• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sevdiği ile aile arasında kalmak.

boniboni

Guru
Kayıtlı Üye
20 Ağustos 2014
30
15
288
38
Merhaba arkadaşlar
38 yaşında başından daha önce bir evlilik geçmiş bir kadınım. 4 yıl önce hiç beklemediğim bir anda hayatıma yeni biri girdi. 4 yıldır güzel bir ilişkimiz var herşeyimizi paylaştığımız hep birbirimizin yanında ve destek olduğumuz. Bu güzel ilişkinin sonucunda evlilik teklifi aldım. Hiç düşünmeden evet dedim. Çünkü birbirimizi çok seviyoruz. Herşey böyle güzelken artık aileme durumu anlatmam gerekiyordu. ( burada ailemden sakladım ilişkim olduğunu bu konularda ailem çok katı. Sürekli sen artık dulsun dikkat etmen gerekiyor diyen kişiler artık ailemden farklı şehirde yaşıyorum) Ailem öğrendiği anda kıyamet koptu. Aşırı sinirlendiler olmaz biz onay vermiyoruz. Ya o ya biz tercihini sen yap dediler.
Ailemin neden istemediğine gelirsek bana sundukları olumsuzluklar
Ben yüksek lisansını yapmış bir öğretmenim 16 yıldır görev yapıyorum. O ise lise mezunu bir petshopçuymuş. Doğru dürüst bir işi yokmuş bunca yıl bunun için mi emek vermişim.
Ayrıca onun 2 çocuğu var birinin velayeti annede biri babada. 10 yaşındaki çocuğuyla beraber yaşıyor. Asla olmazmış benim çocuğum olmadığı için olmazmış. Zormuş bir çocuğun sorumluluğunu alamazmışım. Hayatımı karartıyormuşum. Bana denk değilmiş. Bunlar ana olumsuzluklar daha çok şey söylediler. Ama benim onu sevip sevmediğimi ya da onun benim sevmediğini değer verip vermediğini asla sormadılar. Onu istiyorsan bizi silersin dediler.
O adamı çok seviyorum ve hep yanımdaydı iyi günümde kötü günümde hastayken dertliyken. Benim için her şeyi göze alabilen biri. Şimdi ondan vazgeçemem çünkü yeniden birine güvenebilmeyi öğrendim. Diğer taraftan ailem aileden geçilir mi onlar günlerdir bana bağırıp çağırıp ağlatsalarda. Birde babam kalp hastası. Arkadaşlarım kardeşim herkes benim yanımda aileme çok kızıyor ama ne yapacağımı bilmiyorum.
 
Onu görüp tanımadılar bile. Annem sakın o adamı karşıma tanıştırmak için filan karşıma getirme görmek bile istemiyorum. O adam mı görmek bile istemiyorum dedi. Bana karşı çok sinirliler ve kızgınlar. Başını yakıyorsun diyorlar sadece sevdiğimi görmüyorlar. Ben ağladıkça ilerde ağlayacağına şimdi ağla. Biz ne yaptıkta başımıza bu geldi modundalar.
 
ailen haklı. aileni dinle. aşkla karın doymaz. ailen seni en iyi tanıyandır. ailen seni tanıyor ve uyardı. sonuçta bence ailen haklı. bu yoldan dön. bence de ayrıl.

edit: elin çocuğu sana yük olur. gık desen suçlu sen olursun. deli deli olma. insan kendi çocuğuna söz geçiremiyor daha. sen bir de elin çocuğuna mı bakacaksın hem de kendi annelik tecrüben olmadan. çık bu ergen kafasından. gerçekçi ol. aşk meşk boş işler.
 
