari nasil anlarim

Zaten diyorum ya muazzam bir manipülasyon yetenekleri var.Çok iyi algı yönetimi yapıyorlar. Mesela bir eşya alacağız diyelim, kararı güya bana bırakıyor. Ama bir şekilde fikir belirtip onu almamı sağlamaya çalışıyor. Sonra bir bakıyoruz onun dediği olmuş. Haydaa.
Ben ona kaç kez "Sen beş gerizekalı mı sanıyorsun, aptal yerine koymayı bırak" dedim. Aslında zaman zaman anlıyormuşum da sonra yine manipülasyonuna maruz kalıyormuşum. Bana hep derdi ki: "Sen her şeyin en kötü ihtimalini düşünüyorsun, çok kötücülsün"
Kaç kez, tartıştığımızda ben onu telefonunu açmayınca, annemi aramış durumu kendine göre anlatmış, onu ikna etmiş. Annem beni hatalı bulurdu haliyle." Sende de hata var kızım, çocuğa şunu şunu yapmışsın " diye. Ki ben ilişkime başka insanları karıştırmayı sevmem, ailem olsa bile. Kimseye bir şey anlatmam. Ama o kendine göre anlatıp, insanları yanına çekiyordu. Off çok fena zamanlardı, neyse ki geçti gitti. Allah hayırlı insanlarla karşılaştırsın.

Aynısı, ama bunu yapan çoğunlukla annesiydi, benimki o kadar zeki değildi, hep annesi yönetiyordu. Söylediği cümlelere kadar annesinindi.

Aynen öyle, geçti gitti. Geçmişimizi unutturacak kıymetimizi bilenleri Rabbim yazsın bize inşallah.
 
ilişki içinde kendinizi bağımlı hissediyorsanız ya da karşı taraf size bağımlıysa,

çok fazla açıklama yapmak zorunda bırakılıyorsanız veya karşıdaki aynı hareketleri tekrar tekrar yapıyor ve yine bir yığın açıklamaya maruz kalıyorsanız,

başkalarının özel hayatı hakkında rahat konuşuyor iftira atmaktan çekinmiyorsa,

bir şeyi yapmak istemediğinde bunu açıkça söylemek yerine konuyu manipule edip kavga çıkartması,

para konusunda takıntılar,

çok temiz ya da çok pis olması,

kavgadan kaostan huzursuzluktan beslenmesi,

sinsilik.
En tehlikelisi sinsilik. Çünkü saman altından su yürütüyorlar ama sizin ruhunuz duymuyor. Çok profesyonel rol yapabiliyorlar.
 
Aynısı, ama bunu yapan çoğunlukla annesiydi, benimki o kadar zeki değildi, hep annesi yönetiyordu. Söylediği cümlelere kadar annesinindi.

Aynen öyle, geçti gitti. Geçmişimizi unutturacak kıymetimizi bilenleri Rabbim yazsın bize inşallah.

Amin...Ben de senin gibi çok çektim...Çok....
 
Green, evliliğinde yaşadığın sıkıntıları biliyorum, işin uzmanı değilim, annem ve teyzem yıllardır psikiyatrik ilaçlar kullanıyor, ikisinin de farklı teshisleri var ama bu ilişkilerine olumsuz bir yansıma oluşturmadı. Var olan zararları kendilerine evet yanındakilere bir miktar sabır düşüyor.

Eski eşin için birşey diyemem ama kayınvaliden kötü bir insandı buradaki konulara bakarak söylüyorum bunu. Hastalığıyla direk alakalı bi durum değil bence.

Narsist kişilerle yapılan evlilikler de ciddi sıkıntılar oluyor diye biliyorum ama psikoljik rahatsızlıklar o kadar genişki bunu anlamak olur.

Yorumlardan sonra benim de kafamda bu oluştu , yani gerçek sebebi ben hastalığına veriyordum ama hayır sanırım gerçek sebep KÖTÜ OLMASI. Bu kadar basit aslında. Bunu bana bir arkadaşım daha söyledi, tek sorun onun kötü olması ve kötülerin iyi insanları sevmemesi anlasana işte dedi. Düşünüyorum da evet, hastalık şu bu bahane belki de.
 
Ben oyuncu kısmına katılmıyorum...Bir erkek ne kadar rol yaparsa yapsın mutlaka kendi karakterini biyerde gösterir...Bu sizin onu ne kadar iyi gözlemlediğinize, takip ettiğinize ve geçmişten anlattıklarının satıraralarını ne kadar iyi okuduğunuza bağlı...Kör aşık modunda ilerlerseniz tabi göremezsiniz o ayrı ama belli bi yaştan sonra körkütük aşık ta olunmuyor görüyorsun artık bazı şeyleri...

