- 10 Kasım 2017
- 172
- 69
- 13
- 25
- Konu Sahibi -stargirl-
- #1
Ablalarım merhaba. Ben 17 yaşındayım. Annem ve babam boşandılar ve ben babamda kalıyorum.
Son zamanlarda bu sebeple yani annemle görüşmüyoruz ve bu yüzden bunu bilen herkes beni dışlıyor diye düşünüyorum. Daha doğrusu dışlamak değil de acımak. Mesela üst sınıftan konuştuğum bir çocuğa anlatmıştım (maalesef ki) ve başkasından hoşlanmasına rağmen bana dedi ki "Eğer kendini yalnız kötü hissedeceksen elimden geleni yapayım konuşmaya devam edelim" falan cidden kalbim kırıldı benim buna ihtiyacım yok ki. Çok canım yaktı
Bazen sınıfta da anne konusu açılınca bilen arkadaşlarım hemen dönüp bana bakıyor gibi hissediyorum ve canım çok yanıyor. En çok da bugün o çocuğa kırıldım şuan ağlayarak yazıyorum bunları.
Son zamanlarda bu sebeple yani annemle görüşmüyoruz ve bu yüzden bunu bilen herkes beni dışlıyor diye düşünüyorum. Daha doğrusu dışlamak değil de acımak. Mesela üst sınıftan konuştuğum bir çocuğa anlatmıştım (maalesef ki) ve başkasından hoşlanmasına rağmen bana dedi ki "Eğer kendini yalnız kötü hissedeceksen elimden geleni yapayım konuşmaya devam edelim" falan cidden kalbim kırıldı benim buna ihtiyacım yok ki. Çok canım yaktı
Bazen sınıfta da anne konusu açılınca bilen arkadaşlarım hemen dönüp bana bakıyor gibi hissediyorum ve canım çok yanıyor. En çok da bugün o çocuğa kırıldım şuan ağlayarak yazıyorum bunları.
