- 21 Haziran 2016
- 226
- 73
- 18
- 37
- Konu Sahibi Dilruba2387
- #1
Herkese merhaba. İyi geceler arkadaşlar. Benim sorunum bugünlerde iyiden iyiye baş göstermeye başladı. Çok şükür mutlu bir yuvam, iki yaşında çok tatlı bir kızım var. Eşim dünyalar iyisi olmasa da Allah razı olsun iyidir. Beş yıl üniversite okuduktan sonra iki sene Kpss ye hazırlandım. Ciddi çalışkan birisiydim. Bunu ben değil çevremdeki herkes söyler. Hatta evde oturacak kız değilsin derler. Sınavlar kötü geçti. Psikolojim alt üst oldu. Çok çalışmıştım ama olmadı. Ben de bıkkınlık başladı. Kötü dönemlerden geçtim. Ayrıntısıyla anlatamayacağım ama zordu. Sonra eşimle tanıştık ve yedi ay içinde evlendik. Eşim iyidir. Biraz serttir. Kıskançtır. Her ortama girip çıkmamı istemez. Amw çevremde zaten çok geniş değildir. Sorunum şu durumumuz iyi. Kızım allaha şükür eşim yuvam var. Ama bazen çok bunalıyorum. Kendimi işe yaramaz hissediyorum. Fakülteyi beşincilikle bitirdim. Ama evde oturuyorum. Belki hayırlısı bu. Ama cok üzülüyorum. Artık yapamıyorum. Ders çalışayım sınavlara hazırlanayım diyorum ikş gün çalışıyorum üçüncü gün boğuluyorum. Hep annemler bizim ev. Bir gittiğim onlar. Evden çıkmak istemiyorum. Evde de boğuluyorum. Öyle bir an geliyor ki sadece saçma sapan oturuyorum. Temizlik yapmak istemiyorum yapıyorum yaparım bırakıyorum. Kızımla bile bazen hakkını vererek ilgilenmiyorum bazen. Duvarlar üstüme geliyor. Dualar okuyorum namaz kılıyorum. Biraz dısarı ya çıkayım diyorum. Off bosver diyorum üstümü giyinip tekrar değiştiriyorum. Kitap okuyorum yarıda kalıyor. Ben neden böyleyim diyorum sonra da
(bu durum nedir bilmiyorum. Ve gittikçe ilerliyor. Sinirli ve sabırsız da olmaya başladım. Bakımsız olmaya başladım bazen pijamalarımla akşam oluyır fark etmiyorum bile. Kızım olmasa akşama kadar uyurdum heralde. Ne yapmam lazım benim lütfen bişeyler diyin
((

