ben olsam kapılarının önünden geçmem..2-3 günde bir kendi evime yemeğe çağırırım.o kadar.eşin de kızarsa kızsın.kızdığı yere buz koysun,affedersin..nefret ediyorum böyle "erkek doğurdum" diyen kendini kraliçe sanan annenlerden..Allahtan bende yok öylesi..Aman yarabbim,her gün kavga ederdim.sen yine iyi dayanıyorsun.
Kullandirma kendini tatlim, mumkun oldugu kadar gitmemeye calis. Hastayim biraz, evde isim var gibi bahaneler bulup kacmaya calis, kavgada etme. Kotu olan hep sen olursun cunku. Kendine hizmetci ariyor anlasilan, aman kullandirma kendini, ne yapsan yaranamazsin zaten. Akilli ol, duygularinida pek belli etme
Eşine söylemen iyi olmuş. O da bilsin yokken sana nasıl davranıyorlar.
Kayınvaliden 1 senedir anlayamamış ama sen mesafeli durmaya devam et.
Ben de kaynana ile arada mesafe olması gerektiğini düşünenlerdenim. En iyisi bu.
Görümceyle laf dalaşına girme. Daha çocukmuş zaten salla.
Aslında yapmanız gereken yarım saat bir saat mesafelik bir yere taşınmak. O zaman bir şey diyemez.
Kafanız rahat olur. Eşini ikna etmelisin.
çocuğun oldu hala aynı sorunlar devammı ediyo...vahhh bana o zmn bende çocuğum olursa onun sayesinde benden bişey beklemez artık diodum yandım deseneAllah yardımcımız olsunnn..Allah kurtarsın ne diyeyim
sıcağı sıcağına yazıyorum..uzun olursa kusuruma bakmayın..
herkes gibi benimde kaynana ve görümce sorunum var..bi yıl oldu nerdeyse evleneli kaynanamla bi türlü uyuşamadık..o hep benim yanımda dursun ben ne yaparsam onu yapsın nereye gidersem oraya gitsin istedi..bende nefret ederim bu yapış yapış ilişkidenki hele kaynanayla hep sınırımı koydum.sınırımı koydukça çıldırdı istediği gibi olmadığım için içinde büyüttü büyüttü hep zamanı gelince patlattı laflarıyla..bugünde onlardan birini yaşadım azönce...aynı binada oturuyoruz akşam yemeklerimiz malesefki beraber ki ben ondanda rahatsızım sabah kahvaltımı zor kurtardım hala beraber olması yönündeymiş bugün laf arasında onuda söledi neyse..ben dün ben gittiğimde yemeği yapmış bugün erken çıkayım yemeği beraber yaparız sonra evime inerim die gittim..yemekte kızartma yapıcakmış ii dedim sonra yaparız o zmn..sonra bikaç pantolon var babanın onları ütüle dedi uzun zmndır ütüsünü yapmıodum ii yapiimm nolcak derken..bi baktım çamaşır yığdı resmen önüme..makineden çıkardığı nemli çamaşırları bile yığdı pakette henüz açılmamış gömlekleride çıkardı..bi baktım araya görümcenin gömleğinide atmış..görümce 17 yaşında lise sona gidiyo..yaz boyunca nefret ettirdi kendinden bide gömleğini ütülücem oldu..normaldede gerçi ütülememde..yazın saygısızlığı diz boyuydu salak sende herşeyi bilme vs. tarzında laflarıyla nefret ettirmişti kendinden eşimde şahitti..beni tuttu her zmn..banada boşver ilgilenme konuşma bişeysini yapma demişti hatta..nemlileri ütüleyemedim söledim kaynanama bunları ben yapamıyorum die oda ne var yapılmıcak filan gibisinden konuştu ama aldırmadım sen ütüle yapabiliosan dedim..al o zmn şunu ütüle die görümcemin gömleğini koydu önüme onu ütülemem kusura bakma dedim..o sırada görümcemde varmış orda..ütülemezsen ütüleme.bi bağırıyo sakin tavrımı hiç bozmadım başka şeylerle ilgilendim..yakalasa dövecek o derecede bağırıyo annesi sen çık die tutttu..başladı yine bana konuşmaya..sen nie böle yapıyon ayrımmı olurmuş..sen kardeşinin bişeyini ütülemiyonmuda buna böle dion sonra içinde tuttuğu konulara geldi..yok hiç evinden çıkmıon ben sana aslanlar gibi oğlumu verdim ilk gördüğümde yokta diyebilirdim senin benim ağzımın içine bakman gerekirken ne bu davranış..ailemde benim gibi kızı verdi oğluna biz ağaç kovuğundan çıkmadık dedim..insan bi çaya yemeğe çağırır gün içinde bi yere gidiosam gelinir..herkes gelinin hiç çıkmıyo çok soğuk dio vs bende kim diomuş sölede bileyim ben tüm tanıdığıma güleryüzlü davranıyorum sohbet ediyorum diorum sen tanımazsın diyenleri dio..benim tanımadıklarımda benden güleryüz beklemesin herkese sırıtarak gezmiyorum öle bi huyum yok çok şükür dedim..sonra yavaştan orta yolu buldu kendine geldi ama beni sinirden çatlattı..boğmak istiyorumm..aman laf etmesinler die misafiri geldiğinde elimden geleni yapıyorum tamam gitmiyorum onlara heryere ama gitmek zorundamıyım..ne zmn uğramak istesem aha kesin bisürü iş çıkartıcak saatlerce tutacak die uğramak gelmio içimden gerçektende öle oluyo çünkü..eli ayağı tutuyo çok şükür daha 44 yaşında..yapış yapış olunca ne olacak anlamıyorum benimde kendi hayatım var bıktım bunların hayatlarından..eşimle gayet mutluyken bunlar huzursuz edebiliyo..
