- 3 Şubat 2018
- 25.847
- 111.173
- 598
Temel hata iş yerindeki insanlara özel hayatından bahsetmek. Şahsen artık yapmam. Iyisen iyiliğini isteyecek zaten cok az insan var, kötüysende zaten dert. Gerek yok. Havadan sudan coronadan konuşurum en fazla. Sizde rahatsız oluyorsanız dile getirin olsun bitsin. Ek not: Herkesin birseyleri eksik olabilir. Ona bakarsak kimseye artık birşey anlatmamak lazim.
Eger ayni kisiden bahsetmiyosak bisey bilmiyorum.bi tane gorgusuz arkadasim var cocugu perdeye asilmis onu atmis sosyal medyaya. Pilav yapmis atmis. Heryerde bas bas bagiriyo iki cocugum var ama gencim esim soyle esim boyle. Vallahi ayni kisidiriMerhabalar. İş yerimdeki bir arkadaş çocuklarından eşinden çok bahsediyor. Eşimle bizi yeni evli sanıyorlar biz 5 yıllık evliyiz çocuklarımız var 2 tane diyorum diyor. Genç gösteriyoruz falan diyor
Mesela otururken çocuklarını anlatır sonra fotolarını gösterir. 2 yasinda çocuk evi dağıtmışlar mesela onu gösterir. Eşim şöyle yaptı böyle yaptı diye anlatır çok. Eşi tip olarak bundan daha iyi bi övünme var yine sözlerinde
Sonra evlenince hemen ev almışlar şimdiki ev fiyatlarının 4te birine yine onu anlatır.
Yani ben de onun yaşlarına yakınım evim de çocuğum da yok. Veya çocuk istiyorum belki olmuyor. Böyle sürekli bahsetmesi insanları üzebilir.
Siz doğal normal buluyor musunuz böyle konuşmaları
Bak bu kisimda onemli. 26 yasimdayim. Bu yaştan sonra tanisacagim insanla kolay kolay samimi olamam, hayatimi anlatmam disardayken, yetişkin yaşlarda insanlarin gercek dusuncelerini ayirt edemebilmek, tanimak cok zor. İstisnalar vardir ama belli bir yaştan sonra olmuyor bazi şeyler hemen "nispet mi yapti? Acaba bunu soylerken ne demek istedi" gibi dusunceler giriyor boyle insanlarin aklina.
Mis gibi 19 ve 10 yillik arkadaslarim var herkes herkesi az bucuk biliyor. :) Kimse kimseye kendini kanitlamaya da calismiyor, aklinda soru da kalmiyor. Uzun yillar gorusemedik bir ara ama yeni tanistigim insanlardan bin kat iyiler hala.
O arkadas bence cok mutsuz biri.Merhabalar. İş yerimdeki bir arkadaş çocuklarından eşinden çok bahsediyor. Eşimle bizi yeni evli sanıyorlar biz 5 yıllık evliyiz çocuklarımız var 2 tane diyorum diyor. Genç gösteriyoruz falan diyor
Mesela otururken çocuklarını anlatır sonra fotolarını gösterir. 2 yasinda çocuk evi dağıtmışlar mesela onu gösterir. Eşim şöyle yaptı böyle yaptı diye anlatır çok. Eşi tip olarak bundan daha iyi bi övünme var yine sözlerinde
Sonra evlenince hemen ev almışlar şimdiki ev fiyatlarının 4te birine yine onu anlatır.
Yani ben de onun yaşlarına yakınım evim de çocuğum da yok. Veya çocuk istiyorum belki olmuyor. Böyle sürekli bahsetmesi insanları üzebilir.
Siz doğal normal buluyor musunuz böyle konuşmaları
Bence konu sahibi mutsuz biri. Kadinin esinden ve cocuklarindan bahsetmesini kiskanmis gibi geldiO arkadas bence cok mutsuz biri.
Ya ben mi yanlış anlıyorum? Bende güvenmeden içimi açan, özelimi anlatan biri değilimdir. Ama kadının anlattıkları özeli yada sır olabilecek bir şey değil ki, günlük yaşamı. Benim evimde ki çocuğumun yaramazlığından bahsetmemle, eşimle yaşadığım bir problemi ulu orta anlatmam aynı şey olabilir mi?Temel hata iş yerindeki insanlara özel hayatından bahsetmek. Şahsen artık yapmam. Iyisen iyiliğini isteyecek zaten cok az insan var, kötüysende zaten dert. Gerek yok. Havadan sudan coronadan konuşurum en fazla. Sizde rahatsız oluyorsanız dile getirin olsun bitsin. Ek not: Herkesin birseyleri eksik olabilir. Ona bakarsak kimseye artık birşey anlatmamak lazim.
Ya ben mi yanlış anlıyorum? Bende güvenmeden içimi açan, özelimi anlatan biri değilimdir. Ama kadının anlattıkları özeli yada sır olabilecek bir şey değil ki, günlük yaşamı. Benim evimde ki çocuğumun yaramazlığından bahsetmemle, eşimle yaşadığım bir problemi ulu orta anlatmam aynı şey olabilir mi?
Tamam herkes tarzı itibariyle bize hitap etmeyebilir. Bende gevşek ağızlı, gereksiz yerde bile sürekli küfürlü konuşan, her konuda fikri olan, herşeyi bilirimci tipleri sevmem mesela. Ama onlarla muhabbetimde olmadığı için, konu açacak kadar darlanmam da.
Aynen öyle. Bende safım ya zamanında.herkesi kendim gibi bildiğim icin saf saf anlatıyordum mesela nisanlandigimi felan. Hepsini bana karşı kullandılar. Artik tövbe ettim. Kimseye birseyler anlatmıyorum. Bir iş arkadaşım vardi.onu örnek alıyorum artık. Ne özelini anlatırdı nede dedikoduya karıştırdi. Biri dedikodu yapsa "ben böyle konularla ilgilenmiyorum" diye aradan çekiliyordu oh adamın kafası rahat. Idolum artık resmen bu konuda.
Sadece dedikodu da degil. Mesela arkadaslarimin hiç ilgilenmedigi hobilerim var benim ve kalkip ilgilenmediklerini bildigim seyler hakkinda zirt pirt konuşmaya calismiyorum biliyorum ilgilenmiyorlar ve bahsettigim sey hakkinda pek fikirleri yok. Ufak tefek muhabbetleri gecer ama biktircak kadar her firsatta dile getirmem.
Kedim hakkinda da konusmayi severim ama devamli devamli anlatmam, kedisi olan bir arkadasim var onunla biz bizeyken bol bol kedi konusuruz.
Karsidaki insanin ilgisi olmayan konularda "ama benim hayat gundemim bu" diyerek cok fazla konuşmak kafa ütülemekten baska birsey degil.İki tarafta memnunsa o ayri ama biraz karsidaki ilgileniyor mu bakmak lazim.
Ama onun icin karşı tarafta ilgilenmediği konularda bunu belirtmeli. Yoksa ilgileniyormus gibi dinlersen herkes konuşur
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?