herkez kendi yaşadığını o an için bir çıkmaz olarak görebilir aslında işleri birazda yeni evli çiftler bilerek çıkmaza sokuyor kimse ödün vermek istemiyor kimse altta kalmak istemiyor zaman herşeyin ilacıdır evlilik te insan her geçen gün tecrube edinir birşeyler katar kendine
örn ben ilk evlendiğimde herhangi bir gelişme olsun eşimi o an arayıp telefonla söylerdim o işte olurdu
şimdi ise bazen söylemiyorum bazende bekliyorum uygun ortam oluşmasını
herkezle sıkıntımı paylaşmamda hataydı eşimin ailesine şimdi olsa hiç bir şey yansıtmazdım
daha sakin olmuş olsaydım herşey ozaman dag-hada iyi olurdu..
Bu ayrılık onca yaşananın birikimi.Halının altına süpürülen pislikler artık dışarı taşmış.Hiç ağlamadığınızı söylediniz,zamanında yeterince ağlamışsınız zaten.Böyle bir durumda ayrılık en doğru karar.Her insanın katlanabileceği şeyler değil yaşadıklarınız ki Allah kimseye de yaşatmasın.Umarım bundan sonra çok mutlu olursunuz.
hakkında hayırlısı,işin içine kaç kez şiddet girmiş
düzelmez belli ki..
üzme kendini ...
canım emin ol yukarıda yazdıklarından dahada trajiklerini yaşadım eşim astığım astık kestiğim kestik biriydi
ama şu an tecrubelerle kendimizi ikimizde düzeltmeye çalışarak başardık.
eşin ilk etapta kızgınlıkla onlarla görüşmeyeceksin demiş ama emin ol en fazla bir hafta sonra fikri değişecekti sen o an için sakin olabilseydin
zaten erkekler kendilerinden bahsedilmesini sevmiyorlar muhtemelen ondan bahsettiğinizi düşünmüştür...
allah yardımcın olsun hakkında ne hayırlıysa o olsun bende eşimlee kötüyümm senn eşin gibi aynıı çarşıya çıkarız sokakta rezil eder elini kolunu kaldırr dövmek içinn..sözlü şiddet uygularr herşeyi o bilirr herkes salaktır onun içinn bitek kendi zekidirr (çokta zeki yaa) bende bıktım 3 yıllık evliyim insan hergün kavga edermi biz ediyoruzz iştee ne cicim ayım olduu ne güzel günüm hiçbişeye yaratmadı benii köreldim gittimm şuan daa kavga ettik içerde salonda yatıyo geberesicee sinirleim allak bullakk yaa sürekli iğneler durur aptal insan ...beni küçümser kendi bi haltmış gibi( neyse arkadaşım hakkında hayırlısıı inşllhh.((
şimdi arkadaşın eşini tanımıyoruz psikopatmı değilmi ancak konu sahibi arkadaş bilirevet haklısın bende 16 senelik evliyim zaman geçtikçe eşler birbirinin huyunu öğreniyo nasıl davranmasını orta yolu bulmayı biliyo ama işin içine şiddet hakeret ve aşağılanma girince hiçbişeyi zaman düzeltemiyo malesef
yapmayın lütfen buraya yazacak kadar kendinizi mecbur hissetmişsiniz, bazı şeyleri paylaşmak istemişsiniz, bu da hala bazı konularda tam karar vermediğinizi gösterir...eğer ortada çözülemeyecek derecede kötü bir olay yoksa lütfen 40 kez daha düşünün..nerede hata yapıldı nasıl düzelir..kimse yüzünden yuvanızı dağtmayın..eşiniz sinir durumunda istemeden bu sözü(boşanma) sarfetmiş olabilir.bunuda göz önünde tutun..
kızlar ben size kısadan anlatmaya çalışayım..
biz evlenmeden öncede sorunları olan sürekli tartışan bi çifttik ama uzakta olduğu için eşim ondan oluyordur diyip avuttuk kendimizi..
ama aradan zamanlar geçti evlendik ben ankaralardan istanbula gelin gittim ama herşey daha kötü oldu.. işler dahada kötüye gitti..
şiddet işin içine girdi.. bir iki derken dayanamadım ve intehar ettim.. tabi bu aralarda olan ve söylenen sözler adal bi bayanın kaldıramayacağı şeyler..
inmteharında pişmanlığıyla ben ailemin yanına gitme kararı verdim ve gittim.. asilem hep yapıcı oldu.. ortayı bulamaya çalıştılar erkek tarafıymış gibi. tabi eşimin ailesinde yapıcılık yok.bu olaylar zarfında annem neden böyle oluyo diye kayınvlaidemem görümceme sorduğunda eşimin piskopat olduğuna dair sözler geziyo eşimin ailesi tarafından...
bunlar olurken eşim ablamla konuşup yeminler edip onu ikna ediyo ablamında beni ikna etmesiyle ben istanbula geri döndüm bi süre herşey ii hoş ama aradan biraz daha zaman geçti yine herşey eskisinden beter oldu şiddetin dozu arttı.. ben beyin kanaması şüpheleri duyacak kadar...
