- Konu Sahibi Herdaimgunes
-
- #41
Bizde dün annemle yedik içtik eve dönerken ağlama krizi geldi biz nasıl yasıyoruz hayatımızı o yok hersey devam ediyor ama o yok masanın basında oturmuyor bizden çay istemiyor duymadık diye kızmıyor çok acı
Bizde dün annemle yedik içtik eve dönerken ağlama krizi geldi biz nasıl yasıyoruz hayatımızı o yok hersey devam ediyor ama o yok masanın basında oturmuyor bizden çay istemiyor duymadık diye kızmıyor çok acıannem öldüğünde mezarının başından günlerce ayrılamam derdim.
halbuki defnettikten sonra ne ara eve geri geldim anlamadım bile. ve sanırım hayatımın en iştahlı, en lezzetli yemeğini yemeğini eve dönünce yedim.
sonra nasıl yemek yiyebildim diye kendime kızıp kustum yediğim herşeyi, boğazımı yırta yırta, zorla.
alışılmaz sandım ama alıştım.
insan gülemez sanıyordum güldüm.
çok mutlu günlerim de oldu.
fakat itiraf edeyim her mutluluk buruk oldu.
Evet uyuyoruz kalkıyoruz aklımızda kalbimizde çıkmıyor halbuki daha birkaç gün önce aynı sofrada güldük oturduk kabullenemiyorum nasıl oldu ne oldu neden geç kaldık şöyle olsaydı böyle olur muydu sorgulamalar geçmiyor kendimi suçluyorum19 yıldır geçmiyor, alışıyorsunuz acıya. Hayat devam ederken tutunuyorsunuz bir yerinden. Eksik yaşıyorsunuz ama yaşıyorsunuz. İçinizdeki yangın azalıyor ama hiç sönmüyor.
Aynı duygular aynı hisler hicbisey yokken aniden ne oldu diye düşünürken kafayı yşyecek gibi oluyorum ama insanoğluyuz işte herşey anlık bizimkide farklı olmayacak sevdiklerininki çok daha zormuş heleki hep birlikte yaşadığında evlensen bile kopamayıp yan sokağına taşınan sürekli telefonlaşıp konuşan insanlar olarak yarım kalıyor birden bire insan. Kelimelerimi toplayamıyorumben çalıştıgım ve annemde eizhaimer hastası annaneme baktığı için kızımı dedesi büyüttü. herşeyimiz birdi. çocukluğumdan beri baba aşağı baba yukarı büyüdüm. evlendim çocuğum oldu yine yanından ayrılamadım yan sokağa taşındım. korona süreci çıkınca onlara işten bişey bulasyımayalım diye görüşmemeye sadece telefonlaşmaya başladık. 22 nisan günü evi süsledik ertesi güne hazırlık kızım bnm bayramım diye oynuyor dedesini görüntülü aradık güldük konuştuk. ertesi sabah babam bana mesaj yazmış aradan 10 dk geçmeden telefon çaldı annemlerin komşusu baban fenalaştı dediler. nasıl gittim kalp masajı yapılırken nasıl gördüm herkesin umutsuz bakışları hastanedeki cıglıklarımız. cenazenin kapıya gelişi hele o okunan sela duymamak için tüm kulaklarımı kapadım ama... bnm babama da kalp krizi dediler annemle kahve içmişler balkonda salona geçip oturmuş koltuğa orada 2 saniyede canını vermiş ambulans geldiğinde zaten çoktan ruhunu teslim etmiş babacım. bazı zamanlar iyiyim günlük koşturmasa bazen saatler oluyor aklıma gelmiyor ama sonra en olmadık şey saatlerce kıyafetlerine sarılıp ağlamama sebep oluyor. bizimde daha yeni sayılır herkes sabret azalıcak diyor ama bilmiyorum. tek rahatlatan şey beni onun için bişeyler yapmaya çalışmak. artık hayatımda iyi.ne yapıyorsam rabbim sevabını babama da ulaştırsın dite yapıyorum. inşallah herkesin dediği gibi daha huzurlu bi yerdir gittikleri yer. çünkü bazen haber alamamak iyi mi kötü mü bilmemek ölüm anında yaşadıklarını düşünmek çıldırmama sebep olacak gibi geliyor.
