- 18 Mayıs 2025
- 39
- 23
- 3
- Konu Sahibi ciceklimor
-
- #61
Sevgiliniz sizi kıskandırmak için başka kadınlardan mı bahs ediyor ya da onlara bakıp iltifat ediyor? Eğer böyleyse hiç doğru değil.
Sevgiliniz sizi kıskandırmak için başka kadınlardan mı bahs ediyor ya da onlara bakıp iltifat ediyor? Eğer böyleyse hiç doğru değil.bi şey dicem bu kıskandırma muhabbetini ben de çok yaşıyorum. o yüzden gelecek yorumları çok merak ediyorum. nasıl tepki verilmeli acaba
Bu yılın başında tanıştığım biriyle (ben 30, o 41 yaşında) görüşüyordum. İlk başta onu ne fiziksel ne de duygusal olarak pek beğenmemiştim. Karısı tarafından aldatılmış, travmali, boşanmıştı ve 14 yaşındaki kızı anoreksiya ile mücadele ediyordu. Bu yüzden, bir ilişkiye hazır biri gibi gelmemişti bana. Bu durumu ona açıkça ifade ettim ama pesimden kosmaya baslayinca, “Biraz zaman tanıyalım, hemen bir ilişki başlatmak istemiyorum,” dedim. O da bunu kabul etti.
Daha sonra bu süreçte birçok şey paylaştık, hergun yazismalar, gunaydin mesajlari, planlar, , kişisel sorunlarımız... Aramızda duygusal bir bağ oluştu. Bu bağı onun da hissettiğini düşündüm. Hatta geçen hafta beni kuzeninin düğününe davet etti. Ancak bir haftada hazırlanamayacağım için gelemeyeceğimi söyledim.
O ayni görüşmede bana şöyle dedi: “Seninle tanıştığımızda ciddi bir ilişkiye hazır olduğunu söylemiştin ama hala bir belirsizlik içindeyiz. Sanırım sadece arkadaş olmak istiyorsun. Bunu en başta bilseydim, ben de farklı davranırdım...” Daha sonra cümlesini yarım bıraktı ve konuyu değiştirdi. Aslinda ben arkadas olmak istemiyordum, sadece ondan bir netlik bekliyordum.Ne yazık ki benim bu zamana kadar kararsız kalmamın sebebi, onun duygularını açıkça ifade edebilecek biri olmamasıydı. Çünkü tanıştığımızdan bana beri sürekli kıskandırma oyunları oynuyordu. İş yerindeki kadin arkadaslari ya da başka kadınlardan bahsediyor, cok guzel bir kiz vesaire gibi, ben yanındayken başkalarına açıkça bakıyor, fizikleri hakkinda yorum yapıyor, bazen beni görmezden geliyordu. İlk başta “nasıl olsa henuz sevgilim degil” diyerek geçiştiriyordum ama zamanla bu davranışların dozu arttı. Ben tepki göstermedikce sınırları daha da zorladı.Ama sanki benden bir tepki alıp “Bak işte, beni kıskanıyor,” diyerek egosunu tatmin etmek istiyordu. Ona bu istediğini vermemek adına hep bu hareketlerini görmezden geldim, umursamiyormus gibi davrandim.
Geçen hafta bir kafede otururken, ben ona telefonda bir şey gösterirken, eski bir flörtümden bir mesaj geldi “Yarın buluşsak mı.” diye, Bunu görünce bozuldu. “Bu kim?” diye sordu. “Eski bir arkadaş,” dedim. Bana mesajlara bakabilirmiyim dedi bende “ tabi bak, mesajlarına cevap vermemişim bile,” dedim. Mesajları gösterdim. Yukarıya kaydırınca telefonu eliden aldım. O an biraz kıskandığını fark ettim. Ama sakaya vurdu, O yazan çocuk aslında ben cevap vermedikçe sürekli yazan, yapışkan biriydi. Yemin ederim, hiç dışarıda görüşmedim bile. Aktif olarak yazistigim biri de degildi.
Sonrasında arkamızda oturan genç bir kız ona laf attı: “Şu sigarayı mı içiyorsun?” diye. O da kızla konuşmaya başladı. Kızın yaşı belki 20, belki 22’dir. Bu durumdan rahatsız oldum çünkü kizla konuşmayı bilerek uzatıyor gibiydi, sanki beni kıskandırmak için. Dayanamadım, “Tuvalete gidiyorum,” deyip masadan kalktım. Döndüğümde bana “Bir şey içer misin?” dedi. “Olur,” dedim. Döndüğünde elinde üç bardak vardı. O kıza da içki almıştı. Ardından bana “Hadi onun masasına geçelim,” dedi ve kızın yanına oturdu. Bu, bardağı taşıran son damla oldu. Çantamı aldım ve “Sen devam et, bana müsaade,” diyerek oradan ayrıldım. Arkamdan birkac kez bağırdı, sonra koşarak gelip kolumdan tuttu. “Yanlış anladın, gitme” dedi, "kiz zaten benim onun yanina oturmamı istemiyormuş zaten" dedi, bende kolumu bırak, diyerek gittim.
Sonrasında bana mesajlar attı. “Neden gittiğini biliyorum, seni sinirlendirdiğim için özür dilerim,” yazdı. Ben “Sen devam et,” dedim. O da “Niye?” diye sordu. Ben de “Saygısız birini hayatımda istemiyorum,” dedim ve onu her yerden engelledim.
Şu an kalbim kırık ve kararsızım. Acı çekiyorum ama saygısızlığı da affedemiyorum. Ama onu da deli gibi ozluyorum, Belki de tüm bunlar, o an gelen mesaj yüzünden oldu ama ben o kişiyle gerçekten konuşmuyordum.
Size sormak istiyorum:
Bu adam beni gerçekten sevmiş olabilir mi? Yoksa ben sadece onun egosunu tatmin ettiği, boş vakitlerinde görüştüğü biri miydim? gercekten seven biri o kiza icki alip, onunla flortlesirmiydi? Yoksa kiskancliktan mi yapti.
Sizce bir şans verip engeli kaldırmalı mıyım, yoksa bu karakterde birinden kurtulduğum için şanslı mı hissetmeliyim?
Onun gibi gülüp eğlenebildiğim birini bir daha bulamayacak olma fikri beni çok üzüyor...
