buna sen karar veremessin. yarın çocuk bana yetemedin derse hayır yettim mi diyeceksin.Ben ona yetebileceğimi düşünüyorum, kimsenin eksikliğini aratacağımı düşünmüyorum.
Ömrümün yettiğince bakmak istiyorum.peki ne zamana kadar bakmayı düşünüyorsunuz kardeşinize?
yani sizi annesi bilmeyecek herhalde değil mi..
bence bu nokta düşündürücü.
O çocuk 10 yaşına geldi diyelim.. Evde iki huysuz (Gerçekten özellikle babam, annem de eskisi gibi sabırlı ve güleryüzlü değil artık :) ihtiyar, hiçbir şeyine düzgün koşturamayan anne baba, arkasını toplayan bir yardımcı.
Bir de ona güleryüz gösteren her şeyine yetişecek ablası, benden bile iyi ilgilenecek abisi ve dengi bir kardeş. Ben de bu açıdan bakmıştım.
Tamam hadi o önceki açtığınız konuyu dehşet verici cümleleri unutalım öyle bi konu açmadınız diyelim.babanızın böyle söylemesi sizin yazdığınız gibi söylemesi bile anormal tuhaf geliyor bana.yani bir baba adayı daha bebeği olmadan nasıl böyle bir şey söyler ki o zaman o evladı dünyaya getirmeye de hakkı yoktur bana göre.O ben de anne olmadan önceydi. Ne oldu ilk tepkimi abarttıysam, çocuğu kezzapa mı batıracağım ki? Gayet de adil ve sevgi dolu davranabilirim.
Babam nasıl 'düzgün' babalık yapayım diyor, nasıl babalık yapayım demiyor, yani yapacağı babalığın yeterli olamayacağını düşünüyor, evet haddinizi aştınız bu yorumla.
ne olursa olsun o onun annesi. yaşlıda olsa anne baba.O çocuk 10 yaşına geldi diyelim.. Evde iki huysuz (Gerçekten özellikle babam, annem de eskisi gibi sabırlı ve güleryüzlü değil artık :) ihtiyar, hiçbir şeyine düzgün koşturamayan anne baba, arkasını toplayan bir yardımcı.
Bir de ona güleryüz gösteren her şeyine yetişecek ablası, benden bile iyi ilgilenecek abisi ve dengi bir kardeş. Ben de bu açıdan bakmıştım.
Yahu ben derdimi anlatamıyorum, ben anneme sadece bunu teklif ettim. Siz kimsiniz bana tuhaf diyorsunuz ya, ne cüret bu?Tamam hadi o önceki açtığınız konuyu dehşet verici cümleleri unutalım öyle bi konu açmadınız diyelim.babanızın böyle söylemesi sizin yazdığınız gibi söylemesi bile anormal tuhaf geliyor bana.yani bir baba adayı daha bebeği olmadan nasıl böyle bir şey söyler ki o zaman o evladı dünyaya getirmeye de hakkı yoktur bana göre.
size burada eğitim uzmanları bile güzellikle cevap yazmış bunun doğurabileceği olumsuz sonuçları ama yok ısrarla anlamıyorsunuz çok tuhafsınız gerçekten o yavruya siz öyle yorumlar yazdığınızda da üzülmüştüm şimdi de üzüldüm.
Evet herkes ne iyi olduğumu görsün diye böyle bir sorumluluğu almaya hazırım, sadece şov amaçlı :) Yazık bebeğe de sadece kullanılıyor...ne olursa olsun o onun annesi. yaşlıda olsa anne baba.
burada cocugu düşündüğünüzü sanmıyorum aslında. kendinizin ne kadar iyi olduğunuzu göstermeye calışıyorsuınuz gibime geldi. yanıldıysam üzgünüm.
ailen yaşlı hasta düzgün koşturamayan aile amasen güler yüzlü abla ve cok iyi enişte.
Kim olduğunu söylemeden yazayım;Ben ona yetebileceğimi düşünüyorum, kimsenin eksikliğini aratacağımı düşünmüyorum.
Burada yazılanları da, neden olmaz diye yapılan açıklamaları da düşüneceğim elbet. Dikkate alacağım.Kim olduğunu söylemeden yazayım;
Bir tanıdığımız, muhteşem bir ailede büyüdü, kızı kendi çocuklarından asla ayırmadılar (kendi ifadesi bu), hatta kendi çocuklarına almadıklarını yapmadıklarını sırf o mutlu olsun diye yaptılar.
