Psikolojim bozukmu sizce

Bazende cok umursamazım benimde herzaman kötüğümü isteyen bir halam vardı şimdi ona yol verdim yolda görsem yolumu degistirıyorum, ama seviyorsam içini bildiğim bir kişi beni üzse yüzüme hakaret bile etse ya nasıl olsa içini dışını biliyorum kötüğümü için konusmuyor diyor alttan alıyorum, ama bi tane tanıdım var içini duasını biliyom diyip her söylediği lafları alttan ala ala yol verdim, dışarıdan niye konusmuyon diyenlere atıp tutuyorum kendimi savunuyorum ama strese yapıyorum
Benim size tavsiyem hic biseyi takmayin kafaniza ne geregi var ya hasta mi olmal istiyorsunuz .. o insanlarin umru duymazken siz hastalik mi yasamak istiyorsunuz
 
Canm sen benden daha iyi niyetlisin ben böyle durumlarda kendimi tutamam ortalığı darma duman ederim tabi sen benim yaptığımı yapma kimisi ince ince hallediyor işini onu da ben yapamıyorum
bende nişanım bozulmasn diye bekliyorum işte. . konusacağım abimle.. ooo arkadan konusulan konular yengenn halann abimn ama yine de evlilik işte aramı bozmamaya çalışıyorum. . .
 
Bende eskiden sizin gibiydim bir cok konuda. Bende sorun özgüven eksikliği ve hep başkasının doğrultusunda yaşamak zorunda olmaktı problem. Yani bipolar olduğunuzu düşünmüyorum. Öfkenizinde bastırılmış duyguların sonucu olduğunu düşünmüyorum. Kendi çizgilerinizi çizip koruyabiliyormusunuz?
 
Bende boyle birisiyim asiri dusunceli olmak hayati cekilmez yapmaktan baska bisey degil
Sen karsindakini dusunuyosun kirmiyosun ama karsindaki seni asla dusunmuyor
Aslında cok ince düşünürüm kimsenin etkisine sütlüsüne karışmak istemem insanları damarıma basmafıkları sürece rencide etmem, ama dışarıdan öyle acıksözlü hiçbişeyi umursamayan rahat bir insan görüntüm yüzünden bir konu olduğu zaman hemen eleştiriliyorum
 
Bende eskiden sizin gibiydim bir cok konuda. Bende sorun özgüven eksikliği ve hep başkasının doğrultusunda yaşamak zorunda olmaktı problem. Yani bipolar olduğunuzu düşünmüyorum. Öfkenizinde bastırılmış duyguların sonucu olduğunu düşünmüyorum. Kendi çizgilerinizi çizip koruyabiliyormusunuz?
Bipolar hastalarının cok benci olduğunu okumuştum yani ben övüldüğüm sürece kendimi cok iyi hissediyorum, sevilmediğimi ortamda modum düşer veya bazı ortamlarda özgüven patlaması yasarım, içimdeki özgüven sizlik yüzünden bazen insanları eleştiririm, vede dışarıdan NEKADAR güleryüzlü sıcakkanlu olsamda kırıldığım veya haksızlığa ugradıgıö zaman içimdeki öfke tükenmiyor sürekli kendi kendime konuşuyorum
 
Benim size tavsiyem hic biseyi takmayin kafaniza ne geregi var ya hasta mi olmal istiyorsunuz .. o insanlarin umru duymazken siz hastalik mi yasamak istiyorsunuz
Bazı insanlar cok hadsiz, benim elime sütlüme neden karısırlarki neden herseye burnunu sokarlar, ben bu konu hakkında tepkimi belli etsemde huylarını kafama takıyorum
 
Muhtemelen çocuklukta karşılanmayan duygusal ihtiyaçlarınız ve ebeveynlerinizden şartlı sevgi-onay gördüğünüz için bu durumdasınız.
Psikolojik destek almanızı tavsiye ederim.
 
