Cok kötüyüm ağlamaktan yüzüm şişti. Birkaç gun once konu açmıştım genel sıkıntımdan bahsetmiştim. Şimdi bugunki olayı anlatacagım ne yapmalıyım nolur bana yol gosterin.
Eşimin ailesi ile aynı sokakta oturuyoruz. Eşimin kardeşi evlenmek uzere, yoğun hazırlık donemindeler. Birkaç gun sonra da evlerinde nişan yapılacak. Bugun eşim eve bi sinirle geldi, once ailesine uğramıs. Annesi o sıra temizlik yapıyormus. Kızarak Sen neden anneme gidip yardım etmiyorsun dedi. Ben şaşırdım ve normal bir ses tonuyla ‘ bu annem ile benim aramda bir konu, o yardıma ihtiyacı olduğu zaman benden ister, ben de gerekeni yaparım. Seni ilgilendiren bir sey yok ki’ dedim. Bu arada kayınvalidem ile bir problemim yok. Benden hizmet beklemez, ben de gerekli gördüğümde gönlümle yaparım. Bu cevabıma sinirlendi ve yapacaksın, edeceksin gibi emrivaki kelimelerle daha saygısız bir cevap verdi. Ben biraz yukselerek (yine onun kadar saygısızlaşmadan) cevabımı verdim. Yine susmadı ve tartısmaya basladık. Artık beni korkutmalarından, üzerime yürüyüp susturmalarından bıktığım için bu sefer susamadım. Beni ittirdi yere düştüm ve başımı duvara çarptım. O sinirle ne yaptım hatırlamıyorum ağlamaya başladım filan bir iki defa da tokat tarzı yine vurdu. Defoldu gitti. Bana bir seyleri dayattığı zaman o bakışlarından, uzerime gelmesinden korkup susuyordum. Bugun de boyle yaptı. Lanet olasıca adam, oyle öfkeliyim ki ölmesini istiyorum. Babama soyleyecegm o da ayıracak. Binbir emekle kurduğum yuvam bozuluyor. Cok cok üzgünüm