Ego tatmini yapıyor tabiki. Gözü dışarda, kıskandırmak için türlü türlü saçmalıklar yapmış. Engelini açma, hiç konuşma bir daha. Kendi dengin olan, seni gerçekten seven, ilgi gösteren,net olan, kafanı karıştırmayacak g.tu başı ayrı oynamayan birisini al hayatına.Bu yılın başında tanıştığım biriyle (ben 30, o 41 yaşında) görüşüyordum. İlk başta onu ne fiziksel ne de duygusal olarak pek beğenmemiştim. Karısı tarafından aldatılmış, travmali, boşanmıştı ve 14 yaşındaki kızı anoreksiya ile mücadele ediyordu. Bu yüzden, bir ilişkiye hazır biri gibi gelmemişti bana. Bu durumu ona açıkça ifade ettim ama pesimden kosmaya baslayinca, “Biraz zaman tanıyalım, hemen bir ilişki başlatmak istemiyorum,” dedim. O da bunu kabul etti.
Daha sonra bu süreçte birçok şey paylaştık, hergun yazismalar, gunaydin mesajlari, planlar, , kişisel sorunlarımız... Aramızda duygusal bir bağ oluştu. Bu bağı onun da hissettiğini düşündüm. Hatta geçen hafta beni kuzeninin düğününe davet etti. Ancak bir haftada hazırlanamayacağım için gelemeyeceğimi söyledim.
O ayni görüşmede bana şöyle dedi: “Seninle tanıştığımızda ciddi bir ilişkiye hazır olduğunu söylemiştin ama hala bir belirsizlik içindeyiz. Sanırım sadece arkadaş olmak istiyorsun. Bunu en başta bilseydim, ben de farklı davranırdım...” Daha sonra cümlesini yarım bıraktı ve konuyu değiştirdi. Aslinda ben arkadas olmak istemiyordum, sadece ondan bir netlik bekliyordum.Ne yazık ki benim bu zamana kadar kararsız kalmamın sebebi, onun duygularını açıkça ifade edebilecek biri olmamasıydı. Çünkü tanıştığımızdan bana beri sürekli kıskandırma oyunları oynuyordu. İş yerindeki kadin arkadaslari ya da başka kadınlardan bahsediyor, cok guzel bir kiz vesaire gibi, ben yanındayken başkalarına açıkça bakıyor, fizikleri hakkinda yorum yapıyor, bazen beni görmezden geliyordu. İlk başta “nasıl olsa henuz sevgilim degil” diyerek geçiştiriyordum ama zamanla bu davranışların dozu arttı. Ben tepki göstermedikce sınırları daha da zorladı.Ama sanki benden bir tepki alıp “Bak işte, beni kıskanıyor,” diyerek egosunu tatmin etmek istiyordu. Ona bu istediğini vermemek adına hep bu hareketlerini görmezden geldim, umursamiyormus gibi davrandim.
Geçen hafta bir kafede otururken, ben ona telefonda bir şey gösterirken, eski bir flörtümden bir mesaj geldi “Yarın buluşsak mı.” diye, Bunu görünce bozuldu. “Bu kim?” diye sordu. “Eski bir arkadaş,” dedim. Bana mesajlara bakabilirmiyim dedi bende “ tabi bak, mesajlarına cevap vermemişim bile,” dedim. Mesajları gösterdim. Yukarıya kaydırınca telefonu eliden aldım. O an biraz kıskandığını fark ettim. Ama sakaya vurdu, O yazan çocuk aslında ben cevap vermedikçe sürekli yazan, yapışkan biriydi. Yemin ederim, hiç dışarıda görüşmedim bile. Aktif olarak yazistigim biri de degildi.
Sonrasında arkamızda oturan genç bir kız ona laf attı: “Şu sigarayı mı içiyorsun?” diye. O da kızla konuşmaya başladı. Kızın yaşı belki 20, belki 22’dir. Bu durumdan rahatsız oldum çünkü kizla konuşmayı bilerek uzatıyor gibiydi, sanki beni kıskandırmak için. Dayanamadım, “Tuvalete gidiyorum,” deyip masadan kalktım. Döndüğümde bana “Bir şey içer misin?” dedi. “Olur,” dedim. Döndüğünde elinde üç bardak vardı. O kıza da içki almıştı. Ardından bana “Hadi onun masasına geçelim,” dedi ve kızın yanına oturdu. Bu, bardağı taşıran son damla oldu. Çantamı aldım ve “Sen devam et, bana müsaade,” diyerek oradan ayrıldım. Arkamdan birkac kez bağırdı, sonra koşarak gelip kolumdan tuttu. “Yanlış anladın, gitme” dedi, "kiz zaten benim onun yanina oturmamı istemiyormuş zaten" dedi, bende kolumu bırak, diyerek gittim.
Sonrasında bana mesajlar attı. “Neden gittiğini biliyorum, seni sinirlendirdiğim için özür dilerim,” yazdı. Ben “Sen devam et,” dedim. O da “Niye?” diye sordu. Ben de “Saygısız birini hayatımda istemiyorum,” dedim ve onu her yerden engelledim.
Şu an kalbim kırık ve kararsızım. Acı çekiyorum ama saygısızlığı da affedemiyorum. Ama onu da deli gibi ozluyorum, Belki de tüm bunlar, o an gelen mesaj yüzünden oldu ama ben o kişiyle gerçekten konuşmuyordum.
Size sormak istiyorum:
Bu adam beni gerçekten sevmiş olabilir mi? Yoksa ben sadece onun egosunu tatmin ettiği, boş vakitlerinde görüştüğü biri miydim? gercekten seven biri o kiza icki alip, onunla flortlesirmiydi? Yoksa kiskancliktan mi yapti.
Sizce bir şans verip engeli kaldırmalı mıyım, yoksa bu karakterde birinden kurtulduğum için şanslı mı hissetmeliyim?
Onun gibi gülüp eğlenebildiğim birini bir daha bulamayacak olma fikri beni çok üzüyor...
Adam hem dengesiz hem ne istediğni bilmiyor ayrıca sapkın ruhlu , karşısında oturan kadına bile saygısı yok olsaydı zaten siz varken kızı yasında birisine içki getirmezdi masasına oturmazdı .Bu yılın başında tanıştığım biriyle (ben 30, o 41 yaşında) görüşüyordum. İlk başta onu ne fiziksel ne de duygusal olarak pek beğenmemiştim. Karısı tarafından aldatılmış, travmali, boşanmıştı ve 14 yaşındaki kızı anoreksiya ile mücadele ediyordu. Bu yüzden, bir ilişkiye hazır biri gibi gelmemişti bana. Bu durumu ona açıkça ifade ettim ama pesimden kosmaya baslayinca, “Biraz zaman tanıyalım, hemen bir ilişki başlatmak istemiyorum,” dedim. O da bunu kabul etti.
Daha sonra bu süreçte birçok şey paylaştık, hergun yazismalar, gunaydin mesajlari, planlar, , kişisel sorunlarımız... Aramızda duygusal bir bağ oluştu. Bu bağı onun da hissettiğini düşündüm. Hatta geçen hafta beni kuzeninin düğününe davet etti. Ancak bir haftada hazırlanamayacağım için gelemeyeceğimi söyledim.
O ayni görüşmede bana şöyle dedi: “Seninle tanıştığımızda ciddi bir ilişkiye hazır olduğunu söylemiştin ama hala bir belirsizlik içindeyiz. Sanırım sadece arkadaş olmak istiyorsun. Bunu en başta bilseydim, ben de farklı davranırdım...” Daha sonra cümlesini yarım bıraktı ve konuyu değiştirdi. Aslinda ben arkadas olmak istemiyordum, sadece ondan bir netlik bekliyordum.Ne yazık ki benim bu zamana kadar kararsız kalmamın sebebi, onun duygularını açıkça ifade edebilecek biri olmamasıydı. Çünkü tanıştığımızdan bana beri sürekli kıskandırma oyunları oynuyordu. İş yerindeki kadin arkadaslari ya da başka kadınlardan bahsediyor, cok guzel bir kiz vesaire gibi, ben yanındayken başkalarına açıkça bakıyor, fizikleri hakkinda yorum yapıyor, bazen beni görmezden geliyordu. İlk başta “nasıl olsa henuz sevgilim degil” diyerek geçiştiriyordum ama zamanla bu davranışların dozu arttı. Ben tepki göstermedikce sınırları daha da zorladı.Ama sanki benden bir tepki alıp “Bak işte, beni kıskanıyor,” diyerek egosunu tatmin etmek istiyordu. Ona bu istediğini vermemek adına hep bu hareketlerini görmezden geldim, umursamiyormus gibi davrandim.
Geçen hafta bir kafede otururken, ben ona telefonda bir şey gösterirken, eski bir flörtümden bir mesaj geldi “Yarın buluşsak mı.” diye, Bunu görünce bozuldu. “Bu kim?” diye sordu. “Eski bir arkadaş,” dedim. Bana mesajlara bakabilirmiyim dedi bende “ tabi bak, mesajlarına cevap vermemişim bile,” dedim. Mesajları gösterdim. Yukarıya kaydırınca telefonu eliden aldım. O an biraz kıskandığını fark ettim. Ama sakaya vurdu, O yazan çocuk aslında ben cevap vermedikçe sürekli yazan, yapışkan biriydi. Yemin ederim, hiç dışarıda görüşmedim bile. Aktif olarak yazistigim biri de degildi.
Sonrasında arkamızda oturan genç bir kız ona laf attı: “Şu sigarayı mı içiyorsun?” diye. O da kızla konuşmaya başladı. Kızın yaşı belki 20, belki 22’dir. Bu durumdan rahatsız oldum çünkü kizla konuşmayı bilerek uzatıyor gibiydi, sanki beni kıskandırmak için. Dayanamadım, “Tuvalete gidiyorum,” deyip masadan kalktım. Döndüğümde bana “Bir şey içer misin?” dedi. “Olur,” dedim. Döndüğünde elinde üç bardak vardı. O kıza da içki almıştı. Ardından bana “Hadi onun masasına geçelim,” dedi ve kızın yanına oturdu. Bu, bardağı taşıran son damla oldu. Çantamı aldım ve “Sen devam et, bana müsaade,” diyerek oradan ayrıldım. Arkamdan birkac kez bağırdı, sonra koşarak gelip kolumdan tuttu. “Yanlış anladın, gitme” dedi, "kiz zaten benim onun yanina oturmamı istemiyormuş zaten" dedi, bende kolumu bırak, diyerek gittim.
Sonrasında bana mesajlar attı. “Neden gittiğini biliyorum, seni sinirlendirdiğim için özür dilerim,” yazdı. Ben “Sen devam et,” dedim. O da “Niye?” diye sordu. Ben de “Saygısız birini hayatımda istemiyorum,” dedim ve onu her yerden engelledim.
Şu an kalbim kırık ve kararsızım. Acı çekiyorum ama saygısızlığı da affedemiyorum. Ama onu da deli gibi ozluyorum, Belki de tüm bunlar, o an gelen mesaj yüzünden oldu ama ben o kişiyle gerçekten konuşmuyordum.
Size sormak istiyorum:
Bu adam beni gerçekten sevmiş olabilir mi? Yoksa ben sadece onun egosunu tatmin ettiği, boş vakitlerinde görüştüğü biri miydim? gercekten seven biri o kiza icki alip, onunla flortlesirmiydi? Yoksa kiskancliktan mi yapti.
Sizce bir şans verip engeli kaldırmalı mıyım, yoksa bu karakterde birinden kurtulduğum için şanslı mı hissetmeliyim?
Onun gibi gülüp eğlenebildiğim birini bir daha bulamayacak olma fikri beni çok üzüyor...
valla ben sevgi olduğunu düşünmüyorum ayrıca alanına saygı duymamış ve bi karıştırma çabasına girmiş eşin bile olsa bu hoş bı durum değil lafına inanmayıp kanıt aramış bana pek evlilik adamı gibi gelmedi ciddi düşünen birisi neden kıskandırmak adı altında başka kadınlarla konuşsun üstelik fizikleri hakkinda yorum yapsın bence hiç engeli kaldırma hatta sadaka bile ver yanlış insanla olmaktansa yalnız kalmak daha güzel değil mi ?Bu yılın başında tanıştığım biriyle (ben 30, o 41 yaşında) görüşüyordum. İlk başta onu ne fiziksel ne de duygusal olarak pek beğenmemiştim. Karısı tarafından aldatılmış, travmali, boşanmıştı ve 14 yaşındaki kızı anoreksiya ile mücadele ediyordu. Bu yüzden, bir ilişkiye hazır biri gibi gelmemişti bana. Bu durumu ona açıkça ifade ettim ama pesimden kosmaya baslayinca, “Biraz zaman tanıyalım, hemen bir ilişki başlatmak istemiyorum,” dedim. O da bunu kabul etti.
Daha sonra bu süreçte birçok şey paylaştık, hergun yazismalar, gunaydin mesajlari, planlar, , kişisel sorunlarımız... Aramızda duygusal bir bağ oluştu. Bu bağı onun da hissettiğini düşündüm. Hatta geçen hafta beni kuzeninin düğününe davet etti. Ancak bir haftada hazırlanamayacağım için gelemeyeceğimi söyledim.
O ayni görüşmede bana şöyle dedi: “Seninle tanıştığımızda ciddi bir ilişkiye hazır olduğunu söylemiştin ama hala bir belirsizlik içindeyiz. Sanırım sadece arkadaş olmak istiyorsun. Bunu en başta bilseydim, ben de farklı davranırdım...” Daha sonra cümlesini yarım bıraktı ve konuyu değiştirdi. Aslinda ben arkadas olmak istemiyordum, sadece ondan bir netlik bekliyordum.Ne yazık ki benim bu zamana kadar kararsız kalmamın sebebi, onun duygularını açıkça ifade edebilecek biri olmamasıydı. Çünkü tanıştığımızdan bana beri sürekli kıskandırma oyunları oynuyordu. İş yerindeki kadin arkadaslari ya da başka kadınlardan bahsediyor, cok guzel bir kiz vesaire gibi, ben yanındayken başkalarına açıkça bakıyor, fizikleri hakkinda yorum yapıyor, bazen beni görmezden geliyordu. İlk başta “nasıl olsa henuz sevgilim degil” diyerek geçiştiriyordum ama zamanla bu davranışların dozu arttı. Ben tepki göstermedikce sınırları daha da zorladı.Ama sanki benden bir tepki alıp “Bak işte, beni kıskanıyor,” diyerek egosunu tatmin etmek istiyordu. Ona bu istediğini vermemek adına hep bu hareketlerini görmezden geldim, umursamiyormus gibi davrandim.
Geçen hafta bir kafede otururken, ben ona telefonda bir şey gösterirken, eski bir flörtümden bir mesaj geldi “Yarın buluşsak mı.” diye, Bunu görünce bozuldu. “Bu kim?” diye sordu. “Eski bir arkadaş,” dedim. Bana mesajlara bakabilirmiyim dedi bende “ tabi bak, mesajlarına cevap vermemişim bile,” dedim. Mesajları gösterdim. Yukarıya kaydırınca telefonu eliden aldım. O an biraz kıskandığını fark ettim. Ama sakaya vurdu, O yazan çocuk aslında ben cevap vermedikçe sürekli yazan, yapışkan biriydi. Yemin ederim, hiç dışarıda görüşmedim bile. Aktif olarak yazistigim biri de degildi.
Sonrasında arkamızda oturan genç bir kız ona laf attı: “Şu sigarayı mı içiyorsun?” diye. O da kızla konuşmaya başladı. Kızın yaşı belki 20, belki 22’dir. Bu durumdan rahatsız oldum çünkü kizla konuşmayı bilerek uzatıyor gibiydi, sanki beni kıskandırmak için. Dayanamadım, “Tuvalete gidiyorum,” deyip masadan kalktım. Döndüğümde bana “Bir şey içer misin?” dedi. “Olur,” dedim. Döndüğünde elinde üç bardak vardı. O kıza da içki almıştı. Ardından bana “Hadi onun masasına geçelim,” dedi ve kızın yanına oturdu. Bu, bardağı taşıran son damla oldu. Çantamı aldım ve “Sen devam et, bana müsaade,” diyerek oradan ayrıldım. Arkamdan birkac kez bağırdı, sonra koşarak gelip kolumdan tuttu. “Yanlış anladın, gitme” dedi, "kiz zaten benim onun yanina oturmamı istemiyormuş zaten" dedi, bende kolumu bırak, diyerek gittim.
Sonrasında bana mesajlar attı. “Neden gittiğini biliyorum, seni sinirlendirdiğim için özür dilerim,” yazdı. Ben “Sen devam et,” dedim. O da “Niye?” diye sordu. Ben de “Saygısız birini hayatımda istemiyorum,” dedim ve onu her yerden engelledim.
Şu an kalbim kırık ve kararsızım. Acı çekiyorum ama saygısızlığı da affedemiyorum. Ama onu da deli gibi ozluyorum, Belki de tüm bunlar, o an gelen mesaj yüzünden oldu ama ben o kişiyle gerçekten konuşmuyordum.
Size sormak istiyorum:
Bu adam beni gerçekten sevmiş olabilir mi? Yoksa ben sadece onun egosunu tatmin ettiği, boş vakitlerinde görüştüğü biri miydim? gercekten seven biri o kiza icki alip, onunla flortlesirmiydi? Yoksa kiskancliktan mi yapti.
Sizce bir şans verip engeli kaldırmalı mıyım, yoksa bu karakterde birinden kurtulduğum için şanslı mı hissetmeliyim?
Onun gibi gülüp eğlenebildiğim birini bir daha bulamayacak olma fikri beni çok üzüyor...
haklisiniz, yorumunuz icin tesekkur ederim,valla ben sevgi olduğunu düşünmüyorum ayrıca alanına saygı duymamış ve bi karıştırma çabasına girmiş eşin bile olsa bu hoş bı durum değil lafına inanmayıp kanıt aramış bana pek evlilik adamı gibi gelmedi ciddi düşünen birisi neden kıskandırmak adı altında başka kadınlarla konuşsun üstelik fizikleri hakkinda yorum yapsın bence hiç engeli kaldırma hatta sadaka bile ver yanlış insanla olmaktansa yalnız kalmak daha güzel değil mi ?
Bana daBu bana niye bildirim olarak geldi onu anlamadim
tesekkur ederim yorumunuz icin,Bu konuda neden bildirim aldığımı bilmiyorum ama dışardan bir göz olarak yorum yapmadan geçemeyeceğim. Öncelikle her ilişkinin dinamiği farklıdır burada anlattığınız mevzuya göre yorum yapacağım ancak tavsiyem ilişkinizi 2kişilik yaşamanız başkalarının fikirlerine önem veriyor da olabilirsiniz ama bunun yeri böyle büyük bir platform değil çünkü herkesin hem ilişkisi hemde mantığı farklıdır o yüzden eni sonu sizin kendi düşüncenizle hareket etmeniz.
Anlattığınıza bakacak olursak sizde en az görüştüğünüz kişi kadar ilgiye muhtaçsınız (ki eski flörtünüzle sınırları çizmeyip engellememiş arada mesaj atması ruhunuzu okşamış) zira yaşınız da hala genç ama ne yaptığının farkında olmayan özrü kabahatinden büyük biriyle görüşüp kafanızı karıştırmışsınız. Onun gibi eğlenebileceğim birini bulamam demişsiniz ama insanın karşısına ne çıkacağı hiç belli olmuyor belki çok daha mutlu olacağınız yaş ve karakterinize çok daha uygun biri çıkacak hala gençsiniz çünkü bunun için. Herşeyde bir hayır vardır diye düşünün.
Ehline denk gelmeyen herşey ziyan olur can da inci mercan da.. ehlinize denk gelmeniz dileğiyle..
ay bu nasıl bir adam be. Seninleyken başka kadına kahve alıyor birde onun masasına oturmaya gidiyor bu adam red flag. Böylelerinden uzak duracaksın. Eğleneceği birini arıyor iyi yapmışsın masadan kalkıp giderek. Hiç muhattap bile olma yaşın daha genç daha iyilerini bulursunBu yılın başında tanıştığım biriyle (ben 30, o 41 yaşında) görüşüyordum. İlk başta onu ne fiziksel ne de duygusal olarak pek beğenmemiştim. Karısı tarafından aldatılmış, travmali, boşanmıştı ve 14 yaşındaki kızı anoreksiya ile mücadele ediyordu. Bu yüzden, bir ilişkiye hazır biri gibi gelmemişti bana. Bu durumu ona açıkça ifade ettim ama pesimden kosmaya baslayinca, “Biraz zaman tanıyalım, hemen bir ilişki başlatmak istemiyorum,” dedim. O da bunu kabul etti.
Daha sonra bu süreçte birçok şey paylaştık, hergun yazismalar, gunaydin mesajlari, planlar, , kişisel sorunlarımız... Aramızda duygusal bir bağ oluştu. Bu bağı onun da hissettiğini düşündüm. Hatta geçen hafta beni kuzeninin düğününe davet etti. Ancak bir haftada hazırlanamayacağım için gelemeyeceğimi söyledim.
O ayni görüşmede bana şöyle dedi: “Seninle tanıştığımızda ciddi bir ilişkiye hazır olduğunu söylemiştin ama hala bir belirsizlik içindeyiz. Sanırım sadece arkadaş olmak istiyorsun. Bunu en başta bilseydim, ben de farklı davranırdım...” Daha sonra cümlesini yarım bıraktı ve konuyu değiştirdi. Aslinda ben arkadas olmak istemiyordum, sadece ondan bir netlik bekliyordum.Ne yazık ki benim bu zamana kadar kararsız kalmamın sebebi, onun duygularını açıkça ifade edebilecek biri olmamasıydı. Çünkü tanıştığımızdan bana beri sürekli kıskandırma oyunları oynuyordu. İş yerindeki kadin arkadaslari ya da başka kadınlardan bahsediyor, cok guzel bir kiz vesaire gibi, ben yanındayken başkalarına açıkça bakıyor, fizikleri hakkinda yorum yapıyor, bazen beni görmezden geliyordu. İlk başta “nasıl olsa henuz sevgilim degil” diyerek geçiştiriyordum ama zamanla bu davranışların dozu arttı. Ben tepki göstermedikce sınırları daha da zorladı.Ama sanki benden bir tepki alıp “Bak işte, beni kıskanıyor,” diyerek egosunu tatmin etmek istiyordu. Ona bu istediğini vermemek adına hep bu hareketlerini görmezden geldim, umursamiyormus gibi davrandim.
Geçen hafta bir kafede otururken, ben ona telefonda bir şey gösterirken, eski bir flörtümden bir mesaj geldi “Yarın buluşsak mı.” diye, Bunu görünce bozuldu. “Bu kim?” diye sordu. “Eski bir arkadaş,” dedim. Bana mesajlara bakabilirmiyim dedi bende “ tabi bak, mesajlarına cevap vermemişim bile,” dedim. Mesajları gösterdim. Yukarıya kaydırınca telefonu eliden aldım. O an biraz kıskandığını fark ettim. Ama sakaya vurdu, O yazan çocuk aslında ben cevap vermedikçe sürekli yazan, yapışkan biriydi. Yemin ederim, hiç dışarıda görüşmedim bile. Aktif olarak yazistigim biri de degildi.
Sonrasında arkamızda oturan genç bir kız ona laf attı: “Şu sigarayı mı içiyorsun?” diye. O da kızla konuşmaya başladı. Kızın yaşı belki 20, belki 22’dir. Bu durumdan rahatsız oldum çünkü kizla konuşmayı bilerek uzatıyor gibiydi, sanki beni kıskandırmak için. Dayanamadım, “Tuvalete gidiyorum,” deyip masadan kalktım. Döndüğümde bana “Bir şey içer misin?” dedi. “Olur,” dedim. Döndüğünde elinde üç bardak vardı. O kıza da içki almıştı. Ardından bana “Hadi onun masasına geçelim,” dedi ve kızın yanına oturdu. Bu, bardağı taşıran son damla oldu. Çantamı aldım ve “Sen devam et, bana müsaade,” diyerek oradan ayrıldım. Arkamdan birkac kez bağırdı, sonra koşarak gelip kolumdan tuttu. “Yanlış anladın, gitme” dedi, "kiz zaten benim onun yanina oturmamı istemiyormuş zaten" dedi, bende kolumu bırak, diyerek gittim.
Sonrasında bana mesajlar attı. “Neden gittiğini biliyorum, seni sinirlendirdiğim için özür dilerim,” yazdı. Ben “Sen devam et,” dedim. O da “Niye?” diye sordu. Ben de “Saygısız birini hayatımda istemiyorum,” dedim ve onu her yerden engelledim.
Şu an kalbim kırık ve kararsızım. Acı çekiyorum ama saygısızlığı da affedemiyorum. Ama onu da deli gibi ozluyorum, Belki de tüm bunlar, o an gelen mesaj yüzünden oldu ama ben o kişiyle gerçekten konuşmuyordum.
Size sormak istiyorum:
Bu adam beni gerçekten sevmiş olabilir mi? Yoksa ben sadece onun egosunu tatmin ettiği, boş vakitlerinde görüştüğü biri miydim? gercekten seven biri o kiza icki alip, onunla flortlesirmiydi? Yoksa kiskancliktan mi yapti.
Sizce bir şans verip engeli kaldırmalı mıyım, yoksa bu karakterde birinden kurtulduğum için şanslı mı hissetmeliyim?
Onun gibi gülüp eğlenebildiğim birini bir daha bulamayacak olma fikri beni çok üzüyor...
Gercek bir ilişki düsünen erkek ciddi düsündüğü kadını başkalar8yla kıskandırmaya çalısmaz zaten orada bitirmen gerekirdi bence yanında sen varken istersen normal arkadaşı ol başkasıyla flörtleşmesi seni alıp onun yanına oturtmak istemesi tam bir karaktersizlik biz ilişkilerimizi bitirirken daha iyisi cıkmaz karsımıza diyoruz ama her zaman daha iyisi bulunur aklını kullan alanen seni bugün kıskandıran insan gizliden de her işi yürütür.Bu yılın başında tanıştığım biriyle (ben 30, o 41 yaşında) görüşüyordum. İlk başta onu ne fiziksel ne de duygusal olarak pek beğenmemiştim. Karısı tarafından aldatılmış, travmali, boşanmıştı ve 14 yaşındaki kızı anoreksiya ile mücadele ediyordu. Bu yüzden, bir ilişkiye hazır biri gibi gelmemişti bana. Bu durumu ona açıkça ifade ettim ama pesimden kosmaya baslayinca, “Biraz zaman tanıyalım, hemen bir ilişki başlatmak istemiyorum,” dedim. O da bunu kabul etti.
Daha sonra bu süreçte birçok şey paylaştık, hergun yazismalar, gunaydin mesajlari, planlar, , kişisel sorunlarımız... Aramızda duygusal bir bağ oluştu. Bu bağı onun da hissettiğini düşündüm. Hatta geçen hafta beni kuzeninin düğününe davet etti. Ancak bir haftada hazırlanamayacağım için gelemeyeceğimi söyledim.
O ayni görüşmede bana şöyle dedi: “Seninle tanıştığımızda ciddi bir ilişkiye hazır olduğunu söylemiştin ama hala bir belirsizlik içindeyiz. Sanırım sadece arkadaş olmak istiyorsun. Bunu en başta bilseydim, ben de farklı davranırdım...” Daha sonra cümlesini yarım bıraktı ve konuyu değiştirdi. Aslinda ben arkadas olmak istemiyordum, sadece ondan bir netlik bekliyordum.Ne yazık ki benim bu zamana kadar kararsız kalmamın sebebi, onun duygularını açıkça ifade edebilecek biri olmamasıydı. Çünkü tanıştığımızdan bana beri sürekli kıskandırma oyunları oynuyordu. İş yerindeki kadin arkadaslari ya da başka kadınlardan bahsediyor, cok guzel bir kiz vesaire gibi, ben yanındayken başkalarına açıkça bakıyor, fizikleri hakkinda yorum yapıyor, bazen beni görmezden geliyordu. İlk başta “nasıl olsa henuz sevgilim degil” diyerek geçiştiriyordum ama zamanla bu davranışların dozu arttı. Ben tepki göstermedikce sınırları daha da zorladı.Ama sanki benden bir tepki alıp “Bak işte, beni kıskanıyor,” diyerek egosunu tatmin etmek istiyordu. Ona bu istediğini vermemek adına hep bu hareketlerini görmezden geldim, umursamiyormus gibi davrandim.
Geçen hafta bir kafede otururken, ben ona telefonda bir şey gösterirken, eski bir flörtümden bir mesaj geldi “Yarın buluşsak mı.” diye, Bunu görünce bozuldu. “Bu kim?” diye sordu. “Eski bir arkadaş,” dedim. Bana mesajlara bakabilirmiyim dedi bende “ tabi bak, mesajlarına cevap vermemişim bile,” dedim. Mesajları gösterdim. Yukarıya kaydırınca telefonu eliden aldım. O an biraz kıskandığını fark ettim. Ama sakaya vurdu, O yazan çocuk aslında ben cevap vermedikçe sürekli yazan, yapışkan biriydi. Yemin ederim, hiç dışarıda görüşmedim bile. Aktif olarak yazistigim biri de degildi.
Sonrasında arkamızda oturan genç bir kız ona laf attı: “Şu sigarayı mı içiyorsun?” diye. O da kızla konuşmaya başladı. Kızın yaşı belki 20, belki 22’dir. Bu durumdan rahatsız oldum çünkü kizla konuşmayı bilerek uzatıyor gibiydi, sanki beni kıskandırmak için. Dayanamadım, “Tuvalete gidiyorum,” deyip masadan kalktım. Döndüğümde bana “Bir şey içer misin?” dedi. “Olur,” dedim. Döndüğünde elinde üç bardak vardı. O kıza da içki almıştı. Ardından bana “Hadi onun masasına geçelim,” dedi ve kızın yanına oturdu. Bu, bardağı taşıran son damla oldu. Çantamı aldım ve “Sen devam et, bana müsaade,” diyerek oradan ayrıldım. Arkamdan birkac kez bağırdı, sonra koşarak gelip kolumdan tuttu. “Yanlış anladın, gitme” dedi, "kiz zaten benim onun yanina oturmamı istemiyormuş zaten" dedi, bende kolumu bırak, diyerek gittim.
Sonrasında bana mesajlar attı. “Neden gittiğini biliyorum, seni sinirlendirdiğim için özür dilerim,” yazdı. Ben “Sen devam et,” dedim. O da “Niye?” diye sordu. Ben de “Saygısız birini hayatımda istemiyorum,” dedim ve onu her yerden engelledim.
Şu an kalbim kırık ve kararsızım. Acı çekiyorum ama saygısızlığı da affedemiyorum. Ama onu da deli gibi ozluyorum, Belki de tüm bunlar, o an gelen mesaj yüzünden oldu ama ben o kişiyle gerçekten konuşmuyordum.
Size sormak istiyorum:
Bu adam beni gerçekten sevmiş olabilir mi? Yoksa ben sadece onun egosunu tatmin ettiği, boş vakitlerinde görüştüğü biri miydim? gercekten seven biri o kiza icki alip, onunla flortlesirmiydi? Yoksa kiskancliktan mi yapti.
Sizce bir şans verip engeli kaldırmalı mıyım, yoksa bu karakterde birinden kurtulduğum için şanslı mı hissetmeliyim?
Onun gibi gülüp eğlenebildiğim birini bir daha bulamayacak olma fikri beni çok üzüyor...
Buluyorsun emin ollll. Böylesine saygısız bir insanla nasıl bir hayat kurabilirsin ki? Kendine bunu sakın yapma. Geri döndüğünde ona daha fazlasını yapacak gücü vereceksin. Asla dönme iç huzurun ve kendin içinBu yılın başında tanıştığım biriyle (ben 30, o 41 yaşında) görüşüyordum. İlk başta onu ne fiziksel ne de duygusal olarak pek beğenmemiştim. Karısı tarafından aldatılmış, travmali, boşanmıştı ve 14 yaşındaki kızı anoreksiya ile mücadele ediyordu. Bu yüzden, bir ilişkiye hazır biri gibi gelmemişti bana. Bu durumu ona açıkça ifade ettim ama pesimden kosmaya baslayinca, “Biraz zaman tanıyalım, hemen bir ilişki başlatmak istemiyorum,” dedim. O da bunu kabul etti.
Daha sonra bu süreçte birçok şey paylaştık, hergun yazismalar, gunaydin mesajlari, planlar, , kişisel sorunlarımız... Aramızda duygusal bir bağ oluştu. Bu bağı onun da hissettiğini düşündüm. Hatta geçen hafta beni kuzeninin düğününe davet etti. Ancak bir haftada hazırlanamayacağım için gelemeyeceğimi söyledim.
O ayni görüşmede bana şöyle dedi: “Seninle tanıştığımızda ciddi bir ilişkiye hazır olduğunu söylemiştin ama hala bir belirsizlik içindeyiz. Sanırım sadece arkadaş olmak istiyorsun. Bunu en başta bilseydim, ben de farklı davranırdım...” Daha sonra cümlesini yarım bıraktı ve konuyu değiştirdi. Aslinda ben arkadas olmak istemiyordum, sadece ondan bir netlik bekliyordum.Ne yazık ki benim bu zamana kadar kararsız kalmamın sebebi, onun duygularını açıkça ifade edebilecek biri olmamasıydı. Çünkü tanıştığımızdan bana beri sürekli kıskandırma oyunları oynuyordu. İş yerindeki kadin arkadaslari ya da başka kadınlardan bahsediyor, cok guzel bir kiz vesaire gibi, ben yanındayken başkalarına açıkça bakıyor, fizikleri hakkinda yorum yapıyor, bazen beni görmezden geliyordu. İlk başta “nasıl olsa henuz sevgilim degil” diyerek geçiştiriyordum ama zamanla bu davranışların dozu arttı. Ben tepki göstermedikce sınırları daha da zorladı.Ama sanki benden bir tepki alıp “Bak işte, beni kıskanıyor,” diyerek egosunu tatmin etmek istiyordu. Ona bu istediğini vermemek adına hep bu hareketlerini görmezden geldim, umursamiyormus gibi davrandim.
Geçen hafta bir kafede otururken, ben ona telefonda bir şey gösterirken, eski bir flörtümden bir mesaj geldi “Yarın buluşsak mı.” diye, Bunu görünce bozuldu. “Bu kim?” diye sordu. “Eski bir arkadaş,” dedim. Bana mesajlara bakabilirmiyim dedi bende “ tabi bak, mesajlarına cevap vermemişim bile,” dedim. Mesajları gösterdim. Yukarıya kaydırınca telefonu eliden aldım. O an biraz kıskandığını fark ettim. Ama sakaya vurdu, O yazan çocuk aslında ben cevap vermedikçe sürekli yazan, yapışkan biriydi. Yemin ederim, hiç dışarıda görüşmedim bile. Aktif olarak yazistigim biri de degildi.
Sonrasında arkamızda oturan genç bir kız ona laf attı: “Şu sigarayı mı içiyorsun?” diye. O da kızla konuşmaya başladı. Kızın yaşı belki 20, belki 22’dir. Bu durumdan rahatsız oldum çünkü kizla konuşmayı bilerek uzatıyor gibiydi, sanki beni kıskandırmak için. Dayanamadım, “Tuvalete gidiyorum,” deyip masadan kalktım. Döndüğümde bana “Bir şey içer misin?” dedi. “Olur,” dedim. Döndüğünde elinde üç bardak vardı. O kıza da içki almıştı. Ardından bana “Hadi onun masasına geçelim,” dedi ve kızın yanına oturdu. Bu, bardağı taşıran son damla oldu. Çantamı aldım ve “Sen devam et, bana müsaade,” diyerek oradan ayrıldım. Arkamdan birkac kez bağırdı, sonra koşarak gelip kolumdan tuttu. “Yanlış anladın, gitme” dedi, "kiz zaten benim onun yanina oturmamı istemiyormuş zaten" dedi, bende kolumu bırak, diyerek gittim.
Sonrasında bana mesajlar attı. “Neden gittiğini biliyorum, seni sinirlendirdiğim için özür dilerim,” yazdı. Ben “Sen devam et,” dedim. O da “Niye?” diye sordu. Ben de “Saygısız birini hayatımda istemiyorum,” dedim ve onu her yerden engelledim.
Şu an kalbim kırık ve kararsızım. Acı çekiyorum ama saygısızlığı da affedemiyorum. Ama onu da deli gibi ozluyorum, Belki de tüm bunlar, o an gelen mesaj yüzünden oldu ama ben o kişiyle gerçekten konuşmuyordum.
Size sormak istiyorum:
Bu adam beni gerçekten sevmiş olabilir mi? Yoksa ben sadece onun egosunu tatmin ettiği, boş vakitlerinde görüştüğü biri miydim? gercekten seven biri o kiza icki alip, onunla flortlesirmiydi? Yoksa kiskancliktan mi yapti.
