İlk başta tepkim oydu, herkesin tepkisi oydu, ama kabulleniyoruz artık. İlk tepkim o diye hep düşüncelerim böyle mi olmalı? Anne olunca daha iyi anladım onu, kızmayı da kıskanmayı da bıraktım.Sizi hatırladım, annesinin hamile olduğunu öğrenince alay etmek, gülme krizine girmek, sinirlenmek vs. gibi isterik tepkiler gösteren üyesiniz. Genelde üyelerin çeteresini tutmam ama konudaki mantığa aykırılık direk o konuyu çağrıştırdı, açtığınız konuları aratınca yanılmadığımı anladım.
Yaşı 44 ama o da anne olacak, her anne gibi kendi emzirmek, büyütmek, kendi yetiştirmek isteyecek. Bebeği de her bebek kadar annesine ihtiyaç duyacak. Evet yaşı 44 ama siz ne kadar anneyseniz o da o kadar anne olacak. Daha az değil. Şunu kabullenin artık.
(Benim gibi çocuk doğurmayı asla düşünmeyen, çocuk sevgisinden bahsedilirken afakanlar basan ve ay ne şeker di mi diye gösterilen bebek resimlerine suratında mimik oynamadan bakan birine bile anne-bebek ilişkisi temalı şöyle cümleler kurdurdunuz ya, helal olsun diyorum.)
oo annen 44 yaşında mı? genç bence sana yaşlı geliyor. ben 36 eşim 46 biz daha eskimedik. evet 20 yaşında ki gibi enerjik değiliz ama ölmedik.İsteyerek asla yapmazlardı. Nasıl korunduklarını sormak istemiyorum doğal olarak, demek ki hap alıyorsa unutmuş -unutkanlık var zaten- başka yöntemleyse de ne oldu bilemem.
Benimki bir fikirdi, fikir ! Doğrudur yanlıştır ben anneme teklif ettim ! Çocuğu alıp kaçırmıyorum bagajın arkasında. Hayret bir şey.44 yas nedirki doguracak enerjisi olduguna gore bakacak enerjiside vardir.
cok sacma onu alip goturmek mantiga aykiri anne baba olmus olsa tamam ama anne baba hayyata ve dogmamis anne karnindaki cocuktan bahsediliyor sanki kesi yavrusu
Kaç bin kere yazayım bilmiyorum, yaşında sıkıntı yok, sağlığında var.oo annen 44 yaşında mı? genç bence sana yaşlı geliyor. ben 36 eşim 46 biz daha eskimedik. evet 20 yaşında ki gibi enerjik değiliz ama ölmedik.
Kötü bir anne değil benim annem. Çok iyi bir anne oldu her zaman, şimdi izin verirse kötü anne olur muyum diyor. İnan babam 60'ını geçti, ben bu saatten sonra nasıl düzgün babalık yapayım nasıl yetişeyim diyor. Annem kendi sıkıntılarıyla uğraşıyor, unutkanlık desen başladı, su içiyor ilaç içiyor içtiğini unutuyor, gidip bazen ilacı bi daha içiyor. Yüksek tansiyonundan, tükenmişliğinden astımına kadar yok yok. Daha diabet vs onları saymıyorum. Psikolojisi de keza, kolayca depresyona giren bir kadın, biz çocukken de öyleydi.
Sürekli doktor doktor geziyor, ilaçlarının bazılarına gebe diye ara vermek zorunda kaldı. Allah bilir ne sıkıntıları çıkacak ileriki aylarda.
Yardimci tutun en buyuk yardiminiz bu olurKaç bin kere yazayım bilmiyorum, yaşında sıkıntı yok, sağlığında var.
İlk başta tepkim oydu, herkesin tepkisi oydu, ama kabulleniyoruz artık. İlk tepkim o diye hep düşüncelerim böyle mi olmalı? Anne olunca daha iyi anladım onu, kızmayı da kıskanmayı da bıraktım.
Emzirmek, büyütmek istiyorsa tutup kaçıracak değilim. Vermek istiyorsa alırım, istemezse almam.
Yok, demek istediğinizi anladım, elbette. Sonuçta hangi anne, bile isteye evladını kızı da olsa başkasına vermek ister. Anneniz de kabul etse bile gönülsüz bir kabul ediş olacaktır.Ben annem yaşlı demiyorum, sağlık sıkıntıları var diyorum. Gebeliği de çok riskli zaten, lades deyip doğuruyor. Bakacak yaşta ama enerjide değil, kendi ağzıyla da söylüyor.
Artık son karar annemin, vermek istemezse de saygı duyarım, ama vermek isterse alacağım.
Valla pes dedim yahu babaya bakar mısın?Hayır madem öyle kürtaj diye bir şey var yani.Kıyamadılar diyorsunuz da bu nasıl kıyamamak adam daha bebek doğmadan böyle düşünüyor.Siz de zaten annem hamile diye baya dalga geçmiştiniz o zaman da size pes demiştim.Ben bebeği yanınıza bile alsanız sizin de çok sağlıklı ve adil davranacağınızı düşünmüyorum açıkçası.Ya da hadi siz bunu başardınız eşiniz en ufak bir şey dese ona alınganlık gösterebilirisiniz.Söz konusu olan bir can çünkü.Haddimi aştıysam özür dilerim ama açıkça düşüncem bu şekilde.babam 60'ını geçti, ben bu saatten sonra nasıl düzgün babalık yapayım nasıl yetişeyim diyor
Ben ona yetebileceğimi düşünüyorum, kimsenin eksikliğini aratacağımı düşünmüyorum.Anneniz açısından yorum yapıyorsunuz, ama bebek açısından yorum yapmıyorsunuz.
Görüşünüzü merak ettim, sizce anne ihtiyacı telafi edilebilir boyutta mı olacak?
O ben de anne olmadan önceydi. Ne oldu ilk tepkimi abarttıysam, çocuğu kezzapa mı batıracağım ki? Gayet de adil ve sevgi dolu davranabilirim.Valla pes dedim yahu babaya bakar mısın?Hayır madem öyle kürtaj diye bir şey var yani.Kıyamadılar diyorsunuz da bu nasıl kıyamamak adam daha bebek doğmadan böyle düşünüyor.Siz de zaten annem hamile diye baya dalga geçmiştiniz o zaman da size pes demiştim.Ben bebeği yanınıza bile alsanız sizin de çok sağlıklı ve adil davranacağınızı düşünmüyorum açıkçası.Ya da hadi siz bunu başardınız eşiniz en ufak bir şey dese ona alınganlık gösterebilirisiniz.Söz konusu olan bir can çünkü.Haddimi aştıysam özür dilerim ama açıkça düşüncem bu şekilde.
anladık. ben 44 ü okudum şaşırdım şaşkınlığımı yazarak belirtmek istedim..Kaç bin kere yazayım bilmiyorum, yaşında sıkıntı yok, sağlığında var.
O çocuk 10 yaşına geldi diyelim.. Evde iki huysuz (Gerçekten özellikle babam, annem de eskisi gibi sabırlı ve güleryüzlü değil artık :) ihtiyar, hiçbir şeyine düzgün koşturamayan anne baba, arkasını toplayan bir yardımcı.güzel düşünmüşsünüz, iyi niyetlisiniz şüphem yok ama olmaz bence.
ne olursa olsun evladı annesinden ayırmak gibi geldi bana. bi de çocuk ilerde öğrenecek mi melese? öğrense üzülmeyecek mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?