Son düzenleme:
Bazı insanlar cok hadsiz, benim elime sütlüme neden karısırlarki neden herseye burnunu sokarlar, ben bu konu hakkında tepkimi belli etsemde huylarını kafama takıyorum
Böyle Insanlara yol verin Hayatinizdan cikarin ve bidaha hatirlamayin .. huyunu kafaniza takinca o Insan degisecek mi .. yoo kendinize zarar vermeyin böyle gereksiz seylerle
 
Bipolar hastalarının cok benci olduğunu okumuştum yani ben övüldüğüm sürece kendimi cok iyi hissediyorum, sevilmediğimi ortamda modum düşer veya bazı ortamlarda özgüven patlaması yasarım, içimdeki özgüven sizlik yüzünden bazen insanları eleştiririm, vede dışarıdan NEKADAR güleryüzlü sıcakkanlu olsamda kırıldığım veya haksızlığa ugradıgıö zaman içimdeki öfke tükenmiyor sürekli kendi kendime konuşuyorum

Bende de öyle oluyor bazen. Ben mesela aile içinde cocukken hem fiziksel hem psikolojik şiddet gördüm. Çocuklugumun çoğu istenmedik cocuk hissi ile geçti. Bir cok sebebten dolayı özgüven im sarsıldı. Ama aslında karakter olarak güçlüyüm. Yani bu çelişkiler bunun yüzünden bende oluyordu. Bir taraftan etrafa kendimi "kabul ettirme" çabası, ama diğer tarafta kendim olma isteği. Artik eskisi kadar baskalarin düşüncelerini önemsemiyorum. Onun icin daha rahatım böyle konularda. İsterseniz sizde bir süre psikolojik destek alin. Belki sizin icinde bulundugunuz durum. Icin de birseyler söyleyebilirler
 
Bende de öyle oluyor bazen. Ben mesela aile içinde cocukken hem fiziksel hem psikolojik şiddet gördüm. Çocuklugumun çoğu istenmedik cocuk hissi ile geçti. Bir cok sebebten dolayı özgüven im sarsıldı. Ama aslında karakter olarak güçlüyüm. Yani bu çelişkiler bunun yüzünden bende oluyordu. Bir taraftan etrafa kendimi "kabul ettirme" çabası, ama diğer tarafta kendim olma isteği. Artik eskisi kadar baskalarin düşüncelerini önemsemiyorum. Onun icin daha rahatım böyle konularda. İsterseniz sizde bir süre psikolojik destek alin. Belki sizin icinde bulundugunuz durum. Icin de birseyler söyleyebilirler
Bu gidişle kafayı yerim canm cesaretimi toplasam eger en kısa sürede gitmeyi istiyorum
 
Bu gidişle kafayı yerim canm cesaretimi toplasam eger en kısa sürede gitmeyi istiyorum

Korkmaniza gerek yok. Bende bir süre psikolojik destek aldim. Sadece internet de fazla psikolojik hastalık araştırıp durmayin. Bu sizi boşuna üzer ve yalnis yönlendirir. En iyisi profesyonel birine gitmek
 
Hem kırmak istemiyorum hemde huylarını öğrendiğim için arada espriyle bende lafımı sokuyom ama tınlamıyorlar zaten benim laf sokmam bile onların hosuna gidiyor
Onlar için bunun adı laf sokma değil şakalaşma sohbet muhabbet. Siz alışkın olmadığınız için bu tür konuşmalar size iğneleyici ve vasat geliyodur. Bende aynı sizin gibiyim insanların şaka diye birbiriyle sürekli dalga geçmesi bana da hiç hoş gelmez belki de hazır cevap biri olmadığım ve iğnelemeyi aşağılamayı şaka da olsa yapmayı sevmememden. Kendimi hep özgüvenli zannederdim ama iğneleyici şakaları kaldıramadığımı farkedince özgüven olayımı baya sorguladım, belki de sandığım kadar umursamaz değilim ve incinmekten korktuğum için bu tür sohbetlerden kaçınıyorum.
Bazı insanlar cok hadsiz, benim elime sütlüme neden karısırlarki neden herseye burnunu sokarlar, ben bu konu hakkında tepkimi belli etsemde huylarını kafama takıyorum
Bu hadsizlikleri samimiyet olarak görüyolar çünkü. Süzen bakışlarından yargılayan çekiştiren sohbetlerinden o kadar rahatsız oluyorum ki yine de gelip giydiğim elbisenin kumaşına kadar merak edip dokunabiliyolar. Onlara göre bu içli dışlı kaynaşık falan olmak.. Bu bi karakter meselesi, neden böyleler diye kafana takacağına olduğu gibi kabul et. Belki de onlar gibi değiliz diye bizde vardır problem. :KK70:
 
