Merhaba arkadaşlar gelişmeleri yazayım hemen ama çok üzgünüm şuan... Öncelikle bazı arkadaşlar hem annemle hem eşimle tartışmalar yaşadığım için sorunun bende olabileceği gibi şeyler düşünmüşler , ancak annem ben dul kadınım evdeki payını üstüme yap senin kocanın arabası var dükkanı var vs gibi şeyler söyledi beni hiç düşünmeden... Kaldı ki eşimin kendi üzerine hiç bir mal yok kayınvalidemin üzerine hepsi annemde bunu biliyor. Bu konuda fazla üzerime geldi hayır dedigimde ise iki hafta önce senin gibi kızım yok deyip telfonu yüzüme kapattı... Eşimle zaten anlaşamıyoruz kaynanamların dediği gibi o ne derse desin susacakmışım he deyip geçecekmişim vurup kafamı yatacakmışım.... Eşim denen yaratıkla tartışma sebeplerimiz örneğin senin bir saatte yaptıgın işi ben on dakkada götümle yaparım demesi , en ufak bir konuda tartsmak konusmak yerine hemen hakarete basvurması. E hanımlar o bana haksız yere hakaretler yagdırırken ben nasıl cevap vermeyeyim cevap verirsem dayak yermişim....
Devlet kres yardimi yapiyor anne hic bir ucret odemiyor..anne cocugu gonderecegi kresi kendi belirliyor...yani işe gir çocuğuna bakıcı tut diyen arkadaşlar hangi ülkede yaşıyorlar merak ediyorum.
arkadaşın mesleği yok, iş bulsa bile asgari ücret kazanacak ve muhtemelen günde 10 saati bulan bir iş temposu olacak, iyi ihtimalle.
bebeği o kadar süre emanet edebileceği bir bakıcı zaten o fiyata bakar, hadi diyelim ucuz birini buldu, kira ödemesi fatura ödemesi gerekecek. kendi üzerine hiç bir gayrimenkulü olmayan adamdan ne kadar nafaka alabilecek.
biraz daha ayağı yere basan öneriler daha iyi olur.
mesela bu tarz bakıcı problemi yaşayan annelere devlet yardım ediyor mu, bu tarz ücretsiz bakım-evleri var mı? Sanki bazı bölgelerde olduğunu duymuştum ama şartları ne bilmiyorum.
ben konu sahibinin yerinde olsam annemle aram kötü de olsa gider o eve yerleşirim, bir süre sonra alışacak illa ki, orada kira da ödemeyeceğim için evden çalışılabilecek işlere bakıp evin giderlerine ortak olurum, ve çocuğumun giderleri için de nafaka isterim. çocuğu devlet okuluna veresiye kadar bu şekilde idare eder, sonrasında iş bakarım.
Devlet kres yardimi yapiyor anne hic bir ucret odemiyor..anne cocugu gonderecegi kresi kendi belirliyor...
Merhaba arkadaşlar. Öncelikle bir takım bilgiler vermek istiyorum konu öncesi. Önceki konularımdan hatırlar mısınız bilmem 21 yaşındayım. Eşim 35 yaşında önceki evliliğinden bir evladı var. 3 yıllık evliyiz , şuan 1 yaşında bebeğimiz var. Eşim esnaf. Babam bebeğim doğduktan 13 gün sonra vefat etti :'( hergün ağlıyorum çünkü ona öyle muhtacım ki... Sanki bir sene olmuş gibi değil acım sanki dün gibi sızlıyo içim... Hiç beklenmedik bir ölüm oldu ve 8 yaşında kardeşime üzüldüm en çok... Babam niye öldü ki ? Dediğinde duraksayıp gözlerim dolup zar zor cevap verebilmek o masum yüzüne acıyla bakmak öyle üzücü ki... Off... Annem ile aramız eskidende pek iyi değildi eski konularımdan görebilirsiniz. Son bir aydır da gidip gelmiyoruz. Geçenlerde ona biraz kırılmıştım (babam ölünce ev paylaşıldı mirasçı olarak ) ve annem ilk günden beri payını benim üstüme yap deyip durdu. O yüzdende tartıştık geçenlerde o da tartışınca benden habersiz eşimin dükkanına gelip bebeğimin oradaki bir iki poşet kıyafetini bırakıp gitmiş. Duyunca epey şaşırdım bir daha gelmeyin der gibi habersiz bırakması üzdü. Şimdi asıl konuma gelecek olursak arkadaşlar , eşimden evlendiğim ilk günden itibaren fiziksel ve duygusal şiddet görüyorum! Ama dayanamıyorum artık :'( Tek isteğim ondan boşanmak. Artık onu sevmiyorum bile çünkü her dayakta ondan biraz daha soğuyarak nefret ettim. Salaklığım ise böyle bir yaratıktan bebek yapmış olmak!!! En ufak bir tartışmada veya sinirlenince direk dövüyor hayır bir konuşalım , tartışalım her neyse... Ama yok direk hayvan , senin şerefini s...im , allah belanı versin , haysiyetsiz elimde kalırsın birgün gibi iğrenç ötesi hakaretler yağdırıp boynuma sırtıma yumruk atıyor. Hazmedemiyorum. Ağır geliyor. Ben ailemden birgün dayak yemedimki.... Annemle yaşamak istemiyorum açıkcası onlarda kıt kanaat zorluklarla geçiniyor :'( Kardeşime burs bağlandı vs. Sığınma evlerinede gitmek istemiyorum. Şuan oturdugumuz evde kira zaten. Bana bir öneri sunun lütfen. Daha fazla aşağlanmak istemiyorum.... Akşam geliyor yarm saat geçmeden çocugu uyut diyor yeni uyandı diyorum ilgilenmek bile eziyet yani ona... Ne yazıkki meslegim yok salaklıgımdan dolayı!!!!
Ve en zoruma gidenlerden biriside bu akşam bana vurduktan sonra hala başımda küfürler savuruyordu bende bana yaklaşınca ellerim kollarımla kafamı sakladım ... Ben böyle ellerimle korurken kendimi utanmıyor musun dediğimde yüzündeki oiğrenç ifadeyi gördüm. Çünkü başım şişiyor yumruk atınca ve yastığa koyunca sızlıyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?