Sadece yorgunum

pirayegibi

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
23 Mart 2017
2.541
4.827
63
Yorgunum evet
Ama fiziksel değil... ruhum yorgun
Bebeğim olduktan sonra herşeyle tek başıma mücadele etmekten yoruldum...
Eşim ilk zamanlar destekti ama şimdi yok işten geliyor bebekle 15-20 dakika ilgileniyor hooop tamam
Suan ücretsiz izindeyim
ama evde olmam benim yorulmadığım anlamına mı geliyor?
Yoruluyorum artık sinir krizi geçirerek hale geldim
Sadece anlatacak kimsem olmadığı için yazıyorum
Okuyanlardan Allah razı olsun
 
önce Allah senden razı olsun kardeşim

doğum sonrası bu yasadıkların bircok kadının basına geliyor. cok iyi anlıyorum seni

esinle sakin bir sekilde içinde bulundugun durumu ve psikoloji konusmanı tavsiye ederim. iletişim herşeydir
Ortada birsey yok ama içimden eşimle konuşmak dahı gelmiyor
Bilmiyorum eve bile gelmese olur o dereceyim
Konuşmak paylaşmak istemiyorum hiç birşey
Ha derseniz ki adam sana birsey mi yaptı yok ortada belli başlı hiç birşey yok
 
Ortada birsey yok ama içimden eşimle konuşmak dahı gelmiyor
Bilmiyorum eve bile gelmese olur o dereceyim
Konuşmak paylaşmak istemiyorum hiç birşey
Ha derseniz ki adam sana birsey mi yaptı yok ortada belli başlı hiç birşey yok

galiba dogum sonrası depresyonu . destek al canım doktordan dedigim gibi cok dogal yasadıgın
 
Anne kv falan yok mu?
Bebeğini bir iki saat bırakıp kendine zaman ayır canım.
Kuaföre git ne bileyim avm ye git biraz kendi kendine vakit geçir.
 
Hormonlar hamilelik ve sonrası devamı ile alt üst oluyor ... bir çeşit depresyon hali ... konuşmak istememek falan ...

Sanırım biraz kendinize zaman ayırsanız daha rahatlarsınız , istemeseniz dahi konuşmadan bu sorunu aşamazsınız , tümsekken dağ olur birike birike
 
Yorgunum evet
Ama fiziksel değil... ruhum yorgun
Bebeğim olduktan sonra herşeyle tek başıma mücadele etmekten yoruldum...
Eşim ilk zamanlar destekti ama şimdi yok işten geliyor bebekle 15-20 dakika ilgileniyor hooop tamam
Suan ücretsiz izindeyim
ama evde olmam benim yorulmadığım anlamına mı geliyor?
Yoruluyorum artık sinir krizi geçirerek hale geldim
Sadece anlatacak kimsem olmadığı için yazıyorum
Okuyanlardan Allah razı olsun
Eve tıkanıp kalmayın. Koyun kanguruya gidin bi avm ye.. Mağaza vs gezin biraz vitrin bakın vs kafanızı dağıtın. Ev, bunalımı çağırır..
 
Seni çok iyi anlıyorum başından geçmiş biri olarak, ki benim bir de bebek isteğim yoktu şuan oğlum iyi ki olmuş, iyi ki var Allah herkesin evladını korusun ama hani daha anne olmayı düşünmezken olunca manen de alışmam zor oldu. Bir de zor bir bebekti canı sağ olsun, beni baya yaşlandırdı :)

Erkeklere öyle geliyor, eşime de çocuk bakmak çok kolay iş, ama sadece çocuk bakacak. Yemek ve temizliği dahil etmiyor. Düşen düştüğü yerde, aldığı bıraktığı yerde kalır :)

Babam da rahmetli annemden önce oturduğu koltuktan bir lavaboya gitmek için bir de yatmak için kalkardı. Şimdi market, pazar işiyle ilgileniyor, yemek yapıyor. Her gün ne yapacağım diye düşünmekten bıktım diyor geçen gün.:KK48: Evi çekip çevirmek mi kolay yoksa çalışmak mı diyorum? Çalışmak diyor ya baba bir de bebek koy bunun içinde dedim adam arkasına bakmadan kaçtı :KK53:

İnşallah geçecek bu günler, insan bir daha hiç eskisi gibi olamayacakmış gibi hissediyor biliyorum ama geçiyor.

