:) gülüyorum ama sinirimden yasmis :) aynı sıkıntıları bende yaşıyorum. sanki onlar anasının yavrusu, biz ağaç kavuğundan çıktık ta evlendik onlarla. yine şanslısın annenle aynı şehirdesin ve sık sık görüşebiliyorsun. ben izmirdeyim annem ankarada ve kaynanam üst katta. buna rağmen bayramlarda tatil 4 günse ikiye bölüyoruz 2 gün ankara, 2 gün izmir. yaz tatillerimizi ikiye bölüyoruz 5 günse 2 gün ankara, 3 gün izmir. beyfendi annesiyle kardeşiyle vakit geçiremiyormus. kardeşide manisada 15 günde bir kesin görüşürüz. annemlerle ise bayramlarda birde yıl içinde 10 günlüğüne gidiyorum yalnız o kadar :) düşünebiliyormusun :) ama bunların sebebi hep onları ailelerinden ayırmak gibi bir derdimizin olmamasından kaynaklanıyor. içimizde bir kötülük yok. saf samimi bir şekilde annelerine anne diyoruz ondan. bizimde 1 ayı geçti kayınvalidemle bir tartışmamız oldu araya mesafeyi koydum artık. geçenlerde arıyor sen artık beni eskisi gibi aramıyorsun diye. dedim bende sen böyle olmasını istedin bende istediğin gibi davranıyorum. yapacak birsey yok dedim. yazlıkta kendisi şu anda. haftaya gelcekmis 1 ay burda durcakmıs. yandım valla onun gerginliği tedirginliği basladı şimdiden bendee. amannnn boşverceksin aslında. sıkma canını hiç. annenin yanında olmasının tadını çıkart. üzme kendini hiç. dedimya onlar ana kucağından biz ağaç kavuğundan gelmeyiz :))))