- 21 Haziran 2016
- 226
- 73
- 18
- 38
- Konu Sahibi Dilruba2387
-
- #1
Herkese merhaba. İyi geceler arkadaşlar. Benim sorunum bugünlerde iyiden iyiye baş göstermeye başladı. Çok şükür mutlu bir yuvam, iki yaşında çok tatlı bir kızım var. Eşim dünyalar iyisi olmasa da Allah razı olsun iyidir. Beş yıl üniversite okuduktan sonra iki sene Kpss ye hazırlandım. Ciddi çalışkan birisiydim. Bunu ben değil çevremdeki herkes söyler. Hatta evde oturacak kız değilsin derler. Sınavlar kötü geçti. Psikolojim alt üst oldu. Çok çalışmıştım ama olmadı. Ben de bıkkınlık başladı. Kötü dönemlerden geçtim. Ayrıntısıyla anlatamayacağım ama zordu. Sonra eşimle tanıştık ve yedi ay içinde evlendik. Eşim iyidir. Biraz serttir. Kıskançtır. Her ortama girip çıkmamı istemez. Amw çevremde zaten çok geniş değildir. Sorunum şu durumumuz iyi. Kızım allaha şükür eşim yuvam var. Ama bazen çok bunalıyorum. Kendimi işe yaramaz hissediyorum. Fakülteyi beşincilikle bitirdim. Ama evde oturuyorum. Belki hayırlısı bu. Ama cok üzülüyorum. Artık yapamıyorum. Ders çalışayım sınavlara hazırlanayım diyorum ikş gün çalışıyorum üçüncü gün boğuluyorum. Hep annemler bizim ev. Bir gittiğim onlar. Evden çıkmak istemiyorum. Evde de boğuluyorum. Öyle bir an geliyor ki sadece saçma sapan oturuyorum. Temizlik yapmak istemiyorum yapıyorum yaparım bırakıyorum. Kızımla bile bazen hakkını vererek ilgilenmiyorum bazen. Duvarlar üstüme geliyor. Dualar okuyorum namaz kılıyorum. Biraz dısarı ya çıkayım diyorum. Off bosver diyorum üstümü giyinip tekrar değiştiriyorum. Kitap okuyorum yarıda kalıyor. Ben neden böyleyim diyorum sonra da(bu durum nedir bilmiyorum. Ve gittikçe ilerliyor. Sinirli ve sabırsız da olmaya başladım. Bakımsız olmaya başladım bazen pijamalarımla akşam oluyır fark etmiyorum bile. Kızım olmasa akşama kadar uyurdum heralde. Ne yapmam lazım benim lütfen bişeyler diyin
((
Bende aynı durumdayım evliyim ama çocuğum yok o yüzden sürekli uyuyorum kafamı kaldırmaya mecalim yok.Herkese merhaba. İyi geceler arkadaşlar. Benim sorunum bugünlerde iyiden iyiye baş göstermeye başladı. Çok şükür mutlu bir yuvam, iki yaşında çok tatlı bir kızım var. Eşim dünyalar iyisi olmasa da Allah razı olsun iyidir. Beş yıl üniversite okuduktan sonra iki sene Kpss ye hazırlandım. Ciddi çalışkan birisiydim. Bunu ben değil çevremdeki herkes söyler. Hatta evde oturacak kız değilsin derler. Sınavlar kötü geçti. Psikolojim alt üst oldu. Çok çalışmıştım ama olmadı. Ben de bıkkınlık başladı. Kötü dönemlerden geçtim. Ayrıntısıyla anlatamayacağım ama zordu. Sonra eşimle tanıştık ve yedi ay içinde evlendik. Eşim iyidir. Biraz serttir. Kıskançtır. Her ortama girip çıkmamı istemez. Amw çevremde zaten çok geniş değildir. Sorunum şu durumumuz iyi. Kızım allaha şükür eşim yuvam var. Ama bazen çok bunalıyorum. Kendimi işe yaramaz hissediyorum. Fakülteyi beşincilikle bitirdim. Ama evde oturuyorum. Belki hayırlısı bu. Ama cok üzülüyorum. Artık yapamıyorum. Ders çalışayım sınavlara hazırlanayım diyorum ikş gün çalışıyorum üçüncü gün boğuluyorum. Hep annemler bizim ev. Bir gittiğim onlar. Evden çıkmak istemiyorum. Evde de boğuluyorum. Öyle bir an geliyor ki sadece saçma sapan oturuyorum. Temizlik yapmak istemiyorum yapıyorum yaparım bırakıyorum. Kızımla bile bazen hakkını vererek ilgilenmiyorum bazen. Duvarlar üstüme geliyor. Dualar okuyorum namaz kılıyorum. Biraz dısarı ya çıkayım diyorum. Off bosver diyorum üstümü giyinip tekrar değiştiriyorum. Kitap okuyorum yarıda kalıyor. Ben neden böyleyim diyorum sonra da(bu durum nedir bilmiyorum. Ve gittikçe ilerliyor. Sinirli ve sabırsız da olmaya başladım. Bakımsız olmaya başladım bazen pijamalarımla akşam oluyır fark etmiyorum bile. Kızım olmasa akşama kadar uyurdum heralde. Ne yapmam lazım benim lütfen bişeyler diyin
((
Canım ne kadar süre çalıştın. Bölümün nedir. Herkesin farklı tabi ama başarılı olmak isrrieoum ve bunu duymaya ihtiyacım var basarılı olanlardan. Hamileyken mi çalıştın. Ev işleriyle nasıl program yaptın. Ben de memur olmak istiyorum. İlk evlendiğimde çok destekti herkse. Şimdi kendimi böyle salınca kimse inanmıyor artık da. Eltim bile bana hırs yapıp özel ders almaya basladı. Aslında ders çalışmayı çok seviyorum. Ama düzenim yok işler hep bana bakıyor. Çocuğum geceleri çok geç uyuyor. Nasıl yatağa girdiğimi hatırlamıyorum yorgunluktan. Gece de çalışamıyorumBu duygularla dolu dolu 3 yilim gecti evliyken.cok zorlandim.sizden daha kotuydum.cocugumda olmuyordu.
Fakulteyi bende 5.olarak bitirmistim.
Zoruma gidiyordu evde banyo temizleyerek zaman gecirmek.
Cok calistim sabahladim pes etmedim ve cok sukur atandim bu yil.
1 aylik memurum ve kızımda 1 aylik:)
Rabbim her ikisini birden ayni anda nasip etti sukur.
Aslinda ders calismanin yuku ile kendinizi kandiriyorsunuz.duzenli olarak 1 hafta calisin inanin kendinizi daha iyi hissedeceksiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?