Ahh be günlük.Karşıma çıkan şeyleri elimin arkasıyla iterek iyi mi yapıyorum kötü mü bilmiyorum.İlk defa aşık oldum bu yılın başında 2012 bana en güzel hediyesini verdi sanmıştım meğer en kötü sürprizini vermiş.Zor bir seneydi benim için onu unutmaya çalışmak...Unutması zor bir ihtimal ilk aşkım belkide tek aşkım olacak.İleride hayatıma giren insanlar sadece hoşlandığım veya beni sevdiğine inandığım kişi olacak ve sırf beni gerçekten sevdiği için onunla olucam.
Tabiki dileklerim yinede onu unutup yepyeni bir sayfa açmak.Sanki hiç yokmuş,hiç aşık olmamışım,hiç gözlerinin gözlerime değmesine engel olmaya çalışmamışım gibi olmak isterdim.Sonra gerçekten karşıma düzgün,karşılıklı aşkı bulabileceğim kişi çıksın isterdim.Bana herşeyi unutturacak ama değer verdiklerime,kendi değerlerime saygı gösterecek.
Boşluğa düştüm günlük.Onunla ilgili bazı şeyleri ondan öğrenince kendimi çok kötü hissettim.Biriyle tanışmak istedim olmadı tanıştım devamı yok çünkü sevmiyorum karşımdaki dahada tanımak istiyor bende de bunu yapıcak cesaret yok.Yarın yine aşık olduğum kişiyi görücem.Nasıl davranacağımıda şaşırıyorum artık
Geçen cuma yine karşılaştık ağzında geveleyerek bir şeyler söyledi ama anlamadım birde sırıtarak söyledi.Moralim bozuldu.Aman neyse geçelim bu konuları.
Kar yağıyor her yere ne güzel bir karadenize gelemedi
Aslında bir yandan da üzülüyorum.Bir sürü dışarıda yaşayan insanlar,hayvanlar var bu soğukta ne yaparlar ne ederler.Allah'ım sen yardım et onlara :26:
Bazen kıyafetlerime bakıp fazla çeşit yok diye yakınırım arkadaşlarımın çeşit çeşit giyindiklerini gördükçe özenirim,her zaman parası olmuyor insanın bazı zamanlar geliyor ki elindeki parayla idare etmen gerektiği için canının istediği yemeği bile dışardan alamıyorsun.Bazen bu tür şeyleri çok dert edinirim kendime.Birde ailemi fazla düşündüğüm için onlara masraf çıkarmamaya çalışırım en son alışverişimide zaten artık pantolon ve kışlık kazak almam gerektiği için okuduğum şehire gelmeden önce eylül ayında almıştım.Ama görüyorum okulda,yolda,hastanede bazı insanları benden çook daha kötü durumda olanlar var şükrediyorum o zaman binlerce kez.Af diliyorum Allah'tan ettiğim isyanlardan,döktüğüm gözyaşlarından dolayı.Hakkım yok çünkü isyana.Bazı insanlar ekmek bulunca bile nasıl mutlu olup,şükrediyorlar.Bense halimden şikayet ediyorum ne haddime halbuki!
Keşke zengin olsam da doğudaki yavrularımıza yardım edebilsem,okul yaptırabilsem,giyecek-yiyecek bütün ihtiyaçlarını karşılayabilsem...O kadar çok isterdim ki.Ya da sihirli bir değneyim olsaydı bir dokunuşta ihtiyacı olan insanın ihtiyaçlarını karşılayabilseydim.
Off of içlendim yine.Üzüldüm halime.Nasıl bu kadar gözüm kör olabiliyor bazen nasılda elimdekinin kıymetini anlayamıyorum
Allah'ım ne olur sen beni affet,ne olursun sen yardıma muhtaçlara yardım et.Bu soğuklarda bu kış gününde kimseyi sokaklarda bırakma. :26: