öncelikle bütün günlükdaşlarımın bayramını kutlarım
günlük sana içimi dökmeyeli epey zaman oldu..
ne sıkıntılar çektim ne bunalımlar yaşadım içten içe ama buraya yazıpta birazcık olsun rahatlama gücünü dahi bulamadım kendimde..
eşimle herşey yolunda birbirimize karşı sevgimizi yeniden kazandık
hatta fazlasıyla seviyoruz birbirimizi herşey çok güzel
ama evlendiğimizden beridir bu borç harç sıkıntısı bitmedi günlük
sanki ödedikçe fazlalaşıyor gibi
çok üzülüyorum bu duruma katlanamıyorum evlenmeden önce böylemiydi
paranın kıymetini bilmezdim
pervasızca harcardım gezer tozar neredeyse her hafta kıyafetler alırdım kendime
yemeğe sinemaya giderdim arkadaşlarımla
ama şimdi eve tıkılmış gibiyim
gezmeğe gidemiyoruz
her istediğimi alamıyorum falan filan..
bayramda bir başkaydı bu defa ailemsiz yapayalnızdım sanki
çalışmak istemediğimi tekrar tekrar söyledim ona tamam sen bilirsin diyor ama ardından da alacaklılarından bahsedince şimşekler çakıyor tekrar
bu hep böyle mi olacak günlük..
ben onun yüzünden herşeyi erteleyecek miyim..
umarım herşey düzelir ve biz çok daha mutlu oluruz..
hiç umudum yok ama neyse..
ömür boyu borç ödeyemem diyor bana sanki o borcu ben çıkardım başına..
erkekler neden böyle..