Canım iyice düşün istersen acele karar verme,annenın evıne gıt kafanı dınle bıraz,lutfen uzme kendını.
şu anda annemin evindeyim zaten ii geldim gezmeye geldim ve kalıcı kaldım aptal gibiyim ama boşanmaktan başka çıkar yolu yok.. geçmişi düşününce gelecekten hayır gelmeyeceği bi gerçek.. inanırmısınız hanımlar ilk defa ağlayıp zırlamıyorum çok tuhaf çoookkk.. :44::44:
canım kaç gündür seni merak ediyodum topiktede göremeyince bişeyler olduğunu anladım ama şimdide burada görünce içim cız etti arkadaşım
ne diğim bilemedim offf düzelmicek belliki bazı şeyler
bebek konusunda sen korunma kararı almamışmıydın yanlış mı hatırlıyorum
almıştım ama son bi şans dedim herşey düzelir dedim ama olmadı herşey tersine döndü eraycım ne yapalım hakkımızda hayırlısı diyelim allaha dua edelim..
katiliyorum, ama konuyu acan arkadas hic uzulmuyorsa ve aglamiyorsa vs..demekki icinde herseyi bitirmis bikmis vaziyetten. ama genede acele karar vermemek gerekir diye dusunuyorum.canım konu açmışsın bende naçisane 9 yıllık evliyim yanıtlamaya çalışayım
ilk aylar kimi yeni çiftlerde problem olabilir
benimde olmuştu ama hiç evden gitmemiştim ve ailemden kimseyi aramamıştım
bunlar yapıldığında iş dahada çıkmaza griyor
evlilik ciddi bir kurum her tartışmada boşanma lafı ağıza alınmazki
gerçi eşin demiş ama oda şu an yeni ve evliliğin gereklerini bilmiyor büyük ihtimalle kızgınlıkla söylemiştir
sen ve eşin 3. şahıslara hiç yansıtmasaydınız keşke
sen yeterince sanş verdin zaten eşin kendi içndeki problemleri halletmeden sizin evliliğiniz düzelmicekti sen ne yaparsan yap
üzüldüğün ağladığın yeter canım birazda o düşünsün bundan sonra ailelerde araya girmiş bundan sonrası dahada zor olcak
inşallah hakkında hayırlısı olsun canım
senin günün yaklaşmıştır zaten bi kan tahlili yaptırsaydın bebek varmı diye stresle baklemezsin
herkez kendi yaşadığını o an için bir çıkmaz olarak görebilir aslında işleri birazda yeni evli çiftler bilerek çıkmaza sokuyor kimse ödün vermek istemiyor kimse altta kalmak istemiyor zaman herşeyin ilacıdır evlilik te insan her geçen gün tecrube edinir birşeyler katar kendinekatiliyorum, ama konuyu acan arkadas hic uzulmuyorsa ve aglamiyorsa vs..demekki icinde herseyi bitirmis bikmis vaziyetten. ama genede acele karar vermemek gerekir diye dusunuyorum.
kızlar ben size kısadan anlatmaya çalışayım..
biz evlenmeden öncede sorunları olan sürekli tartışan bi çifttik ama uzakta olduğu için eşim ondan oluyordur diyip avuttuk kendimizi..
ama aradan zamanlar geçti evlendik ben ankaralardan istanbula gelin gittim ama herşey daha kötü oldu.. işler dahada kötüye gitti..
şiddet işin içine girdi.. bir iki derken dayanamadım ve intehar ettim.. tabi bu aralarda olan ve söylenen sözler adal bi bayanın kaldıramayacağı şeyler..
inmteharında pişmanlığıyla ben ailemin yanına gitme kararı verdim ve gittim.. asilem hep yapıcı oldu.. ortayı bulamaya çalıştılar erkek tarafıymış gibi. tabi eşimin ailesinde yapıcılık yok.bu olaylar zarfında annem neden böyle oluyo diye kayınvlaidemem görümceme sorduğunda eşimin piskopat olduğuna dair sözler geziyo eşimin ailesi tarafından...
bunlar olurken eşim ablamla konuşup yeminler edip onu ikna ediyo ablamında beni ikna etmesiyle ben istanbula geri döndüm bi süre herşey ii hoş ama aradan biraz daha zaman geçti yine herşey eskisinden beter oldu şiddetin dozu arttı.. ben beyin kanaması şüpheleri duyacak kadar...
neyse günler ilerledi etti bi gün yine eşimle olmadık bi şeyden tartıştık. .eşim dediği dedik kendi doğruları sışında herşey yanlış dsüşüncesinde bi erkektir. ben evin reisiyim bnm dediğim olur türünden..
olaylar ice büyüdükce bnm eşimden korkmalarım başladı sürekli eşimden korkuyorum beni dövme diyorum.. tabi bu durum sürecinde doktora gittim sakinleştiriciler aldım.. halada kullanıyorum..
yine olan bi tartışmada eşimden öyle korktum ki ankaradan ailem gelecekti neredeyse ama yine eşimin yeminleri annesinin üzerine beni evde tuttu.. ve herşey yoluna girdi dedim.. üzerinden 20-25 gün geçti beni ankaraya ailemin yanına gönderdi.. benim havam değişsin die.. oradan da eşimin annesi köyde yanlız die köye gidecektim...
geldim ankaraya arayı ii tutmaya çalışıyorum herşeyi alttan alıyorum onu sakin tutmaya çalışıyorum .. ama eşim sorun çıakracak bnm mutluluğumu bozacak yer ararken.. yine buldu bişey ve ablamı görmeye ablamın dükkanına gitmemi sorun yaptı üzerine laf üzerine laf derken ablam duruma dahil oldu ablam eşimle tartıştı ki bu normaldi çünkü bana yaptıklarından sonra ailemde herkes ona karşı doluydu.. neyse ben devreye girdim bana taki aileme gelme işinin bittiğini söyleyene kadar alttan alırken bu laf benim beynime kanı sıçrattı. bende bu lafı üzerine eşimle tartıştım.. telimi kapattım bana ulaşamayınca ailemi aramış babamlada konuşurken beni hep kötüleyip dediklerini demedim diyince ki ben eve gelince anlattım herşeyi olacakları bilmiş gibi... babam iice sinirlendi ve eşimie çıkıştı bu zamaan kadar olanları ve eşimin ailesinin psikopat dediği halde inkar etmeleri konuşuldu babam ve eşimde tartışınca iice ipler koptu ki ablamla tartıştıklarınd abana boşanma yolunu gösterdi..
babamlada olanlardan sonra ablamada babamlarada sürekli yuva yıkıcı dediği için eşimin ki ailem asla yıkıcı olmadı yapıcı oldular.. en sonunda annemde bu zamana kadar sustuk bundan sonra bu iş bitmiştir dediler.. bende de bi iç soğukluğu bi durgunluk oluştu.. geri dönüşü yok artık bunlar geçmişin birkimi.. bende farkındayım bu olanlarla bitecek bişey değil.. en sonda kaynanam beni arayıp köye gelecekmişsin gelme diyip telefonu suratıma kapatması iice ipleri koparttı..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?