Merhaba arkadaşlar
38 yaşında başından daha önce bir evlilik geçmiş bir kadınım. 4 yıl önce hiç beklemediğim bir anda hayatıma yeni biri girdi. 4 yıldır güzel bir ilişkimiz var herşeyimizi paylaştığımız hep birbirimizin yanında ve destek olduğumuz. Bu güzel ilişkinin sonucunda evlilik teklifi aldım. Hiç düşünmeden evet dedim. Çünkü birbirimizi çok seviyoruz. Herşey böyle güzelken artık aileme durumu anlatmam gerekiyordu. ( burada ailemden sakladım ilişkim olduğunu bu konularda ailem çok katı. Sürekli sen artık dulsun dikkat etmen gerekiyor diyen kişiler artık ailemden farklı şehirde yaşıyorum) Ailem öğrendiği anda kıyamet koptu. Aşırı sinirlendiler olmaz biz onay vermiyoruz. Ya o ya biz tercihini sen yap dediler.
Ailemin neden istemediğine gelirsek bana sundukları olumsuzluklar
Ben yüksek lisansını yapmış bir öğretmenim 16 yıldır görev yapıyorum. O ise lise mezunu bir petshopçuymuş. Doğru dürüst bir işi yokmuş bunca yıl bunun için mi emek vermişim.
Ayrıca onun 2 çocuğu var birinin velayeti annede biri babada. 10 yaşındaki çocuğuyla beraber yaşıyor. Asla olmazmış benim çocuğum olmadığı için olmazmış. Zormuş bir çocuğun sorumluluğunu alamazmışım. Hayatımı karartıyormuşum. Bana denk değilmiş. Bunlar ana olumsuzluklar daha çok şey söylediler. Ama benim onu sevip sevmediğimi ya da onun benim sevmediğini değer verip vermediğini asla sormadılar. Onu istiyorsan bizi silersin dediler.
O adamı çok seviyorum ve hep yanımdaydı iyi günümde kötü günümde hastayken dertliyken. Benim için her şeyi göze alabilen biri. Şimdi ondan vazgeçemem çünkü yeniden birine güvenebilmeyi öğrendim. Diğer taraftan ailem aileden geçilir mi onlar günlerdir bana bağırıp çağırıp ağlatsalarda. Birde babam kalp hastası. Arkadaşlarım kardeşim herkes benim yanımda aileme çok kızıyor ama ne yapacağımı bilmiyorum.
Lafına sözüne itimat edecekleri bir aile büyüğünüz yok mu ön ayak olsun
 
Ailen hakli
Meslek binde bir de olsa asilabilir, ben pek sanmiyorum ama ihtimal var. Ayni ortama girebilirmisiniz genel kulturu nasil ortak vakit gecirme kismi nasil sadece evde takilmak mi gezmek, kulturel aktiviteler varmi belki oluru var derim
Ama cocuk varsa hayir olmaz yasi cok zor bir yas
Sizin cocugunuz olsa vs olmaz hayatinizi yakiyorsunuz
 
Birini sevmeniz tabii ki güzel ve değerli ama her şey aşkla olmuyor. Birinin çocuğuna annelik edeceksiniz, bütün ihtiyaçlarınız önce o çocuklara göre ayarlanacak, tatilleriniz birbirinize ayırdığınız vakit hep o çocukların ihtiyaçlarına göre belirlenecek. Hiçbir zaman hadi kalk gidelim deyip bir yere kaçamak yapamayacaksınız mesela, akşam beraber otururken öpüşüp cilveleşemeyeceksiniz. Kendi çocuğunuz olsa bunlar gözünüze batmaz, ama sizin çocuğunuz olmadığı için yapamadığınız her şey gözünüze batabilir. Yeni evliyken yeni evli olduğunuzu hissedemeyeceksiniz muhtemelen.Ayrıca o çocuklara bir kez bile karşı çıksanız ''üvey anne işte'' olacak. Biriyle aynı evde yaşamayı dışarda kafede oturmaya benzetmeyin bence.
 
Aileniz haklı. Çocuklu insanla çocuksuz bence de yürümez. Milletin derdini çekecek ama gık bile diyemeyeceksiniz. Eğitim kısmı belki aşılır yani biri sonuçta memur diğeri de kendi işini kurmuş. Bence cook büyük bir kültürel fark yoksa yürür. Hani akademisyen, özel sektörde hırslı bir mühendis falan olsa anlarım da. Toplamda bakınca bence de olmaz. Evlilik, çocuk gibi planlarınız yoksa sevgili olarak devam edin. Yok evlilik çocuk diyorsanız bence yol yakınken ayrılın.
 
