Hoşbulduk depresyoooon, merhaba Lustral.
Çok direndim gitmemek için ama,
-geçen akşam yol ortasında sıkılıp kendimi servisten aşağı atmaya çalıştığımı farkedince,
-eşime çay koymaya gidip, durup dururken kasıla kasıla ağlamaya başlayınca
-her ağlamanın ardından 2 dk içinde güle oynaya espriler yapmaya başlayınca
-günde yüzlerce kez bana takılan, şakalaştığım mesai arkadaşıma öfkelenip,afedersiniz "böğürüverince "
yallah, en yakın psikiyatriste...
herşeyi anlattım güllük, ne eksik ne fazla...1 ay sonra yine gideceğim, depresyon tedavim başladı...Lustrale alışmaya çalışıyorum ama çok ağzımı dilimi kurutuyor, haa bir de çenem kilitlenip duruyor o can sıkıcı birşey..
etrafımdaki herkes dr a gitmeme karşıydı ama, yukarıdaki yazanları yapan bir insanın " kendi kendinin doktoru olma lisansı" çoktaaan iptal olmuş demektir.
İlaçtan tedaviden mucizeler beklemiyorum, ihtiyacım olan tek şey düz, berrak bir beyin...gereksiz düşünce ve hüzünlerden arınmak, dilerim bunu sağlar...
Başta eşim olmak üzere, bu depresyonda emeği olan herkesin...
...canı sağolsun ne diyim...