Biz tanıştığımızda 24 yaşındaydım, kötü bir ilişkiden çıkmıştım ve sevgi ve ilgi arıyordum. O da bunları gayet de anladı eminim ki, çünkü 37 yaşında koskoca bir adamdı (yaşını bana küçük söylemişti başta). Evet sanırım körkütük aşık oldum o zaman, yapı itibariyle çabuk kanan biriyim zaten, bunu aşmaya çalışıyorum.
 
Kişilik bozukluğu , ruh hastalıkları, duyar kasmayi bile kaldıramayacak kadar hassas konular.

Ruh hastalığı kişinin elinde değil " gibi bir konu değil ki bu.

Ilacini düzenli kullanır , stabil olarak hayatına devam eder. Eli kolu ağriyan hastalar gibi tedavi olur.

Burada söz edilen ruh hastası , kişilik bozukluğu olan kişiler hastalığını inkar eden , giderek kötüleyen, kendine ve çevresine zarar veren , kötü ruhlu ama iyi insan maskesi takan kişiler.

Ve bu kişiler ısrarla tedavi olmaz ve ısrarla zarar verirler.

Anne baba çevrede de belkide küçüklüğünden gelen bu ruh halini görmemezlikten geliyor.

Anne , baba, kardeş ,komşu , otobüs arkadaşı , doktor , öğretmen v.s oluyor bu kişiler.

Selam veriyorsun , biçakliyor. Selam veriyorsun küfür ediyor, selam veriyorsun iftira atıyor.

Tam da bu tarz insanlardan bahsediyorum ağzınıza sağlık.
 
1.5 ay da yine iyi. Kısa biz zaman. Buna yıllarca maruz kalıp, psikolojisi yerle bir olduktan sonra ayrılabilen insanlar var. Zararın neresinden dönersen kardır.
Karşıdan ayrılık kararı gelince olan biteni aileme anlattım. Ailem şimdiye kadar bize niye bunları anlatmadın dedi. Babam, artık bu saatten sonra evlenmene rızam yok, sen yalvarsan da bu adamla evlendiremem seni dedi. Onlar aslında ayıktırdı beni. Ben de o an artık dönüşü olmayacak kararı aldım. Karşı tarafın planı benim gözümü ayrılıkta korkutup yalvartmak ve aile de işin içinde yani. Çok kötü günlerdi.

6 sene yaşadım bunları ben, nişan vs ile toplam 6,5 sene...
 
Aynısı, ama bunu yapan çoğunlukla annesiydi, benimki o kadar zeki değildi, hep annesi yönetiyordu. Söylediği cümlelere kadar annesinindi.

Aynen öyle, geçti gitti. Geçmişimizi unutturacak kıymetimizi bilenleri Rabbim yazsın bize inşallah.
Eleştiriyi saldırı gibi algılama huyu da var mıydı? Egosu çok kırılgandı benimkinin.Mesela ben bir şey söylemişim, bunu büyütmüş içinde.Sonra bunun hıncını almak için kısasa kısas yapardı. Bilerek beni üzmek, incitmek için. Şakayı ciddiye alma da vardı.
 
Ay valla ben de derdim ki, bunlar kendini kraliyet ailesi mi sanıyor.Aynı şeyleri düşünmüşüz. Ne bu, biz özeliz, tavırları. Çok komik yani. Baksan çevrelerinde eş dost da yok öyle.
Ben o süreçte kendim olmaktan çıkmıştım. Öfke patlamaları yaşıyordum. Çünkü kimseye kendimi anlatamıyor, anlaşılamıyordum. Şahsiyetin beni ailemden uzaklaştırmaya çalıştığını, aileme dğer vermediğini görünce rest çektim. Ne ekersen onu biçersin, beni aptal yerine koymayı bırak dedim. O da bıraktı çok şükür. Ama beni :) Ne güzel yapmış, Allah razı olsun

Yine aynı...Ben normalde çok çok sakin biriyim, beni bile sinirli bir hale sokmuşlardı ve üstüne üstlük sinirlisin diye beni psikiyatra götürmüşlerdi :) Şaka gibi değil mi:) Orda doktorla başbaşa kaldık adam acıdı herhalde kızım dedi ayrıl böyle evlilik olmaz.
 
ilişki içinde kendinizi bağımlı hissediyorsanız ya da karşı taraf size bağımlıysa,

çok fazla açıklama yapmak zorunda bırakılıyorsanız veya karşıdaki aynı hareketleri tekrar tekrar yapıyor ve yine bir yığın açıklamaya maruz kalıyorsanız,

başkalarının özel hayatı hakkında rahat konuşuyor iftira atmaktan çekinmiyorsa,

bir şeyi yapmak istemediğinde bunu açıkça söylemek yerine konuyu manipule edip kavga çıkartması,

para konusunda takıntılar,

çok temiz ya da çok pis olması,

kavgadan kaostan huzursuzluktan beslenmesi,

sinsilik.

Hepsini yaşadım.....

Bana sen bana bağımlısın gidemezsin boşanamazsın ne de olsa diyerek psikolojik eziyet ediyordu. Kendimi asla anlatamıyordum, anlaşılamıyordum, kendimden şüphelenmeye başlamıştım.

