Merhaba arkadaşlar.
Konumu derinlemesine anlatacak gücüm yok . Eşimin ailesi beni sevmiyor biliyorum, duygularımız karşılıklı zaten. Bir araya gelmek istemiyorum ama gelmeyince eşim üzülüyor. Arkamdan o kadar dedikodumu yapıyorlar kulağıma geliyor ama bir araya gelince adeta melek gibiler. Eşime elle tutulur bir bahane gösterip bağları koparamiyorum. Ben çok sıkıldım bu aileden hatta nefret ediyorum. Nerede yanlış yapıyorum ? İyi bir insan olayım derken benliğimi kaybettim, kendimi taniyamiyorum. Onlar gibi olmak istemiyorum. Boşanmayı düşündüm evet ama eşim beni seviyor, kızımızı seviyor ama ailesine toz konduramiyor adeta ana kuzusu. Ben bu insanlardan kırmadan incitmeden nasıl uzaklasacagim
Aynı aile bende de var
Ben eşime benim hakkımda dediklerini duydum
Eşim eskiden hep ailesinden utanırdı ben üzülmeyeyim diye telefon açtıklarında uzaklaşır konuşurdu
Annesi Babası hep benle ilgili olumsuz seyler söylerlerdi
Birgünn eşim bunlara çok fena patladı
O günden beri bana karşı melek oldular
3 sene falan oldu bu olay
Bir araya gelince aşırı iyi davranıyorlar
Eskiden telde beni eşime kötüleyen aile şuanda sürekli beni eşime övüyor
Ben de kendilerinden eşek gibi nefret ediyorum ama elden birşey gelmiyor
Ben ne kadar mesafeli davransam da kv inadına çok samimiymısız gbi davranıyor
Benim şansım Allah’a şükür ayrı şehirde olmamız
Ve eşimin bana ailemi ara sor diye baskı yapmayası
Sen aynı şehirde misin bilmiyorum ama bu sebepten eşinle aranı soğutma
Sen de eşin yanında ilken onlara normal ol
Eşin olmadan bir araya gelme
Eşine ailesini kötüleme
Ama arama sorma