Adam iki çocukla neden boşanmış?
Bence de denk değilsiniz. Yeri gelir insan kendi çocuğuna tahammül edemiyor siz başkasının çocuğuna annelik edeceksiniz üstelik erkek çocuğu. (Erkek çocuk aklımda kaldı emin olamafım:) )Erkekler daha hareketli dik başlı oluyorlar. Bunun bir de ergenliği var.
 
Ben de boşanmış biri olarak söylüyorum ki çocuğum yok büyük konuşmak istemem ama çocuklu birinin sorumluluğunu taşımak zor olsa gerek. Sizin de çocuğunuz yok işin içine girince sudan çıkmış balık gibi olursunuz. Evlenince siz de bilirsiniz ki her şey aşk sevgi olmuyor. Sizin şimdi o sevgi kuvvetiyle çocuk gözünüze batmıyor ama evlenince inanın öyle olmaz. Meslek açısından da ailenize söyle katılıyorum maddi açından değil de düşünce yapısı olarak lise mezunu ile lisans mezunu arasında kendini geliştirmemiş erkek ise çok zor. Kendim de öğretmenim eski eşim lise mezunu idi bazı şeyleri anlayamıyor özellikle evden çıkmamış dar görüşlü ise.
 
Merhaba arkadaşlar
38 yaşında başından daha önce bir evlilik geçmiş bir kadınım. 4 yıl önce hiç beklemediğim bir anda hayatıma yeni biri girdi. 4 yıldır güzel bir ilişkimiz var herşeyimizi paylaştığımız hep birbirimizin yanında ve destek olduğumuz. Bu güzel ilişkinin sonucunda evlilik teklifi aldım. Hiç düşünmeden evet dedim. Çünkü birbirimizi çok seviyoruz. Herşey böyle güzelken artık aileme durumu anlatmam gerekiyordu. ( burada ailemden sakladım ilişkim olduğunu bu konularda ailem çok katı. Sürekli sen artık dulsun dikkat etmen gerekiyor diyen kişiler artık ailemden farklı şehirde yaşıyorum) Ailem öğrendiği anda kıyamet koptu. Aşırı sinirlendiler olmaz biz onay vermiyoruz. Ya o ya biz tercihini sen yap dediler.
Ailemin neden istemediğine gelirsek bana sundukları olumsuzluklar
Ben yüksek lisansını yapmış bir öğretmenim 16 yıldır görev yapıyorum. O ise lise mezunu bir petshopçuymuş. Doğru dürüst bir işi yokmuş bunca yıl bunun için mi emek vermişim.
Ayrıca onun 2 çocuğu var birinin velayeti annede biri babada. 10 yaşındaki çocuğuyla beraber yaşıyor. Asla olmazmış benim çocuğum olmadığı için olmazmış. Zormuş bir çocuğun sorumluluğunu alamazmışım. Hayatımı karartıyormuşum. Bana denk değilmiş. Bunlar ana olumsuzluklar daha çok şey söylediler. Ama benim onu sevip sevmediğimi ya da onun benim sevmediğini değer verip vermediğini asla sormadılar. Onu istiyorsan bizi silersin dediler.
O adamı çok seviyorum ve hep yanımdaydı iyi günümde kötü günümde hastayken dertliyken. Benim için her şeyi göze alabilen biri. Şimdi ondan vazgeçemem çünkü yeniden birine güvenebilmeyi öğrendim. Diğer taraftan ailem aileden geçilir mi onlar günlerdir bana bağırıp çağırıp ağlatsalarda. Birde babam kalp hastası. Arkadaşlarım kardeşim herkes benim yanımda aileme çok kızıyor ama ne yapacağımı bilmiyorum.
Ailen haklı
 
Aileniz haklı. Çocuklu insanla çocuksuz bence de yürümez. Milletin derdini çekecek ama gık bile diyemeyeceksiniz. Eğitim kısmı belki aşılır yani biri sonuçta memur diğeri de kendi işini kurmuş. Bence cook büyük bir kültürel fark yoksa yürür. Hani akademisyen, özel sektörde hırslı bir mühendis falan olsa anlarım da. Toplamda bakınca bence de olmaz. Evlilik, çocuk gibi planlarınız yoksa sevgili olarak devam edin. Yok evlilik çocuk diyorsanız bence yol yakınken ayrılın.

