''Israfil sur borusunu üflüyor sanmistim, kulagimde öyle bir gürültü...Yer ayaklarimin altindan kaydi, tas tas üstünde kalmayacak sandim - kalmayaydi...Tek kisilik kiyametti; tek kisi kaldim. Kan bürüyor gözünü; ölüm diliyorsun. "Yüregin yüregime ihanet etti, öl!" diyorsun. Ne öldürüyorsun, ne ölüyorsun; sadece kendi ömründen yiyorsun...Öfke dinince, hüzün basliyor...Gözyasin paramparca yürege akamiyor...Canin aciyor, ve hic bitmeyecek saniyorsun. "Bu aciyla tükeneyim" diyorsun, tükenmiyorsun. Aklin, vicdanin ve yüreginle aklayamiyorsun; bembeyaz sayfanda simsiyah bir leke birakiyor...Sonra ne oluyorsa, birden bire oluyor; kaskati kesiliyorsun. Tepkilerin azaliyor, hissiyatin zayifliyor...Soyutluyorsun kendini yasananlardan, kendi icine dönüyorsun; setini cekiyor, barikatini kuruyorsun. Ardindan duvarlarini yavas yavas örüyorsun...Aldatilan kadinin hikayesi hep ayn, sadece kayiplar farkli; insan bazen hayallerini bazen umutlarini, bazense dünyasını kaybediyor.''
aldatılan bir kişinin ağzından yazılmış bu sözler.
ancak böyle anlatılabilirdi.
altına imzamı atarım.