şu an aklımdan içimdeki yalnızlık duygusu geçiyor...
neden böyle hissediyorum kendimi??
hayatımdaki herşey yolunda giderken,gitmeyenlere nokta koyma cesaretini kendimde bulmuşken,ev arkadaşlarımla aram düzelmişken,bir sürü güzel geziye kaydolup önümde hevesle şafak sayacağım olaylar beni beklerken,yeni işlere girip çıkarken,huzurum yerindeyken..
neden yapayalnız hissediyorum kendimi??
dayaklık mıyım psikologluk mu hiç bilmiyorum
derdime derman bana kendimi prenses gibi hissettirecek yeni biri mi yoksa o kişi ölümüme ferman mı??
bu şehirden gitmeme şu kadarcık zaman kalmışken hayatıma girecek beyaz atlı prensi alayım,alayım da ne yapayım??
tam kokusuna alışmışken ayrılsın mı yeniden şehirlerimiz??
Annemlerin evine taşınmışken nasıl ayarlarım buluşma planlarını,minik tatil kaçamaklarını...
bak,doğmamış bebeğe don biçiyorum yine..Huyumdur :-/
ooof of
küçüklambacini olacak kişiliği de özlemiyo değilim...Yeni insanlarla tanıştıkça kıymetini anlıyorum sanki.En son günlüğe yazmıştım ya,hanii içimin ısındığı çocuk..
ondan da vazgeçtim,zaten oğlak burcuymuş,önce işi gelirmiş,duygusuzmuş,böö =))
oysa benim balığım ne tatlıydı ya,ne romantikti.Bana sevgi sözcükleri söyleyecek diye hayalgücünün sınırlarını zorlardı..mektuplarına çöp adamlar çizer,iltifat etmekten asla bıkmazdı..ona göre o kadar güzeldim ki nedensiz trip atmaya hakkım vardı,o ne şanslı bir insandı ki nihayet bana kavuşmuştu,ben bütün erkeklerin rüyalarını süsleyecek kadındım,ama onundum...İnsan bi kere buna alışınca biraz daha altı kesmiyo sanki:-/
bu oğlak olacak oğlan da bi havalı bi havalı..tamam,yakışıklı
ama yakışıklı olduğunu da farkında.Bana prenses gibi davranmaktan ziyade kendisinin kral olduğuna inanmış birisi...
Ayaklarımı da öpmez balık gibi :))
Beni kendine verilmiş bir nimet olarak görmeyecek bi erkeğe belki tahammül edebilirim ama benim kendisini verilmiş bir nimet olarak görmemi isteyecek bir erkekle asla yapamam...
ooooooofff of
nolurdu azıcık gurursuz bi kadın olaydım da balığı terketmeyeydim??
yapabilirmiydim gerçekten??
sanırım asla yapamazdım.
yalanmış zaten tüm yaşadıklarımız,insan yalan olduğu bir şeye yeniden inanabilir mi??
İnanmak isterse inanabilir
Ama ben yapamazdım :-/ :-/
Daha da mutsuz olacağımı bilsem bile yapamazdım...
püfff günlük ya..
bi puding yapayım da kendime geleyim bari:)
beni dinlediğin için teşekkürler