Psikolojik şiddet

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Şiddet yok zorladım ve buna pişmanım. Bugüne dek bir tokat bile atmadım evladıma ben. 9 yaşında bebeğim
Bebek 9 yaşında olsa duramazsınız.
Her şeyin farkında olacak bir yaşta çocuğunuz. Sizin iddialaşmanız arasında kurban olarak kalmış.
Sinirinizi neden eşinizden çıkartmıyorsunuz? Kimin gücü kime yeterse değil mi?
Ağzına zorla yemek tıkıp, sırtına vurmak, onu böyle bir ortama maruz bırakmak yeterince şiddet göstergesidir. Tokat "bile" atmadım demenize gerek yok.
 
Bir çocuk annesini ağlarken pişmanken hiç görmemeli mi?Diz çöktüm önünde ağladım birdaha asla olmayacak dedim. sizi hiç ağlarken görmedi mi evladınız?
Bazıları öyle acımasız yazıyor ki
 
Eşin kafayi yemiş bit kadar cocugun üzerinde bu kadar otorite kurma egosu nedir ya alti ustu doymuş cocukcagiz zorla yedirince ileride sözünüzden cikmayacagini mi saniyor.

İyi cocuk yetiştirmek robot gibi her dedigini yapan cocuk degildir. Cocuğun asıl karakteri asiyse ilerde bu baskilarin acisini sizden cikarir, asi olmazsa da en fazla dahada icine kapanik, problemli ozguvensiz bir insan olur.

Yanliş davraniş söz konusu olsaydi ve mudahale etmiyor olsaydiniz yorumum farkli olurdu belki ama doyup doymadigina bari cocuk kendi karar verebilir. Sizde baya gaza gelmişsiniz agzina zorla sokup vurmak filan.
 
Bir çocuk annesini ağlarken pişmanken hiç görmemeli mi?Diz çöktüm önünde ağladım birdaha asla olmayacak dedim. sizi hiç ağlarken görmedi mi evladınız?
Bazıları öyle acımasız yazıyor ki
Aman sizden kıymetli mi? Patlayın, gaza gelin çocuğun üstüne yürüyün. Ağlarsınız o da gelir çocuk aklıyla sizi teselli eder. Çocuğun ne yaşadığı sizin annelik sıfatınız yanında önemli mi? Hiç...
 
babanın görevi nedir burda tam olarak? bır bır konuşup ordan sizi denetlemek mi? keşke onun laflarıyla gidip çocuğunuzla inatlaşacağınıza "sen bostan korkuluğu musun çok süper babaysan al bakalım sen yedir becerebiliyosan söz dinlet baba olarak" diyip köfteyi önüne koysaydınız ve kendi yemeğinize devam etseydiniz.

böyle adamlar karşılarında ağlayıp bağırsanız da değişmezler o yüzden ne kendinizi yıpratın ne de oğlunuzu.

bırakın konuşsun dursun dalga geçin hatta karşısında siz değil o delirsin. "hıı sen çok biliyon, he aynen öyle, kalk onu da sen becer bi işe yaramış olursun" gibisinden laflarla cevap verin hep.

ayrıca çocuğa baskı yapmak doğru değil demekki doymuş ki kalkmış. acıkırsa zaten yer. eşiniz bi daha böyle davrandığı zaman "ben baskıcı despot bi anne değilim hele kötü anne hiç değilim oğlum doyduğuna karar verip kalktıysa bu onun kararı, ben senin aksine karşımdaki insanlara saygı duyuyorum özgür bırakıyorum bu çocuk bile olsa, sana da tavsiye ederim" diyin.

yani böyle bi şey söylediği zaman onun aslında haksız olduğunu yanlış konuştuğunu bi halt bilmediğini doğrusunu sizin bildiğinizi onun aklıyla geçinmeyeceğinizi söyleyin.
 
