Durumun çok zor. Sen söylediğine göre onu öz çocuğun gibi benimsemişsin. Hangi anne çocuğuna bağırmıyor ki? En anlayışlı anneler bile yorgunluktan, yoğunluktan çocuklarına kızıp bağırıyorlar. Ki çocuğun üzerinde belli bir seviyede otorite kurmak da önemlidir. Ama eşin hassas davranmış. Sen öz çocuğun gibi görsen de eşin biliyor öz olmadığını. Bu olay olana kadar nasıldı bilmiyorum ama senin yaptığın en ufak hareket bile batar, ne kadar iyi niyetli olsan da. Oturup bu konuyu konuşmanız lazım. Çünkü çocuk senden olsaydı eşin büyük ihtimal bu tepkiyi vermeyecekti kızdığında. Umarım konuştuğunda anlayabilecek bir eşin vardır. Yoksa dediğim gibi gerçekten zor işin. Ayrıca eşinin 'gitme öpmez seni' demesi de büyük hata olmuş. Resmen çocukla arana girmiş.