Konu sahibi 38 yaşındaysa adam 40larında diye tahmin ediyorum. O yaşta bir adamın çocuğunun olması baya olası bir şey değil mi? Yani konu sahibi şimdi çocuğu var diye bu adamdan ayrılırsa karşısına yine çocuklu adamlar çıkacak
 
Aileniz haklı. İki çocuklu adamla ne yapacaksınız. Velayeti annede olan çocuk size gelirse ne olacak?

11 yaşında kızım var, 9 ay karnımda taşıdım, doğurdum,büyüttüm ama gelelim ergenlik çok zor. Bazen o kadar zor ki. O çocuk eve yabancı bir kadın gelince çiçek bahçesi olmayacak.

Eğitim meselesi bence uygun değil ama çocukların yanında önemsiz.
 
Konu sahibi 38 yaşındaysa adam 40larında diye tahmin ediyorum. O yaşta bir adamın çocuğunun olması baya olası bir şey değil mi? Yani konu sahibi şimdi çocuğu var diye bu adamdan ayrılırsa karşısına yine çocuklu adamlar çıkacak
Ee? Çocuklu çıktı diye evlenmek zorunda mı? Ayrica çocuksuz boşanmış çok fazla kişi var.
 
Merhaba arkadaşlar
38 yaşında başından daha önce bir evlilik geçmiş bir kadınım. 4 yıl önce hiç beklemediğim bir anda hayatıma yeni biri girdi. 4 yıldır güzel bir ilişkimiz var herşeyimizi paylaştığımız hep birbirimizin yanında ve destek olduğumuz. Bu güzel ilişkinin sonucunda evlilik teklifi aldım. Hiç düşünmeden evet dedim. Çünkü birbirimizi çok seviyoruz. Herşey böyle güzelken artık aileme durumu anlatmam gerekiyordu. ( burada ailemden sakladım ilişkim olduğunu bu konularda ailem çok katı. Sürekli sen artık dulsun dikkat etmen gerekiyor diyen kişiler artık ailemden farklı şehirde yaşıyorum) Ailem öğrendiği anda kıyamet koptu. Aşırı sinirlendiler olmaz biz onay vermiyoruz. Ya o ya biz tercihini sen yap dediler.
Ailemin neden istemediğine gelirsek bana sundukları olumsuzluklar
Ben yüksek lisansını yapmış bir öğretmenim 16 yıldır görev yapıyorum. O ise lise mezunu bir petshopçuymuş. Doğru dürüst bir işi yokmuş bunca yıl bunun için mi emek vermişim.
Ayrıca onun 2 çocuğu var birinin velayeti annede biri babada. 10 yaşındaki çocuğuyla beraber yaşıyor. Asla olmazmış benim çocuğum olmadığı için olmazmış. Zormuş bir çocuğun sorumluluğunu alamazmışım. Hayatımı karartıyormuşum. Bana denk değilmiş. Bunlar ana olumsuzluklar daha çok şey söylediler. Ama benim onu sevip sevmediğimi ya da onun benim sevmediğini değer verip vermediğini asla sormadılar. Onu istiyorsan bizi silersin dediler.
O adamı çok seviyorum ve hep yanımdaydı iyi günümde kötü günümde hastayken dertliyken. Benim için her şeyi göze alabilen biri. Şimdi ondan vazgeçemem çünkü yeniden birine güvenebilmeyi öğrendim. Diğer taraftan ailem aileden geçilir mi onlar günlerdir bana bağırıp çağırıp ağlatsalarda. Birde babam kalp hastası. Arkadaşlarım kardeşim herkes benim yanımda aileme çok kızıyor ama ne yapacağımı bilmiyorum.
Çok özür dilerim ama sen daha anneliğin zorluğunu bilmiyorken ergenliğe adım atma yolunda bir çocukla nasıl olacak ?
 
Back
X