Ben ben bennn
Ama çok uzun süre bekledim açılmak için. Doğru zaman çok önemli. Biz önce arkadaş olarak konuşuyorduk sonra ben hoşlanmaya başladım. Üstelik aklında başka bir kız vardı ama konuşmuyorlardı sadece kızı beğeniyordu kıza açılmayı düşünüyordu. "Ben de minik tohumsam ona değil bana açilacaksin" dedim içimden
Her şeyini anlatacağı kadar yakın oldum ama asla kanka moduna girmedim.
Önce onun arkadaş olarak sevgisini ve güvenini kazandım sonra arada sırada aklına ikimize dair düşünceler atmaya başladım. İşte teyzem seni sevgilim sandı vs gibi şeyler.
Sonra bana bağlanmaya başladığını fark ettim zaten aylarca istisnasız her gün konuşmuştuk. Diğer kızdan vazgeçmeye başladığını anlayınca yavaş yavaş ilgimi belli etmeye başladım. Bazen o da karşılık veriyordu ama asla ciddiyete bindirmiyordu işi. Bazen de sadece arkadaş gibi davranıyordu. Ne zaman ben kendimi geri çeksem ise o yaklaşıyordu.
Buraya kadar asla açıkça söylemedim ama artık yorulmuştum ve ilgimi açıkça belli etmeye başladım kıskandığımı söyledim mesela ama kendim de şaşırmış gibi. Hoşlandığından emindim ama şakayla karışık bizden olmayacağına dair mesajlar verdi. Ama kendini de geri çekmedi. Ben artık uğraşmak istemedim çok yipranmaya başlamıştım ve birden mesafe koydum araya. Tabi anında sordu ne oldu niye. "Senin yapamadığını yapıyorum bunu istemiyor muydun? İlgimi açıkça belli ettim sen de olmayacağını belli ettin. Ben bu şekilde üzülüyorum madem sadece arkadaşız artık öyle davranalım" dedim. Şaşırmış gibi yaptı hiç böyle bir şey düşünmediğini (yav he he) beni çok sevdiğini ama uzakta olduğumuz için ilişki olamayacağını söyledi eğer başka şartlarda olsak kesinlikle benimle ciddi düşüneceğini ama şu durumda bunun mümkün olmadığını söyledi. Korkularını anladım biraz olumlu konuştum ama fikri değişmedi. Sonra bana daha fazla bağlanmak istemediğini söyledi ve biz bir şekilde konuşmayı bıraktık.
Birkaç ay hiç konuşmadık asla yazmadım hayatıma devam ettim veeeee bingo!! Uzuun uzun düşünmüş cesaretini toplayıp geldi. Benim hevesim kaçmıştı biraz ama zamanla onun emeğini ve istikrarını görünce yelkenleri indirdim.
Ve sonradan bu süreçte aslında onun da benden hoşlandığını ama cesaret edemediğini vs itiraf etti. Ben onun hoşlandığını hissetmesem açılır mıydım hayır. Onun bağlandığını hissetmeseydim de açılmazdim. Yani bunlar tamamen sizin aranızdaki iletişime bağlı aslında. Düşünün açılırsam kaybedeceğim bir şey var mı diye. Ne tepki verecek o çok önemli mesela. Gururunuzu incitebilecek biriyse değmez. Ya da reddedilirseniz bundan ne kadar etkilenirsiniz? Bunları siz bilebilirsiniz. Ben reddedildim ama kuyruğu hep dik tuttum hatta dedim ki bir gün pişman olacaksın. Şimdi de ara ara nasıl tavladim ama seni derim o da benim cesaretimi sevdiğini söyler.
Çok uzatmışım kusura bakmayın. Son olarak şunu ekleyeyim: Bana kalırsa işin sırrı önce kendine bağlayıp sonra kendinden mahrum bırakmakta. En azından benim taktiğim buydu ve işe yaradı