Günlüğüm;
Güzel şeyler yazmak için gelmiştim ama forumda bir konu okudum 5 ay öncesine ait ama tüylerim dike diken oldu.Evladını 4 aylıkken kaybeden bir anne.Yazdıkları o kadar içime işledi ki anne olmadığım halde o kadar üzüldüm ki
Ne kadar zordur.Bir yakınımız söylerdi evlat acısı herşeyden kötüdür diye.Nasıl güzel bir duygu anne olmak,nasıl merhamet duygusu olan birşey ki böyle.Allah hepimizi hayırlısıyla anne olabilmeyi nasip etsin inşAllah.Canım annemm ya
Nasıl özledim onu canım benim o.Babam,kardeşimde öyle.Aşkların en büyüğü aile sevgisi.Karşılıksız,safça sevginin tek kaynağı aile.Onları çoooook seviyorum,Allah'ım onlara çook uzun ömürler versin,başımızdan eksik etmesin.Zaten bu aralar ölüm konusuna takmışken daha da kötü oldum anlayacağın günlük.Ölüm bir bitiş değil başlangıç ama insanın kabullenmesi yine de zaman alıyor.
Neyse biraz da güzel şeylerden bahsedeyim de havamız değişsin.Dün çok güzel geçti.Arkadaşlarla buluşup dışarı çıktık :13: Bir güzel kafa dağıttık.Yarın akşamda arkadaşlarta kalıcaz.Pasta yapıp film falan izleyeceğiz.Seviyorum arkadaşlarla birlikte vakit geçirmeyi.2-3 arkadaşım var onlarda sağolsunlar arada sırada birşeyler yapıyoruz.Ayda yılda bir oluyor ama olsun buna da şükür.Arkadaşlara geçen rüyamı anlattım yorumu 'ayy desene aranızda bir sevgilisiz ben kaldım'
Halbuki bende sadece o şahısı rüyamda gördüm yani gerçekte tanımam etmem
Anca rüyalardaevlilik teklifi alırım zaten :))
İşte böyle bugünde bütün gün yurttaydım.Ders çalışmaya çalışıyorum ama olmuyor çoook sıkılıyorum hiç kitabı elime alasım gelmiyor
Ama bir şekilde artık çalışmaya başlamalıyım!