Ama bu kızın annesi onu evlilik dışı doğurmuştu, adam başka kadınla evliydi, ve kızın annesi kız 2 yaşındayken ölmüştü. Annesini aslında hatırlamıyordu ama beyni hatırlıyordu.
Annesine hep kızdı. Evli bir adamla olduğu için, o 2 yaşındayken öldüğü için. Büyüdüğü ailedeki baba muhteşem bir baba, kendisi der babam benim kayam diye. Ama bir yandan da öz babasının onu istemediği fikri kafasında, atamıyor.
Onun için o annesi onu terk etmiş, babası onu istememiş.
Çok mutlu bir ailede büyüdü, ama öz anne ve babadan ayrı büyümek farklı bir psikoloji. Bu sizin yeterliliğinizle alakalı değil, çocuğun psikolojisiyle alakalı.
Yoksa sizin gibi düşünen bir kadın, o bebeği pamuklara sarar sarmalar zaten.
Bir de annemden örnek vereyim.
Anneannem ve öz dedem annem 4 yaşındayken ayrılmış, anneannem annem 6 yaşındayken yeniden evlendi. Başka çocukları oldu.
Dedem, ikinci dede, annemi çok sever.
Ama şu göçmen gidilen yıllarda anneannemler Avustralyaya gitmiş. 2 tane daha çocukları varmış, annem 18 yaşında ve yeni evlenmiş o sırada.
Bir daha dönmediler. Annem öz annesinin onu terk ettiğini düşünüyor. Diğer 2 çocuğunun hayatını kurtarmak için beni harcadı diyor. Annem 18 yaşındaydı, aslında olan biteni anlayacak kadar büyüktü.
Sizin örnekle çok alakalı değil bu mevzu biliyorum. Şahsen anneannemin çok kötü bir anne olduğunu düşünürüm. Sizde ise böyle bir durum yok.
Anlatmaya çalıştığım, sizin ve annenizin iyi niyetle yaptığınız bir şeyi o çocuk aynı şekilde algılamayabilir ve siz ne kadar muhteşem bir anne olursanız olun, anneniz ne kadar kahrola kahrola, daha iyi bir hayatı olsun diye size verse de kardeşinizin kafasında "öz annem beni istemedi, öz annem bile beni istemedi, sevmedi, başkası neden sevsin?" gibi bir algı bırakabilirsiniz.
Ben tuhaf kelimesinin bir hakaret olduğunu düşünmüyorum.Burada hakaret etmeden herkes istediği gibi yazabilir forum burası amacı da bu zaten.O zaman konu açmayacaksınız böyle her görüşe açık değilseniz !!!Yahu ben derdimi anlatamıyorum, ben anneme sadece bunu teklif ettim. Siz kimsiniz bana tuhaf diyorsunuz ya, ne cüret bu?
Hala önceki konumun peşindesiniz. Kardeşime üzülmek size düşmedi. Onu çok seven 2 ablası 1 ağabeyi olacak, sizin ne düşündüğünüz buna etki etmeyecek !
Size burada sadece ne düşündüğünüzü sordum, olur ya da olmaz 'bana göre' dersiniz, gerisi için yorum yapın demedim. Üstelik daha ortada bir kesin karar bile yok.
İşte herkes kendince yorum yapıyor. Sen kendini biliyorsun. Aldırma. Şahsen 24 yaşındayken annem bana da hamileyim deseydi bir "höst" çekerim, havaya uçmam. Ama zamanla alışıyorsun demek ki.Burada yazılanları da, neden olmaz diye yapılan açıklamaları da düşüneceğim elbet. Dikkate alacağım.
Ama burada ileri giden çok oldu. Ben fikir istedim, yok çok tuhafsın, yok gösteriş yapıyorsun, önceki konunda kızmıştın dalga geçmiştin ama.
Daha kesin bir karar çıkmış değil, etraflıca düşünülecek, oluruna olmazına bakılacak, belki de hayır diyecekler, evet deseler doğunca vermeyecekler.
O konuyu anneme kızdıktan sonra açtım, kendinizle çelişmeyin. Ben annemden daha o konuyu açtıktan sonra gittim özür diledim, af diledim. Anne kız barıştık biz, gerisine sizin eliniz uzanmaz.Ben tuhaf kelimesinin bir hakaret olduğunu düşünmüyorum.Burada hakaret etmeden herkes istediği gibi yazabilir forum burası amacı da bu zaten.O zaman konu açmayacaksınız böyle her görüşe açık değilseniz !!!