neyse günler ilerledi etti bi gün yine eşimle olmadık bi şeyden tartıştık. .eşim dediği dedik kendi doğruları sışında herşey yanlış dsüşüncesinde bi erkektir. ben evin reisiyim bnm dediğim olur türünden..
olaylar ice büyüdükce bnm eşimden korkmalarım başladı sürekli eşimden korkuyorum beni dövme diyorum.. tabi bu durum sürecinde doktora gittim sakinleştiriciler aldım.. halada kullanıyorum..
yine olan bi tartışmada eşimden öyle korktum ki ankaradan ailem gelecekti neredeyse ama yine eşimin yeminleri annesinin üzerine beni evde tuttu.. ve herşey yoluna girdi dedim.. üzerinden 20-25 gün geçti beni ankaraya ailemin yanına gönderdi.. benim havam değişsin die.. oradan da eşimin annesi köyde yanlız die köye gidecektim...
geldim ankaraya arayı ii tutmaya çalışıyorum herşeyi alttan alıyorum onu sakin tutmaya çalışıyorum .. ama eşim sorun çıakracak bnm mutluluğumu bozacak yer ararken.. yine buldu bişey ve ablamı görmeye ablamın dükkanına gitmemi sorun yaptı üzerine laf üzerine laf derken ablam duruma dahil oldu ablam eşimle tartıştı ki bu normaldi çünkü bana yaptıklarından sonra ailemde herkes ona karşı doluydu.. neyse ben devreye girdim bana taki aileme gelme işinin bittiğini söyleyene kadar alttan alırken bu laf benim beynime kanı sıçrattı. bende bu lafı üzerine eşimle tartıştım.. telimi kapattım bana ulaşamayınca ailemi aramış babamlada konuşurken beni hep kötüleyip dediklerini demedim diyince ki ben eve gelince anlattım herşeyi olacakları bilmiş gibi... babam iice sinirlendi ve eşimie çıkıştı bu zamaan kadar olanları ve eşimin ailesinin psikopat dediği halde inkar etmeleri konuşuldu babam ve eşimde tartışınca iice ipler koptu ki ablamla tartıştıklarınd abana boşanma yolunu gösterdi..
babamlada olanlardan sonra ablamada babamlarada sürekli yuva yıkıcı dediği için eşimin ki ailem asla yıkıcı olmadı yapıcı oldular.. en sonunda annemde bu zamana kadar sustuk bundan sonra bu iş bitmiştir dediler.. bende de bi iç soğukluğu bi durgunluk oluştu.. geri dönüşü yok artık bunlar geçmişin birkimi.. bende farkındayım bu olanlarla bitecek bişey değil.. en sonda kaynanam beni arayıp köye gelecekmişsin gelme diyip telefonu suratıma kapatması iice ipleri koparttı..
ben burayı görmemişim hayatım...
ayrılığa kolay kolay taraf olmayan biriyim aslında ama okuduktan sonra durumun için en çıkar yolun ayrılık olacağına inandım...
eğer işin işinde hakaret, şiddet olmasaydı fikrim çok daha farklı olurdu, ayrılma derdim..ama işin iç yüzü farklı ve ne yazıkki huylu huyundan vazgeçmiyor..allah yardımcın olsun hayatım..zor bir durum..psikolojini daha fazla yıpratmadan ve kararlı bir şekilde, belkide psikolog yardımıyla güzel bir karar vererek hayata yeniden merhaba demelisin...
ilk şiddet olayında bitmeliydi bu evlilik. yanlış anlama arkadasım ama ailende şiddet olayından sonra yapıcı olmamalıydı kaldıki beyin kanaması şüphesi gibi trajik şeylerden bahsetmişsin. sence bu evliliğin tutulur bir tarafı varmı umarım bebek yoktur kendine yeni bir hayat kumanı tavisye ediyorum. bu günler hiç geçmez gibi gelir ama geçer umarım bir gün hatırladığında buruk bir acı olarak maziye gömülmüş olur. rabbim hakkında hayırlısını versin..
yapmayın lütfen buraya yazacak kadar kendinizi mecbur hissetmişsiniz, bazı şeyleri paylaşmak istemişsiniz, bu da hala bazı konularda tam karar vermediğinizi gösterir...eğer ortada çözülemeyecek derecede kötü bir olay yoksa lütfen 40 kez daha düşünün..nerede hata yapıldı nasıl düzelir..kimse yüzünden yuvanızı dağtmayın..eşiniz sinir durumunda istemeden bu sözü(boşanma) sarfetmiş olabilir.bunuda göz önünde tutun..
canım konu açmışsın bende naçisane 9 yıllık evliyim yanıtlamaya çalışayım
ilk aylar kimi yeni çiftlerde problem olabilir
benimde olmuştu ama hiç evden gitmemiştim ve ailemden kimseyi aramamıştım
bunlar yapıldığında iş dahada çıkmaza ke griyor
evlilik ciddi bir kurum her tartışmada boşanma lafı ağıza alınmazki
gerçi eşin demiş ama oda şu an yeni ve evliliğin gereklerini bilmiyor büyük ihtimalle kızgınlıkla söylemiştir
sen ve eşin 3. şahıslara hiç yansıtmasaydınız keşke
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?