bitkisel hayatda olsa ümit kesilmiyor. aynısı başımıza geldi anevrizma. çok zordu. can çıkana kadar ümit kesilmiyor. Allah yardımcınız olsun.Babam... kalbi durmus geri geldi ama yarım saat cpr yapıdığı için beyin ağır hasar almış şuan bitkisel hayatta hicbir tepki alamıyorlarmıs çok genç daha 50 yasında içim yanıyo öylece bizsiz yoğun bakımlarda kaldı bedeni corona yüzünden almıyorlar göstermiyorlar
Bugün yedik içtik oturduk ama o yoktu öyle yarım öyle eksiktiki herşey boğazım düğüm düğüm durup durup babam diyorum ama yok kokusu bile kalmadı odalarda sanki
acıyı yaşamayı ertelerseniz daha kötü canınız yanacak emin olun. psikolojik destek alma fırsatınız varsa da kesinlikle alın.Yaşayanlar böyle söylüyor ama kabullenmesi evresi cok zormuş
Benim tek kardeşim abim 26 yaşında trafik kazasında öldü. Çat diye. 5 dakikada. Hayatım boyunca hep anne babamın bir gün öleceğini düşünmüştüm ama o zaman gelince abim arkamda olacaktı dağ gibi. Baba gibiydi 7 yaş büyüktü benden. Korur kollardı aynı zamanda dostumdu, sıkıntılı durumda aileme karşı kalkanımdı. Ben başedemedim. Hayat bana kazık atmış gibi hissettim. Tanrı beni sırtımdan bıçaklamış yere düşürmüş birde üstüme tükürmüş gibi hissettim. Sonuç; travma sonrası stres bozukluğu, anksiyetenin eşlik ettiği ağır depresyon. Sonra buna okb ve insomnia da katıldı. 5 yıl sürdü toparlanmam, 3 yılı ilaçla. 13 yıl oldu. Yazarken komik geliyor. Geçen yıl olmuş gibi. Biri bana deseki yalanmış ,aslında Avustralyada yaşıyormuş, anında inanırım. Hala. Hayatım iki şekilde devam ediyor; onu hatırlamadığım genel günlük koşturma , onu hatırladığım böyle boğaz düğümleri. Geçen mesela çok yakın erkek arkadaşıma kızım amca dedi. O da ben amca değilim,ben dayıyım dedi benim arkadaşım olduğu için uzun yıllardır. Böyle zaman dursun ben bir yarım saat ağlayayım istedim. Sadece gülümsedim evet kızım dayı dedim o kadar. İnanın ne kadar zaman geçerse geçsin bir an böyle bir şey oluyor ve kalbinizin ne kadar acıyabildiğini hatırlıyorsun.
Söylemek istediğim yapacak bir şey yok. Kabul edin yada etmeyin bununla yaşayacaksınız. Tavsiyem yapamadığınızı düşündüğünüz noktada hemen destek almanız. Terapi gerçekten iyi geliyor. Şimdiden sabır diliyorum size.
Çok sağolun. Ben de hiç anlamazdım. Zaten çok kırılgan çok mızmız bir yapıya sahiptim. Kuşum öldüğünde haftalarca ağlamıştım, herşeye aşırı üzülürdüm. Abimden sonra anneannem felç geçirdi, şekeri 600lere çıkmış. İnanılmaz severim anneannemi hatta kızımın adı onun adı. 6 ay sonrada vefat etti. Allah rahmet eylesin dedim. O kadar. Sanki çıtam böyle arşa çıktı, hiç bir şey beni üzemez diyordum ki ilk bebeğimin karnımda kalbi durana kadar. Allah bizi evlatlarımızla sınamasın, kalan herşey bir şekilde geçiyor.Allah rahmet eylesin sizlere sabır versin. Ben de şunu söyleyecektim “Allah sıralı ölüm versin” derler ben anlamazdım ne demek istediklerini büyüyünce anladım. Hepimizin gideceğiz, yaşayacağı durum gerçekten sıralı ölüm versin şimdi bende öyle diyorum. Babamda yaşadığım acı çok fazlaydı ama daha büyük acılar var, buna bile nasıl dayanılır diyordum ama herşeye sabır ediyor insan. Yaşadığımız en büyüğü, en dayanılmazı gibi geliyor. Daha büyük acılar yaşamamak dileği ile.