Hissettiklerinizi eşinizle paylaşın, umarım sizi anlar..
 
Son düzenleme:
maalesef ki eşler düşünemeyebiliyor sizin ihtiyaçlarınızı.
o yüzden net olarak ifade etmekte fayda var.
örneğin spor salonuna yazılın ve haftada 3 akşam oraya gidin, o sürede eşiniz çocuğa baksın.
hem sosyalleşme, hem spor, hem evden uzak bir kaç saat iyi gelecektir.

veya ne bileyim arkadaşlarınız varsa, çocuksuz buluşmalar ayarlayın, yine eşiniz baksın.

yani biraz çocuktan ayrılmak gerekiyor, yoksa insan tüm gün sürekli aynı şeyi on kez söyleyerek iletişim kurduğunda normal iletişim yetenekleri zayıflamaya başlıyor, bunun sonucunda da özgüveni zedelenebiliyor, yanlızlaşabiliyor... vs vs bir sürü şey işte.
 
Yardım almalısın ,lohusa depresyonu gibi görünüyor . Ben de aynı yerlerden 3 kere geçtim ,bir de kaybım var . Hepsinde de depresyona girdim :) sanırım rahatına düşkün biri olmamdan kaynaklanıyor. Hayat standartları düşünce ,sadece çantanı alıp evden çıkamayınca ,sorumluluklar büyüyünce oluyor bazen . Yalnız uzman yardımı alırsan kısa sürede alışır ,yeni hayatına adapte olursun .ben öyle yaptım ve ruh sağlığımı kurtardım . Kolaylıklar diliyorum ,umarım bir an önce sağlığına kavuşur ve bebeğinle mutlu bir yaşam sürersin .
 
Eve tıkanıp kalmayın. Koyun kanguruya gidin bi avm ye.. Mağaza vs gezin biraz vitrin bakın vs kafanızı dağıtın. Ev, bunalımı çağırır..
Bebekleri asla avmye götürmeyin. Mikrop yuvası oralar. Her zaman açık alanlarda olmaları lazım. Doktorumuzun üstüne basa basa dediği tek şey avmye götürmeyin.
 
Anne kv falan yok mu?
Bebeğini bir iki saat bırakıp kendine zaman ayır canım.
Kuaföre git ne bileyim avm ye git biraz kendi kendine vakit geçir.
Malesef yakında değiller
Bebeği bırakıp gidemiyorum
Her yere beraber gidiyoruz bundan asla şikayetçi değilim ama o zaman da kendime zaman ayıramıyorum
 
Hormonlar hamilelik ve sonrası devamı ile alt üst oluyor ... bir çeşit depresyon hali ... konuşmak istememek falan ...

Sanırım biraz kendinize zaman ayırsanız daha rahatlarsınız , istemeseniz dahi konuşmadan bu sorunu aşamazsınız , tümsekken dağ olur birike birike
İnanın konuşmak istemiyorum
Kimseyle
Eşim en başta
Babamlara gidince biraz rahatlıyorum onlar bebekle ilgilenince iyi geliyor bana da
 
Eve tıkanıp kalmayın. Koyun kanguruya gidin bi avm ye.. Mağaza vs gezin biraz vitrin bakın vs kafanızı dağıtın. Ev, bunalımı çağırır..
Evde kalmıyoruz aslında yürüyüş yapıyoruz ama dedigim gibi hep bebeğimle beraber olduğu için kendime vakit ayıramıyorum
 
Yardım almalısın ,lohusa depresyonu gibi görünüyor . Ben de aynı yerlerden 3 kere geçtim ,bir de kaybım var . Hepsinde de depresyona girdim :) sanırım rahatına düşkün biri olmamdan kaynaklanıyor. Hayat standartları düşünce ,sadece çantanı alıp evden çıkamayınca ,sorumluluklar büyüyünce oluyor bazen . Yalnız uzman yardımı alırsan kısa sürede alışır ,yeni hayatına adapte olursun .ben öyle yaptım ve ruh sağlığımı kurtardım . Kolaylıklar diliyorum ,umarım bir an önce sağlığına kavuşur ve bebeğinle mutlu bir yaşam sürersin .
Belki de 29 yaşındayım bu zamana kadar oldukça rahattım ama şimdi resmen boguluyorum
destek almaya ihtiyacım var gerçekten
 
Back
X