Bir çocuk annesini ağlarken pişmanken hiç görmemeli mi?Diz çöktüm önünde ağladım birdaha asla olmayacak dedim. sizi hiç ağlarken görmedi mi evladınız?
Bazıları öyle acımasız yazıyor ki
sizi anlıyorum ama çocuk açısından bakınca sizin ağlamanız üzülmeniz onu çok etkilemiştir. bi daha öyle yapmayın konusunu da hiç açmayın. ben de annemi ağlarken gördüm çocukken, bazen bizim yüzümüzden bazen babam yüzünden. etkiledi de beni. olayın ne olduğunu zerre hatırlamam ama annemin ağladığını hatırlarım. tabi şuan o eski etkisi kalmadı konusu açıldığında yüzüne söyler dalga geçerim "bi de ağla istersen anne" derim bi tartışma olduğunda :D :D
 
Bir çocuk annesini ağlarken pişmanken hiç görmemeli mi?Diz çöktüm önünde ağladım birdaha asla olmayacak dedim. sizi hiç ağlarken görmedi mi evladınız?
Bazıları öyle acımasız yazıyor ki

Ben annemi aglarken gormedim. Bir defa mutfak camindan disari bakarken sessizce agladigini farkettim kendim ama kalkip onumde boyle heraketler yapmadi hiç, coook daha kotu seyler yasadigini bilsem bile gormedim, cocugu cok acitir bu.

Kavga edip, cocugu itip, sinir krizi gecirip geri donup aglayip, eşle tekrar kavga filan...
Kendi cocukluk travmalarini atlatsaymissiniz keşke önce, bu sekilde hassas davranmaya calisirken bile garip davraniyorsunuz.
 
Oğlumun yanında sen ne biçim annesin dedi evet büyüttüm. Teşekkür etmeliydim eşime
bana neden cikisiyorsunuz ben esinizi haksiz buldugumu soyledim zaten ama cocugunuzun yaninda sinir krizi gecirmeniz hem sizin yipranmaniz hususunda hemde oglunuzun etkilenmesi anlaminda iyi birsey degil. Bu anlamda fazla mi buyuttunuz acaba dedim kendinizi yipratmaniza uzuldugum icin.
 
Eşinizle bu olay öncesinde küslük mü vardı aranızda.Biseyleri biriktirip patlamış gibisiniz
 
Canım oğlum bu aksam 2.köftesini yiyemeden ben doydum ellerine sağlık anne diyerek sofradan kalktı. Eşim arkasından bana saydırmaya başladı. Sen ne biçim annesin tabağını bitirmeden kalkmasına izin veriyorsun. Sofraya getirtemiyorsun. Söz dinletemiyorsun. Bu çocuk 10 yıl sonra seni maffetçek söz dinlemiyor falan... Bana kendimi yetersiz hissettirecek çok laf sıraladı. Ben de oğlumu köftesini yemeye ikna etmeye çalıştım.İkna edemedim sonra gurur yaptım. Bu köfte bitecek diye baskı kurdum. Sonra baktım yemiyor inadı inat. Babası da söz dinletebilecek miyim diye beni denetliyor orda uzaktan. Dinletemedim. Sonra lanet olsun diyerek köfteyi ağzına zorla koydum elimle ve sırtında vurdum hafifçe. ağlayarak. Sonra kendimi içeri attım sinir krizi geçirdim. Çok ağladım. Kafamı duvarlara vurdum odamda . Bugünlerde zaten hiç iyi hissetmiyorum kendimi. O an canla başla koştum oğlumun yanına affet beni özür dilerim oğlum dedim. Anne acımadı ki dedi. Kötü davrandım affet nolur dedim gözümden sicim gibi yaşlar akıyor bir yandan. Anne sen kötü bir anne değilsin dedi. Çok kötü oldum ben. Kendimi affedemiyorum. Senin hiç bir suçun yok oğlum affet beni nolur dedim. Gönlünü alıp odasında beklemesini söyledim. Babasına da balkonda saydırdım.Hitler gibisin ne istiyorsun benim anneliğimden dedim. Sinir krizi geçiriyorum tabi gözyaşım durmuyor o esnada. Kafamı ellerimi hep bi yerlere vurdum. Bana çocukluğumda yapılanları bunlar benim travmalarımdı. Ben kötü anne oldum senin yüzünden diye kendimi kaybettim. Gözyaşım durmuyor. Ben sanırım ayrılacağım. Birdaha bunları yaşamak istemiyorum. Ben çocuğuna sözünü geçiremeyen kötü bir anne miyim...
Hayır tam tersine kendi doyduğunu söyleyebilecek kadar özgüvenli bi çocul yetiştiren mükemmel bi annesin kendini asla suçlama. Biz annelerin en büyük hatası çevreden müdahalelerle kendimizi suçlayıp çocuklarımıza baskı yapıyoruz. Bende bunu çocuğu uyutma konusunda yaptım. Çocuk uyumayacam dedikce kayınvalidem uyut uykusu var dedi. Tabi çocuk zorla ağlayarak uyudu. O uyudu ben ağladım bu seferde. O gün bana ders oldu dışardan müdahalelerle asla çocuğuma müdahale etmicem dedim
 