İletişim berbattı, hiç bir konuyu açıkça konuşamıyorduk. Cinsel problemleri vardı ve bunun için beni cezalandırıyordu, kendi eksikliğini beni görmezlikten gelerek, kadınlığımı aşağılayarak, beni reddederek beni kötü hissettiriyordu.

Çok pisti, sinsiydi ve evet huzursuzluktan besleniyorlardı ailecek.
 
Sorunu olmak ve olmamak siyah beyaz değil ki. Herkesin sorunları vardır. Bu sorunlar günlük hayatı etkilemeye başlayınca doktorlar etiket koyup tedaviye başlıyorlar.
 
Yine aynı...Ben normalde çok çok sakin biriyim, beni bile sinirli bir hale sokmuşlardı ve üstüne üstlük sinirlisin diye beni psikiyatra götürmüşlerdi :) Şaka gibi değil mi:) Orda doktorla başbaşa kaldık adam acıdı herhalde kızım dedi ayrıl böyle evlilik olmaz.
Bu kadar tesedüf olur. Ayrılmadan önce bana demişti ki "Senin psikolojin iyi değil, istersen psikoloğa götüreyim seni" destek al. Ben de, "Hayatındaki kadınları psikolojik olarak problemli diye etiketlemeye alışmışsın, bu numara bana sökmez canım, bir problemli varsa o da sensin " dedim. Çünkü artık eski eşinin psikolojisini de bunun bozduğunu ya da bunun bir yalandan ibaret olduğunu düşünmeye başlamıştım. O taktiği bende işe yaramadı yani. Ama adım gibi eminim ki amacı, , bunun psikolojisi bozuk, diye laf çıkarmak, olası ayrılık durumunda haklı çıkmaktı.
 
Eleştiriyi saldırı gibi algılama huyu da var mıydı? Egosu çok kırılgandı benimkinin.Mesela ben bir şey söylemişim, bunu büyütmüş içinde.Sonra bunun hıncını almak için kısasa kısas yapardı. Bilerek beni üzmek, incitmek için. Şakayı ciddiye alma da vardı.

Tabi ki, hiç bir şey söyleyemiyordum ki. Tam boşanma konuşması yaparken bana ne dedi biliyor musunuz? O zaman arkadaş gibi yaklaşıyordu bana, eski sevgilimden ayrılmıştım istemiyorum diyordum, yok aranızı yapayım falan diyordu...Bak sen eski sevgilini istemiyordun ya o zaman, ben de seni istemiyorum artık dedi. Şok oldum ben öyle bir anda bunu hatırlamam bile adam 6,5 yıl içinde saklamış düşünün...

Benim güçlü olmam ona dokunuyordu. Sürekli aşağılamaya çalışıyordu. Benim üstümdü işyerinde aynı zamanda, herkesin içinde bana çalışmıyorsun vs gibi laflar söylüyordu, insanlara kopuk olduğumuzu bariz belli ediyordu. Dengesizdi, inanılmaz dengesiz. 2 farklı uçtaydı hep.
 
Uzun bir süreymiş arkadaşım. Destek aldın mı hiç? Çünkü bunların etkisinden tek başına kurtulmak zor olabiliyor.

Evet psikayatra gittik 2 kez, onlar beni götürdü :D:D İlaç kullandım bir süre, sonra kendi kendime ayıktım. Maneviyata sarıldım, uyanmaya başladım. Şimdi de toparlıyorum kendimi Allahın izniyle.
 
Bitanem bunu anlamanın tek bir yolu var o da uzunca zaman tanışmak

Ah ah bizim babalarla da ne kolay değil mi :D Bir aile dostumuz dedi bana haftasonu kızım senin baban seni kimseyle görüştürmez, anneme dedi ya sen idare edeceksin ya bu kız çeker gider...Bir hata yaptırdınız tekrar yaptırmayın tanımadan olmaz bu işler dedi.

Babam 2 saat görüşmemize izin veriyordu haftada 1-2 kere, toplasan 6 ay içinde de evlendim. Ne tanıyabilirdim ki?
 
Hepsini yaşadım.....

Bana sen bana bağımlısın gidemezsin boşanamazsın ne de olsa diyerek psikolojik eziyet ediyordu. Kendimi asla anlatamıyordum, anlaşılamıyordum, kendimden şüphelenmeye başlamıştım.

İletişim berbattı, hiç bir konuyu açıkça konuşamıyorduk. Cinsel problemleri vardı ve bunun için beni cezalandırıyordu, kendi eksikliğini beni görmezlikten gelerek, kadınlığımı aşağılayarak, beni reddederek beni kötü hissettiriyordu.

Çok pisti, sinsiydi ve evet huzursuzluktan besleniyorlardı ailecek.

Teşhisli hastalığı nedir eski eşinin, kvnin? Merak ettim.
 
Back
X