ben geldim günlüüüüükkkkkkkkkkkkkkkk:124::124:
ülkemdeyim şehrimdeyim evimdeyim daha ne olsuunnn
neler oldu bi bilsen
salı günü öğlen 1deydi uçağım polonyadan almanya aktarmalı olarak gelcektim. havaalanına gittim, valizim büyük sıkıntı oldu, limiti aşmışım ve nerdeyse tüm valizimi çöpe atmak zorunda bıraktılar beni
çok canım sıkıldı, bi de regl günümdeydim ki hepsi üst üste geldi. neyse geçtim kontrolden uçağı bekliyorum, bi baktım rötarlıymış :84: 2 saat gecikmeden sonra kalktı uçağım, sonra indim münih havaalanına.. burnumdan soluyodum tabi ( münih havaalanını da hiç sevmem, çok büyük ama sevimsiz gelir bana, almanya olduğu için heralde!). havaalanında free shopları gezeyim dedim ama çantalarım o kadar ağırdı ki fazla dolanamadan uçağımın kalkacağı kapıya doğru gittim oturdum oraya. biraz dinlenip tekrar kalktım bi baktım ki uçağın kapı numarası değişmiş, nasıl canım sıkıldı. o kadar eşyayla söylene söylene değişen kapıya doğru gitmeye başladım o da rahat vardır 2-3 km uçakta.. yürüdüm yürüdüm en sona gelirken dayanamadım yürüyen yola koydum çantaları, pestilim çıkmış şekilde duruyodum ki ne göreyim???? karşıdan biri gelio bana koşarak, elinde güllerle
"yok artıııkkkk" diye bağırdım, aşk geldi boynuma sarıldı sevgililer günümüz kutlu olsun aşkım dedi
ben şokkkk
nasıl yani nerden çıktın sen filan demeye çalıştım ama o an konuşamadım sanırım
beni almaya münihe gelmiş
ankarada havaalanında karşılıcaktı beni, en azından bana öle söylemişti ama meğersem ne işlere kalkışmışşş.. işin içinde annem ve ablam da varmış, hepberaber sürpriz hazırlamışlar bana
uzun bi süre atlatamadım şoku. münihte de 6 saat bekleme sürem vardı diğer uçak için, beraber bekledik, durup durup başımdan aşağı güller döktü
manyak bu çocuk tam bi deliii
çok şanslıyım gerçekten
bugüne kadar yaptığı bi çok sürprizi eline yüzüne bulaştırmıştı, bu sefer dibimi düşürdü valla :81:
dönüş için de benim uçağımdan bilet almış manyak, münihten de uçağımız 2 saat rötarlı kalktı ve biz en sonunda sağsalim esenboğa havalimanına inebildik çok şükür.. ama nasıl heyecanlıydım ben, 5 aydan sonra ülkemdeyim toprağımdayım diye.. valizleri bekledik ve çıkışa doğru yol aldık, bi baktım karşımda annem ablam eniştem.. arabada uyuyan meleğim; yeğenim...... nasıl mutlu oldum nasıl nasıl nasıllllll
annemle dakikalarca sarıldık.. aşk, annemle tanışmıştı ama ablamla ve eniştemle tanışmamıştı, ayaküstü tanıştılar bi de onun heyecanını yaşadık
orda ayrıldık aşkla, sonra bindik arabaya eve geldik ama saat gecenin 2si olduğu için ve yorgunluktan öldüğüm için hemen yattım uyudum.. tabi annem arabada özlediğim yemekleri ağzıma tıkıştırmaya başladığı için önce bi mücadele aşaması olmadı değil
çok mutluyum çok mutluyum çokçokçok çoookkkkk
dün tüm gün ailemle yeğenlerimle vakit geçirdim aşkla görüşmedik, ama bugün de tüm gün aşklaydım.. tüm sevdiklerimin bi arada olması nasıl güzel günlük çok şanslıyım ben
maşallah
çok tuhaf geldi başlarda herşey türkçe olunca, ama alışıyorum sanırım. tek alışamadığım şey hanzolar.. nasıl rahattım 5 ay boyunca, bu ülkenin erkekleri resmen kadın açlığı çektiklerinden abaza oluyorlar. çok daha iyi anladım bunu.
yarın da tüm gün aşklayım.. sinemaya gitmeyi de çok özlemişim, her gün bi filme gidicez.. zaten yaptığımız şeyler film izleyip yemek yemek.. özlediğim ne varsa yedirdi bugün, kilo alcam bu gidişle
çok mutluym onunla, sürprizin etkisinden çıkamadım hala.. onu havaalanında bana doğru koşarken gördüğüm anı hiç unutmıcam.. hem de hiiçççç
biblommm canım benim gelir gelmez aradı saolsun, nasıl mutlu oldummmm... yakın arkadaşım olduklarını idda edip aramayanlar varken hemde!! canım benim çok teşekkür ederimm iyi ki varsın