Konu sahibi bu es kisisi sizin genelde de böyle her firsatta anneliginizi elestirir mi?
Bana sanki böyle durumlarla sık sık karsilasiyormussunuz gibi geldi ve sizin sabir kotaniz dolmus artik. Eger tahmin ettigim gibiyse evet esiniz size ciddi psikolojik siddet uygular ve siz de bu tür siddet kurbanlarinin tipik olarak gösterdigi belirtileri gösteriyorsunuz. Adam sizi o kadar sorunun siz de olduguna inandirmis ki siz bile kötü bir anne olarak görmeye baslamissiniz kendinizi.
 
Canım oğlum bu aksam 2.köftesini yiyemeden ben doydum ellerine sağlık anne diyerek sofradan kalktı. Eşim arkasından bana saydırmaya başladı. Sen ne biçim annesin tabağını bitirmeden kalkmasına izin veriyorsun. Sofraya getirtemiyorsun. Söz dinletemiyorsun. Bu çocuk 10 yıl sonra seni maffetçek söz dinlemiyor falan... Bana kendimi yetersiz hissettirecek çok laf sıraladı. Ben de oğlumu köftesini yemeye ikna etmeye çalıştım.İkna edemedim sonra gurur yaptım. Bu köfte bitecek diye baskı kurdum. Sonra baktım yemiyor inadı inat. Babası da söz dinletebilecek miyim diye beni denetliyor orda uzaktan. Dinletemedim. Sonra lanet olsun diyerek köfteyi ağzına zorla koydum elimle ve sırtında vurdum hafifçe. ağlayarak. Sonra kendimi içeri attım sinir krizi geçirdim. Çok ağladım. Kafamı duvarlara vurdum odamda . Bugünlerde zaten hiç iyi hissetmiyorum kendimi. O an canla başla koştum oğlumun yanına affet beni özür dilerim oğlum dedim. Anne acımadı ki dedi. Kötü davrandım affet nolur dedim gözümden sicim gibi yaşlar akıyor bir yandan. Anne sen kötü bir anne değilsin dedi. Çok kötü oldum ben. Kendimi affedemiyorum. Senin hiç bir suçun yok oğlum affet beni nolur dedim. Gönlünü alıp odasında beklemesini söyledim. Babasına da balkonda saydırdım.Hitler gibisin ne istiyorsun benim anneliğimden dedim. Sinir krizi geçiriyorum tabi gözyaşım durmuyor o esnada. Kafamı ellerimi hep bi yerlere vurdum. Bana çocukluğumda yapılanları bunlar benim travmalarımdı. Ben kötü anne oldum senin yüzünden diye kendimi kaybettim. Gözyaşım durmuyor. Ben sanırım ayrılacağım. Birdaha bunları yaşamak istemiyorum. Ben çocuğuna sözünü geçiremeyen kötü bir anne miyim...
Hiç canınızı sıkmayın o geri kafalı kocanizida dinlemeyin,siz doğru yoldasınız çocuğu hicbirseyde zorlamayin heleki yemek konusunda dogru olanı yapmışsınız, lütfen tekrar kocanizin gazına gelmeyin çocuğa öyle davranmayin.
 
Konumu kilitler misiniz. Mune Mune teşekkürler yargılamadan yazan arkadaşlara.Sosyal hizmetlere verilmeli diyen arkadaş sana sözüm, bunlar oğlumun yaşında yaşanmadı. Merak etme. Asla da beni öyle görmesini istemem. Odamda ağladım çıktığımda yavrum sarılıp özür diledim. Kimse görmedi. Ağlarken sen kafanı hafifçe vurmadın mı hiç duvara? O kadar canın yanmadı mı? Hiç sinir krizi geçirmedin mi hayatında? Sana ah ediyorum. Kimseye kolay kolay etmem. Ama sana şu an ah ettim.Dilerim kınadığını yaşamadan ölmezsin.@vesikaliyarim
Kötü yorum okudukça benim canım acıyor hala ağlıyorum lütfen silin konumu ben zaten yeterince perişanım
Ben evladım için canımı veririm. Anneliğimi sorgulamasınlar. Onlar umarım daha mükemmel bir anne olurlar.
Mune Mune lütfen
Konular silinemez ama talebiniz üzerine topik yorumlara kapatılmıştır Hoppa
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X