sizinki kadar tepki göstermediler ama annem de sevgilim konusunda ilk duyduğunda çok tepki gösterdi.
olmaz o iş bitecek dedi.
ben de demiştim ki, bana düzgün sebepler gösterirsen seni dinlerim elbette ama önyargılarla gelirsen dinlemem.
annemin tereddütleri benim okulu bırakacağım falan yönündeydi, hep bu tarz şeyler söyledi,
ben de dedim ki, o zaman zamana bırakalım, derslerim kötüye giderse ya da bende olumsuz başka etkisi olursa seni dinleyeceğim.
öyle böyle derken 8 yıllık sevgililik sonunda evlendik.
annem damatlarını pek sevmez, ama yeni yeni keşfettiğim şey şu ki, sanırım insan evladına kimseyi yakıştıramıyor, o yüzden ilkte tepkili oluyor :)
çok da üzmemek lazım aileleri ama her dedikleri hayatın kuralıymış gibi de davranmamak lazım.