Sevdiklerimizin acısına nasıl dayanırız?

Ahh ahh içim yanıyor benim de... Babam kalp hastası bir aydır yoğun bakımda. O da 55 yaşında sadece. Dün aksam akciğerlero fonksiyonunu büyük ölçüde yitirdi dediler. Uyutmuslar. Dua ediyoruz, dua ediyoruz... Çok çok çok zor bir acı. Allah'ım alma ne olur, doğacak çocuklarım dedesini tanısın Allah'ım diye dua ediyorum...Allah şifa versin sizin babanıza da. İnşallah hepsi iyi olur... Başka türlüsünü düşünmek çok zor çok acı Allah'ım sen koru bizlere bağışla babalarimizi....
 
Sürekli ağlama geliyor içimden
 
Sizinde başınız sağolsun haklısınız ama kabullenmek çok zormuş
 
Başınız sağolsun gittiği yerde huzurlu olduklarını düsününce daha kolay ama özlem kısmı ağır olacak
 
Bizimki uyutuluyor hiçbir tepki yokmuş bundan sonra ne olur bilmiyoruz çok çok zor Allah kimseye yaşatmasın
 
En çok o koydu bana kendi ellerimle götürdüm iyi misin baba diyordum iyiyim kızım diyordu düşündükçe içime birşey batıyıor
 
Bugün yedik içtik oturduk ama o yoktu öyle yarım öyle eksiktiki herşey boğazım düğüm düğüm durup durup babam diyorum ama yok kokusu bile kalmadı odalarda sanki
 
Ah mesajınız gözyaşlarına boğdu beni. Benim oğlum günlerdir dede dede diye gezdi bende rüyamda gördüm ama konduramadım düşünmek istemedim galiba. Çok seviyordu torununu günde en az beş kez görüntülü arardı günlerdir eksiğiz arayan yok çalmıyor telefonlar yanıyor içim Allahım yardım etsin bize amin amin amin
 
Benim tek kardeşim abim 26 yaşında trafik kazasında öldü. Çat diye. 5 dakikada. Hayatım boyunca hep anne babamın bir gün öleceğini düşünmüştüm ama o zaman gelince abim arkamda olacaktı dağ gibi. Baba gibiydi 7 yaş büyüktü benden. Korur kollardı aynı zamanda dostumdu, sıkıntılı durumda aileme karşı kalkanımdı. Ben başedemedim. Hayat bana kazık atmış gibi hissettim. Tanrı beni sırtımdan bıçaklamış yere düşürmüş birde üstüme tükürmüş gibi hissettim. Sonuç; travma sonrası stres bozukluğu, anksiyetenin eşlik ettiği ağır depresyon. Sonra buna okb ve insomnia da katıldı. 5 yıl sürdü toparlanmam, 3 yılı ilaçla. 13 yıl oldu. Yazarken komik geliyor. Geçen yıl olmuş gibi. Biri bana deseki yalanmış ,aslında Avustralyada yaşıyormuş, anında inanırım. Hala. Hayatım iki şekilde devam ediyor; onu hatırlamadığım genel günlük koşturma , onu hatırladığım böyle boğaz düğümleri. Geçen mesela çok yakın erkek arkadaşıma kızım amca dedi. O da ben amca değilim,ben dayıyım dedi benim arkadaşım olduğu için uzun yıllardır. Böyle zaman dursun ben bir yarım saat ağlayayım istedim. Sadece gülümsedim evet kızım dayı dedim o kadar. İnanın ne kadar zaman geçerse geçsin bir an böyle bir şey oluyor ve kalbinizin ne kadar acıyabildiğini hatırlıyorsun.