Sizce bir şans verip engeli kaldırmalı mıyım, yoksa bu karakterde birinden kurtulduğum için şanslı mı hissetmeliyim?
Onun gibi gülüp eğlenebildiğim birini bir daha bulamayacak olma fikri beni çok üzüyor...
tesekkur ederim yorum icinBuluyorsun emin ollll. Böylesine saygısız bir insanla nasıl bir hayat kurabilirsin ki? Kendine bunu sakın yapma. Geri döndüğünde ona daha fazlasını yapacak gücü vereceksin. Asla dönme iç huzurun ve kendin için
Selam ilişkilerle ve daha biçok konuyla ilgili danışabileceğin muhteşem biri var istersen sana özel olarak bilgilerini iletiyim iletişime geçBu yılın başında tanıştığım biriyle (ben 30, o 41 yaşında) görüşüyordum. İlk başta onu ne fiziksel ne de duygusal olarak pek beğenmemiştim. Karısı tarafından aldatılmış, travmali, boşanmıştı ve 14 yaşındaki kızı anoreksiya ile mücadele ediyordu. Bu yüzden, bir ilişkiye hazır biri gibi gelmemişti bana. Bu durumu ona açıkça ifade ettim ama pesimden kosmaya baslayinca, “Biraz zaman tanıyalım, hemen bir ilişki başlatmak istemiyorum,” dedim. O da bunu kabul etti.
Daha sonra bu süreçte birçok şey paylaştık, hergun yazismalar, gunaydin mesajlari, planlar, , kişisel sorunlarımız... Aramızda duygusal bir bağ oluştu. Bu bağı onun da hissettiğini düşündüm. Hatta geçen hafta beni kuzeninin düğününe davet etti. Ancak bir haftada hazırlanamayacağım için gelemeyeceğimi söyledim.
O ayni görüşmede bana şöyle dedi: “Seninle tanıştığımızda ciddi bir ilişkiye hazır olduğunu söylemiştin ama hala bir belirsizlik içindeyiz. Sanırım sadece arkadaş olmak istiyorsun. Bunu en başta bilseydim, ben de farklı davranırdım...” Daha sonra cümlesini yarım bıraktı ve konuyu değiştirdi. Aslinda ben arkadas olmak istemiyordum, sadece ondan bir netlik bekliyordum.Ne yazık ki benim bu zamana kadar kararsız kalmamın sebebi, onun duygularını açıkça ifade edebilecek biri olmamasıydı. Çünkü tanıştığımızdan bana beri sürekli kıskandırma oyunları oynuyordu. İş yerindeki kadin arkadaslari ya da başka kadınlardan bahsediyor, cok guzel bir kiz vesaire gibi, ben yanındayken başkalarına açıkça bakıyor, fizikleri hakkinda yorum yapıyor, bazen beni görmezden geliyordu. İlk başta “nasıl olsa henuz sevgilim degil” diyerek geçiştiriyordum ama zamanla bu davranışların dozu arttı. Ben tepki göstermedikce sınırları daha da zorladı.Ama sanki benden bir tepki alıp “Bak işte, beni kıskanıyor,” diyerek egosunu tatmin etmek istiyordu. Ona bu istediğini vermemek adına hep bu hareketlerini görmezden geldim, umursamiyormus gibi davrandim.
Geçen hafta bir kafede otururken, ben ona telefonda bir şey gösterirken, eski bir flörtümden bir mesaj geldi “Yarın buluşsak mı.” diye, Bunu görünce bozuldu. “Bu kim?” diye sordu. “Eski bir arkadaş,” dedim. Bana mesajlara bakabilirmiyim dedi bende “ tabi bak, mesajlarına cevap vermemişim bile,” dedim. Mesajları gösterdim. Yukarıya kaydırınca telefonu eliden aldım. O an biraz kıskandığını fark ettim. Ama sakaya vurdu, O yazan çocuk aslında ben cevap vermedikçe sürekli yazan, yapışkan biriydi. Yemin ederim, hiç dışarıda görüşmedim bile. Aktif olarak yazistigim biri de degildi.
Sonrasında arkamızda oturan genç bir kız ona laf attı: “Şu sigarayı mı içiyorsun?” diye. O da kızla konuşmaya başladı. Kızın yaşı belki 20, belki 22’dir. Bu durumdan rahatsız oldum çünkü kizla konuşmayı bilerek uzatıyor gibiydi, sanki beni kıskandırmak için. Dayanamadım, “Tuvalete gidiyorum,” deyip masadan kalktım. Döndüğümde bana “Bir şey içer misin?” dedi. “Olur,” dedim. Döndüğünde elinde üç bardak vardı. O kıza da içki almıştı. Ardından bana “Hadi onun masasına geçelim,” dedi ve kızın yanına oturdu. Bu, bardağı taşıran son damla oldu. Çantamı aldım ve “Sen devam et, bana müsaade,” diyerek oradan ayrıldım. Arkamdan birkac kez bağırdı, sonra koşarak gelip kolumdan tuttu. “Yanlış anladın, gitme” dedi, "kiz zaten benim onun yanina oturmamı istemiyormuş zaten" dedi, bende kolumu bırak, diyerek gittim.
Sonrasında bana mesajlar attı. “Neden gittiğini biliyorum, seni sinirlendirdiğim için özür dilerim,” yazdı. Ben “Sen devam et,” dedim. O da “Niye?” diye sordu. Ben de “Saygısız birini hayatımda istemiyorum,” dedim ve onu her yerden engelledim.
Şu an kalbim kırık ve kararsızım. Acı çekiyorum ama saygısızlığı da affedemiyorum. Ama onu da deli gibi ozluyorum, Belki de tüm bunlar, o an gelen mesaj yüzünden oldu ama ben o kişiyle gerçekten konuşmuyordum.
Size sormak istiyorum:
Bu adam beni gerçekten sevmiş olabilir mi? Yoksa ben sadece onun egosunu tatmin ettiği, boş vakitlerinde görüştüğü biri miydim? gercekten seven biri o kiza icki alip, onunla flortlesirmiydi? Yoksa kiskancliktan mi yapti.
Sizce bir şans verip engeli kaldırmalı mıyım, yoksa bu karakterde birinden kurtulduğum için şanslı mı hissetmeliyim?
Onun gibi gülüp eğlenebildiğim birini bir daha bulamayacak olma fikri beni çok üzüyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?