- 12 Ocak 2016
- 157
- 56
- 13
- 37
- Konu Sahibi ayseayseli
- #1
merhaba arkadaşlar benim iki tane yaşları benden büyük görümcem var. aynı şehirdeyiz ama evlerimiz uzak. yani çok sık görüşemiyoruz ayda 1-2.
biz pek samimi değiliz ben mesela pek arayıp sormam özel günler dışında bilmiyorum içimden gelmiyor.
şöyle bir huyu var özellikle bir tanesinin. her şeyi saklamaya çalışıyor benden ne bileyim ailesiyle ilgili bişe olsa beni hala yabancı gibi görüyor asla zayıf yanlarından bahsetmiyor ama ben bir şekilde duyuyorum eşime anlatıyor mesela. o da laf arasında ağzından kaçırıyor bi şekilde duyuyorum. o kadar da büyük mevzular değil
mesela düğünleri olmuştu baya şatafatlı ben ailesi yaptı sanıyodum damadın meğerse kredi çekip yapmışlar ve bu sır gibi saklanıyor. ya da mesela bi yere gidelim diye konu olunca bizim eşimle bi işimiz var falan diyor ben mesela yanlış anlaşılmasın diye hep açıklarım işte şurdan bi arkadaşım var da ona yemeğe gitcez vs.
ya da hamileydi mesela çocukta sorunlar var demişler ben hariç herkes biliyor ki doğunca öyle bişe olmadığı anlaşıldı şükür..
böyle olunca benim de içimden samimi olmak gelmiyor açıkçası hala ailedenmişim gibi davranmıyor bana. bazen bakıyorum eşimi yanına almış fısır fısır bişeyler anlatıyor ben gelince susuyor falan. sanane anlatsın diyebilirsiniz ama itici oluyor gerçekten. bize gelmek isteseler eşimi arayıp konuşuyor sanki bekar evi eşimin.
sizce samimi olmaya çalışmalı mıyım yoksa normal mi bu durum
Not: siz de aynısını yapın diyebilirsiniz ama eşim o ablam diye her şeyimizi anlatıyor benim aynısını yapma ihtimalim yok yani
biz pek samimi değiliz ben mesela pek arayıp sormam özel günler dışında bilmiyorum içimden gelmiyor.
şöyle bir huyu var özellikle bir tanesinin. her şeyi saklamaya çalışıyor benden ne bileyim ailesiyle ilgili bişe olsa beni hala yabancı gibi görüyor asla zayıf yanlarından bahsetmiyor ama ben bir şekilde duyuyorum eşime anlatıyor mesela. o da laf arasında ağzından kaçırıyor bi şekilde duyuyorum. o kadar da büyük mevzular değil
mesela düğünleri olmuştu baya şatafatlı ben ailesi yaptı sanıyodum damadın meğerse kredi çekip yapmışlar ve bu sır gibi saklanıyor. ya da mesela bi yere gidelim diye konu olunca bizim eşimle bi işimiz var falan diyor ben mesela yanlış anlaşılmasın diye hep açıklarım işte şurdan bi arkadaşım var da ona yemeğe gitcez vs.
ya da hamileydi mesela çocukta sorunlar var demişler ben hariç herkes biliyor ki doğunca öyle bişe olmadığı anlaşıldı şükür..
böyle olunca benim de içimden samimi olmak gelmiyor açıkçası hala ailedenmişim gibi davranmıyor bana. bazen bakıyorum eşimi yanına almış fısır fısır bişeyler anlatıyor ben gelince susuyor falan. sanane anlatsın diyebilirsiniz ama itici oluyor gerçekten. bize gelmek isteseler eşimi arayıp konuşuyor sanki bekar evi eşimin.
sizce samimi olmaya çalışmalı mıyım yoksa normal mi bu durum
Not: siz de aynısını yapın diyebilirsiniz ama eşim o ablam diye her şeyimizi anlatıyor benim aynısını yapma ihtimalim yok yani