Kiyamamannem öldüğünde mezarının başından günlerce ayrılamam derdim.
halbuki defnettikten sonra ne ara eve geri geldim anlamadım bile. ve sanırım hayatımın en iştahlı, en lezzetli yemeğini yemeğini eve dönünce yedim.
sonra nasıl yemek yiyebildim diye kendime kızıp kustum yediğim herşeyi, boğazımı yırta yırta, zorla.
alışılmaz sandım ama alıştım.
insan gülemez sanıyordum güldüm.
çok mutlu günlerim de oldu.
fakat itiraf edeyim her mutluluk buruk oldu.
Kiyamamkardeşim öldükten sonra evlendim. Eşimi çok seviyorum ama her mutlu animda kuzum kemik oldu nasıl bir iğrencim ki ben mutlu olabiliyorum diye ağlama krizlerine giriyorum. Yakını olan herkes aynı... Kalanımızdan büyük bir parça o mezarlıkta kalıyor.
Babam vefat etiiğinde oturduk konuşuyoruz ailemle birlkte,bir anda gülmeye başlayınca ne oluyor bize dedim.Evet uyuyoruz kalkıyoruz aklımızda kalbimizde çıkmıyor halbuki daha birkaç gün önce aynı sofrada güldük oturduk kabullenemiyorum nasıl oldu ne oldu neden geç kaldık şöyle olsaydı böyle olur muydu sorgulamalar geçmiyor kendimi suçluyorum
Çok sağolun. Ben de hiç anlamazdım. Zaten çok kırılgan çok mızmız bir yapıya sahiptim. Kuşum öldüğünde haftalarca ağlamıştım, herşeye aşırı üzülürdüm. Abimden sonra anneannem felç geçirdi, şekeri 600lere çıkmış. İnanılmaz severim anneannemi hatta kızımın adı onun adı. 6 ay sonrada vefat etti. Allah rahmet eylesin dedim. O kadar. Sanki çıtam böyle arşa çıktı, hiç bir şey beni üzemez diyordum ki ilk bebeğimin karnımda kalbi durana kadar. Allah bizi evlatlarımızla sınamasın, kalan herşey bir şekilde geçiyor.
Babam vefat etiiğinde oturduk konuşuyoruz ailemle birlkte,bir anda gülmeye başlayınca ne oluyor bize dedim.
Şimdi birisi duysa evden cenaze çıktı kahkaha sesleri gelitor derler diye düşündüm.
Sonra yengem dedi ki bana,gülmek ağlamanın kardeşidir dedi.
Yani toprağa veriyoruz eve gelip hayata kaldığımız yerden devam ediyoruz işte.
Hayatın kanunu bu ..
Yazıyorum hep babama WhatsApp tan. Okuyamadigini biliyorum telefon zaten kardesimde... Ama içimdeki ses okusun bir gün istediği için yazıyorum.. hatta geçen resim yolladım ben annem kız kardeşim olduğumuz... Çok özledim çok... Aradan baba nasılsın ya desem azıcık sakalassam... Allah'ım ne olur yaşayalım o günleri... İnşallah iyi olurlar ..Ah mesajınız gözyaşlarına boğdu beni. Benim oğlum günlerdir dede dede diye gezdi bende rüyamda gördüm ama konduramadım düşünmek istemedim galiba. Çok seviyordu torununu günde en az beş kez görüntülü arardı günlerdir eksiğiz arayan yok çalmıyor telefonlar yanıyor içim Allahım yardım etsin bize amin amin amin
Babam. En son kahvaltı hazırladım ailece güzelce yapmıştık en son benim elimden yediği pideyle gitti sanki yüreğime ateş yakmışlar yanıyorum
Ben olmus babamin teline mesaj yazdim . Bildigim halde onun oldugunu .yegen kullaniyordu telini babasina Soylemis . O da beni aramisti neden boyle yapiyorsun .Yazıyorum hep babama WhatsApp tan. Okuyamadigini biliyorum telefon zaten kardesimde... Ama içimdeki ses okusun bir gün istediği için yazıyorum.. hatta geçen resim yolladım ben annem kız kardeşim olduğumuz... Çok özledim çok... Aradan baba nasılsın ya desem azıcık sakalassam... Allah'ım ne olur yaşayalım o günleri... İnşallah iyi olurlar ..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?