neyse kızlar çok uzattım az önce yaşadığımı eşime anlatayımmı kardeşinin yaptını filan yoksa içime atayım hiçbirşey sölemeyimmi?
bende aynı binada oturuyorum...kaynanamın tek derdi benim evlenene kadar herşeyle kocam ilgilendi evlendim onların gelini oldum :).nefretlik bi durum karşılıklı oturmak yada altlı üstlü oturrmak.evlendiğim zamanlar gelmiyo gitmiyo işimi yapmıyo lafları çıktı yemekleri beraber yiyorduk kahvaltıları bende zamanla kurtardım geç kalkıyorum diye :)kültürlerimiz çok farklı ben onun yemeklerinin çoğunu yemiyorum onlarda benim onlar tereyağ ben zeytinyağ :)sonra çocuğumuz olmadı kaynanam ahlandı vahlandı meğer tek derdi milletin ağzıymış ne dicekleriymiş...doğum yaptım annem geldi kendi evinde sarma sarmış helva yapmış benim evime getirmedi bi misafir geldi onlara tabaklarına koyup getirdi sonrada görmedik bişi hep annemden bekledi.benimde bi görümcem var evli varsa yoksa o yeni evlendiğim zamanlarda sen bizim tarafta oturursun bu daireyi ona verirsin diye mal paylaştırıyordu.3 senelik evliyim 3 ay önce doğum yaptım geçenlerde bebek mevlütü okuttum herşeyi ben yaptım annemde geldi...kaynanamın evinde okuttum mevlütü 2 evde kullanıldı mevlütten sonra benim arabalarım benim eve geçtiler.çocuğu anneme verdim ben servisle ilgilendim annemde hocaya vermiş okutmuş milleti dolaştırcakken servis başlamış dolaştırmamış benim eve getirmiş uyuttuk sonrada zaten...herşey normaldi kaynanamda ...evine gitti akşam tavuk almaya geldi bana dedi niye çocuğu dolaştırmadınız bende ben bilmiyorum dedim servisle ilgilendim görmedim söylendi gitti...ertesi sabah görümcem gidiyorum diye Allahaısmarladıka geldi anneme dedi aynı şeyi niye öyle yaptın diye o arada kaynanam geldi gayet hırslı bi şekilde dolmuş dolmuş anneme çıkıştı böyle yapmıcaktın diye annem normalde çok sinirlidir ama gayet sakin anlattı bende konuşuyodum görümcem bizi dinliyo kaynanam konuştuktan sonra biz konuşurken hadi kızım dedi yürü dedi bırak bırak dedi o an kaynanamdan bi kat daha nefret ettim o yaptığı saygısızlığı hiç unutmicam gittiler akşam geldi kayınpederle yüzüne bile bakmadım anladı ertesi gün annem gitti izmire ona rağmen gelmedi ama annem yinede kapısını çalıp vedalaştı o günden beri konuşmuyorum oda bana trip yapıyo torununu görmek için bile gelmiyo ama o kadaaaaaaaaaaarrr rahatımkii keşke hiç konuşmasa :)
öncelikle konuyu yanlış yere açmışım farkında olmadan eşi ve ailesi bölümüne açıcaktım farketmemişim :26:
bu arada cevap veren herkese teşekkür ederim...eşime arkadaşında dediği gibi onları kötülemeden üzüldüğümü söleyerek anlattım oda çok üzüldü..evliliğimizin başlarında olsa nie öle yaptın die annesini düşünerek beni suçlardı hep haksız ben olurdum çünkü aşırı anneci..şimdi öle değil tarafsız kalıyo hep buna şükür hiç değişmez sanırdım..kardeşine çok kızdı yine..yarın hareketiyle belli eder kardeşine sinirlendiğini..sonra sölemesemiydim dedim ama artık dayanamıyorum neden hala birşeyler bekliyo bunlar benden bebeğimi düşürdüm bunların stresinden..eşim tüberküloz oldu daha ne istiolar bizden kendi hayatlarını yaşasınlar banaane milletten benimde elim ayağım tutuyo nie demiyolar burunlarının içine kdar sokmak istiyolar..kimseye saygısızlığım olmadı bugüne kdr sadece uzak durdum o kdr soğudumki insanlardan günlerce evde yalnız kalabilirim o derecede kaldıramıyorum kimseyi..herkesin huyuna göre davranmaktan bıktım niye onlar benim huyuma göre davranmıyo..hepimiz insanız..kimse kimseden birşey beklemese ne mutlu huzurlu bi hayat olur..resmen hayatı zorlaştırıyoruz..
bu arada bennde eşimde 24 yaşında...4.5 yıllık ilişkiden sonra evlendik..ayrı yere taşınmamız gibi bişey yok malesef..amcalarıyla ortak binada yaşıyoruz kısaca ailesine bağımlıyız eşimin salaklığı yüzünden..zaten eşimde pısırık ailesiz ayakta kalamaz şimdiye kdr hep ailesinin desteğiyle ayakta durmuş..kendi ayaklarının üstünde durabilkecek biri değil..diceksiniz nie sürekli eşini aşağılıcak kelimeler sölüyosun die onu çok seviyorum saflığını temizliğini çok iyi kalpli biri ama ailesini düşüncem die bizi feda etti başka ilçedede evleri vardı sırf sevdiğimle evleniyom ailemin istediğini yapayım onları elimden geldiğince mutlu edeyim die bizi yaktı..ben kaç kere dedim aynı binada yapamayız fazla muhabbet tezz ayrılık getirir yemekleri beraber yemeyelim vs die çok kavgasını yaptım sevgiliykende nişanlıykende yok öle olmucak dedi hepsi başıma geldi çekiyoruz beraber işte..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?