Söylemek istediğim yapacak bir şey yok. Kabul edin yada etmeyin bununla yaşayacaksınız. Tavsiyem yapamadığınızı düşündüğünüz noktada hemen destek almanız. Terapi gerçekten iyi geliyor. Şimdiden sabır diliyorum size.
 
tek diyebileceğim acısı azalacak. bugün dayanabilirseniz yarın daha az acıtacak bunu söyleyebilirim. 1.dereceden bir yakını aniden kaybetmek çok zor bunu biliyorum ama bir şekilde toparlanacaksınız. ha unutacaksınız demiyorum asla, özellikle dönem dönem o acıyı hep yaşayacaksınız ama bu şekilde hissettirmeyecek her zaman.
 
Geçmiş olsun bi yakınımız aynı oldu hemde epey kilosu vardı, bitkisel hayatta çıkmaz dediler ama iyileşti hatta geçenlerde karşılaştık eskisi gibiydi. Doktorlar bile umutsuzdu ama yaşayacak günü varmış. Belki babanın da vardır dua et başka ne gelir elden. Ben de babamı 11 sene önce kaybettim koskoca 11 sene ama yeri geliyor 1 ay gibi, 1 gün önce gibi acısı insan alışıyor unutmuyor da, zamanla dayanılır hale geliyor öyle diyeyim hepimiz yaşayacağız bu durumu kalp krizinde de acı çekmiyorlarmış ben çok araştırdım sen kalbini ferag tut dua et, inşallah yaşayacak günü vardır döner babacığın
 
Başınız sağolsun çok zor atlatmışsınız Allah herkese dayanma gücü versin eksikliklerinin yerini hicbirsey doldurmayacak
 
Böyle acılar hıc dinmiyor sadece zamanla alışılıyor.
Ben anne baba ve erkek kardeşimi 1999 depreminde kaybettim. Ve geçen yıl 4 Kasımda canım herşeyim kızkardeşimi kanserden 3 ay içinde kaybettim. Dayanamam diyorsun zamanla alışıyorsun acıya. Hiçbirşey de eskisi gibi olmuyor. Büyük acılar yaşadım ve sadece onlar için hayirlar yapmaya çalışıyorum ve bir gün aynı ölümü ben de yaşayacağım onlara kavuşacağım diye umut ediyorum.
Mesela bugün anne ve babamın evlilik yıldönümleri. Halbuki 21 yıldır yoklar. Ben yine de minik pasta alır kutlarım onlar var gibi. Hissederler belki diye...
 
annem öldüğünde mezarının başından günlerce ayrılamam derdim.
halbuki defnettikten sonra ne ara eve geri geldim anlamadım bile. ve sanırım hayatımın en iştahlı, en lezzetli yemeğini yemeğini eve dönünce yedim.
sonra nasıl yemek yiyebildim diye kendime kızıp kustum yediğim herşeyi, boğazımı yırta yırta, zorla.
alışılmaz sandım ama alıştım.
insan gülemez sanıyordum güldüm.
çok mutlu günlerim de oldu.
fakat itiraf edeyim her mutluluk buruk oldu.
 
19 yıldır geçmiyor, alışıyorsunuz acıya. Hayat devam ederken tutunuyorsunuz bir yerinden. Eksik yaşıyorsunuz ama yaşıyorsunuz. İçinizdeki yangın azalıyor ama hiç sönmüyor.
 
Yaşayanlar böyle söylüyor ama kabullenmesi evresi cok zormuş
 
Amin insallah ümit hep bir yanında insanın
 
Ah ne güzel evlat bırakmıslar geride alışıyorsun ama o acı hep hatırlanıyor
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Saç Uzatma Yöntemleri Saçı hızlı uzatma günlüğü fotoğraflı
9 10 11
Yorumlar
212
Görüntüleme
139K
gecevekedicik
Suphi Altındöken'in annesinden çarpıcı açıklamalar
Yorumlar
1
Görüntüleme
1K
nameaver
Elif Şafak / Pinhan - Özet
Yorumlar
1
Görüntüleme
12K
LeYli NaR
M
Evet , derdim var ..
17 18 19
Yorumlar
375
Görüntüleme
55K
dertlik
D
sevgiliye mektup !
Yorumlar
3
Görüntüleme
5K
ayshekara
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…