Tabi ki eski konunuzun derdinde olurum.Çünkü o kadar insan uyardığı halde annenizle daha doğmamış bebekle dalga geçtiniz bu sizin nasıl biri olduğunuzu gösteriyor bence.Bu konuyu da bence bakın ben ne iyi bir ablayım demek için açtınız! Çünkü bu işin eğitimini almış insanlar ısrarla size zararlarını anlatıyor örnekler veriyor vs. ısrarla annem babam bakamaz diyorsunuz.Bilinçli bir insan şöyle yapar gider bir uzman dan yardım alır gerekirse araştırır vs. ona göre hareket eder.
iyi de tartışmayalım mı? fikirlerimizi beyan etmeyelim mi? fikir ayrılıkları güzeldir. tartışırken olay değişir göremedign düşünmediğin birşeyi biri yazar haklısın olursun... yada haksızsınız der konuyu da kapattırırsın kimse yorum yazamaz.Burada yazılanları da, neden olmaz diye yapılan açıklamaları da düşüneceğim elbet. Dikkate alacağım.
Ama burada ileri giden çok oldu. Ben fikir istedim, yok çok tuhafsın, yok gösteriş yapıyorsun, önceki konunda kızmıştın dalga geçmiştin ama.
Daha kesin bir karar çıkmış değil, etraflıca düşünülecek, oluruna olmazına bakılacak, belki de hayır diyecekler, evet deseler doğunca vermeyecekler.
E tabii ki ilk duyduğumda kızdım, kim bozulmaz? (Ki annemden özür diledim) Oğlum doğunca dedim ben ne yapmışım neler demişim. Evet kolay olmadı ama alışıp kabulleniliyor sonuçta.İşte herkes kendince yorum yapıyor. Sen kendini biliyorsun. Aldırma. Şahsen 24 yaşındayken annem bana da hamileyim deseydi bir "höst" çekerim, havaya uçmam. Ama zamanla alışıyorsun demek ki.
Elbette. Annenin şimdi sana evet deyip yüzünü görüp kokusunu duyunca vermeme ihtimali de var.
Merhabalar herkese.. Son günlerde aklımı kurcalayan bir soru var. Şimdi benim annem 4 aylık hamile, Allahın izniyle 5 ay kadara doğuracak.
Yaşı genç ama, sağlığı pek iyi değil, enerjisi hiçbir şeye yetmiyor artık. Babam deseniz bayağı yaşlı, aslında ikisi de bebeği istemiyor ama kıyamıyorlar aldırmaya, doğuracak annem. Ben de ilk başta kızdım ettim korunma konusunda, ama Allah vermiş tedbirlerini tam alamamışlar demek ki o an, zaten ben de yavrumu öyle doğurmadım mı... :)
Şimdi oğlum 1 haftalık, annem doğurunca 5 aylık olacak. Ben diyorum ki, kardeşimi de alayım, ikisi hem kardeş hem arkadaş olarak yoldaş olsunlar, ben de ikiz büyütür gibi büyüteyim. Annem de babam da koşamazlar peşine, kara kara düşünüyorlardı. Bizimkilere teklif ettim, hem yurtdışına taşınıyoruz gücümüzün yettiğince iyi eğitimler aldırırız gözünüz arkada kalmaz dedim. Aslında onlar da biliyor ki bebeğin hayatı daha iyi olur, her saat ilgilenen birileri olur, hem yaşıtı dengi bir bebek var. Bunun ileri yaşları da var.
Annem vicdan yapıyor sanırım kötü anne miyim ben diye, açıkça kabul ettim diyemiyor ama istiyor o da belli. Hem ablalar abiler kardeşlerini alır okutur da büyütür de, onu da emziririm hem ablası hem süt annesi olurum dedim.
Saçma bir şey mi istiyorum, bana çok da mantıksız gelmedi. Siz ne düşünüyorsunuz, annem babam rıza gösterirse güzel bir şey olmaz mı? Eşim de bayılır çocuklara, sen istiyorsan ben ayırt etmem beraber büyütürüz, hem eve bir nefes daha olur dedi. Bana çocuk olsun yeter dedi. O da razı yani.
Edit: Haberlerde yine takılar kimde kalacak kavgası olmuş onu yayınlıyorlar, gelin damat ilk gecesini karakolda geçirmiş, hey Allahım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?