Yıllardır içimde sanki başka bir ruh tasıyormus gibiyim, mesela bişeye karar verecegim zaman insanların beni onaylamasını bekliyorum onaylanmazsam ya yapacağım seyden vazgecıyorum yada kendimi kötü hissediyorum. Bir diğer özelliğimse sürekli insanlarla gülerek konusurum genelde kırmamaya calısırım diğer türlü beni kötü bilmesinler diye, hem sıcakkanlı davranıyorum hemde insanlara karsı korkularım var samimi davranırsam eger hadini aşarmı, keske fazla yüz vermeseydim gibi. Kötü bir huyum ise aniden parlıyorum öfke kontrolu yasıyorum haklıyken kendimi haksız duruma düşüyorum. Mesela bir ortamda bi insan bana laf soktu diyelim karsılık veremediysem günlerce onu kafama takar kendimi ezik gibi hissederim. Gel gelelimki dışarıdan daha farklı görünüyorum beni tanıyan insanlar, sen dışarıdan cok rahat gözüyorsun, senin ne derdin olsun, veya derdimi anlatsam dinlemezler beni yargılarlar, bu sefer daha cok strese giriyorum, içimde yasadıgım duygularla tam tersini yasıyorum. Birinin bana yanlısı oldu diyelim ben onu hayatımdan sildim diyelim o kişinin hala benden özür dileyip gönlümü almasını beklerim eger o da direk beni silerse aklım o kişide kalıyor yine ben yaklasıyorum. Mesela en basitinden kıyafet alacagım zaman bile zevkimi bilemiyorum. Birsey cok cabuk karar veremiyorum. Hep sunu yapsam mı benim için dogru olur benu yapsammı diye ye içim içimi yiyor. Yıllardır bu şekildeyim dış görüntüm cok farklı mesela içinde karar veremediğim olayları ben sunu yapıcam bunu yapıcam diye anlatıyorum bana akıl veren insanlar cok dik baslısın kendi bildiğini yapıyorsun derlerken bile ben yine onların dediklerini yapıyorum. En kötü huyum biri beni eleştirdiği zaman kendimi savunsam bile, günlerce beynimin içinde bi şeyler konusuyor hayattan zevk almıyorum. Bir kac sayfadan bipolar hastalıgını duyduktan sonra kendi piskolojimle cok bagdastırdım. Piskoloj im hiç iyiye gitmiyor yıllarca bu şekildeyim artık bir doktora gitmek istiyorum ama bir türlü gidemiyorum devlete gitsem Ankara da bildiğiniz piskolog varmı
Birkaç satır okudum.gerisine gerek duymadım bunun adı olsaydı el alem ne der sendromu olurdu sanırım. Bu durum aşırı eleştirel ve toplumu çok önemseyen aile çocuklarında ortaya çıkıyor cocuk hep elalem için yaşıyor hep suçlu kendisi duygularını dogru yansitmayi beceremeyip öfkesini sürekli kendine yöneltip kendine zarar verir. Bi terapi destegi öneririm. Ank da beyhan budak netten takip ettigim.kadariyla alanında çok iyi maddi olarak yormazsa bi bakın. Ama sizin ciddi bi terapi sürecine ihtiyacınız var bence. Umarım en kisa sürede asarsiniz
 
Back
X