Popüler Konu Sevgili günlük...

Günlüğüm gene geldim sana,
Güzel her şey yolunda, sonunda abim gönlüne göre bi kız buldu, ve ikiside birbirlerine çok yakışıyolar, o mutlu olunca ben nasıl seviniyorum bi bilsen.
Onun bu günlerini görmeyi ailecek uzun zamandır bekliyoduk, şükür Rabbime sonunda.
Bana da iyi bi arkadaş geliyo :))
Bu arkadaşla beraber bebeğim gelse :26: az önce şöyle bi bakıyım dediğim topikte, bi üyenin hamile olduğunu öğrendim. O da yeni almış sonuçlarını, çok sevindim...
İnşallah bende sana tekrar haber vericem, hamileyim diye hayrkırıcam, tabii bu sefer kalp atışlarını duyduktan sonra
Umutluyum, olucak bu ilk aşılama tutucak. Öyle bi his var içimde olucak bak görüceksin
 
Hastayım günlüğüüüm...
Sinüzitim azmış durumda, bir ateş, bir titreme...
Çok sıkıldım hasta olmaktan
Tam sana yakınmaya gelmiştim ki Adra'yı okudum...
Başı sağ olsun, Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun babacığının..
Nasıl üzüldüm... Ne.. desek boş, ne desek kafi değil o yüreğini avutmaya, Allah sabır versin...
Allah kimsenin ailesini başından eksik etmesin be günlük.
 
Lâ tahzen... Üzülme! Üzülebiliyorsan bir kalbin var demektir. Kalpsizler üzül(e)mezler ki...
Ne mutlu sana ki, üzülebiliyorsun. Dokunan var demek ki kalbine...

Şu anda sıcacık yuvamda, annemin dizinin dibindeyim.. Ben şanslıyım günlük gerçekten şanslıyım..
Şükredebilen bi kalbim, Dua eden bi yüreğim ve çok şükürki huzurum var..
O yüzden mutsuz olmak için bahaneler aramak yok.. Gönlümdeki şeylerin gerçek olmasınında vardır bi zamanı..
 
geldim yine.. eskisi gibi gelemez oldum ...

cuma gununun gerginligi bugüne vardı.. bugün yine çok sasirtdi beni! resmen yslanci dedi
cildirdim resmen inanmiyor.. çok agrkma gifiyor ben açık oldulca dürüst davrandikca o inanmiyor!!!!!!!!

gelince görür!!

birde şu içme cikdi çok bozuluyorum...

ağlamak istiyorum günlük okadar endiliyimki bu böyle devam edermi ??!!


sevgi neden bukadar acı Hayat buksdar acimasiz..

artık herşeyi yazmak istemiyorum.. okuyup hatirlamsk bazı şeyleri tazelrmek istemiyorum.

yapabilirmiyim ben onunla? bi gelecegimiz varmı? artık hic bir sey bilmiyorum tek istediğim.. biran once konudup şu aramızda anlaşmazlığı halletmek! sonra ya biter yada gider

ben artık çok yoruldum!
 
Gunluk birlikte gulduk birlikte agladik acimizi sevinclerimizi kk sayesinde birlikte paylastik..Cok guzel dostluklar edindik. gulibik ve Melinda gibi iki degerli dost kazandirdin bana :) Biliyorum saman alevi degil bu arkadaslik. Biliyorum ki perde arkasida onu de bir bu gonullerde.. Kotu surprizler yok gunluk.. Arkadan konusmalara, pazarliklara, kiskancliklara yer yok bu arkadaslikta... (SIzleri seviyorum kizlar iyi ki varsiniz :) ) iyi ki varlar gunluk ♥

Askimida unutmamali ama dimiiiiii o o o bitaneee ♥
 
Sevgili günlüğüm şu sıralar çok yoğunum yine okulum açıldığından beri yorulmadığım bir gün hatırlamıyorum hiç:)))Hergün farklı yerlerde olmanın zorluğunu yaşıyorum bu dönem dahada zorlaştı:))o değilde şaka maka sona yaklaşıyorum artık okula başladığım günü hatırlıyorum ne kadarda heyecanlıydım bide ilk hastaneye girdiğim gün doktor bey benimle dalga geçmişti :))orda demiştim kendime yapamam ben diye geçen 1. sınıflara ders anlatırken farkettim onlarda aynı benim gibi ayy yapamam korkarım şimdi korkudan eser kalmadı mecburiyetten soğuk kanlı olmayı öğrendim onları sakinleştirmem gerek çünkü, ben heyecan yaparsam olmaz ilk derste söylemişti bunu hocamız:))insanlara yardım etmenin zevkine vardım yavaş yavaş, geldiğim noktayı seviyorum:)))büyüdüğümü hissediyorum eskiden kızdığım, kafama taktığım şeyleri takmıyorum mesela:)))eskiden çok farklı hayallerim vardı nerden nereye geldim:))tek bir hayalim kaldı onu kimseye söylemedim çünkü biliyorum onuda söylersem diğerleri gibi imha edilir :))ben şimdi mesleğimi elime alıp çalışayım sonra kafama koyduğum şey için çalışmalara başlayabileyim:))tekrar görüşmek üzere bırakıyorum seni:))
 
aradan yıllar geçmiş birden aklıma geldi ne yapıyordur acaba şuan bende yarım kalmışlık hissini biliyormudur ki ? aklına geliyormuyum o da ne yapıyor acaba diye düşünüyormudur? beni hiç sordu mu kendine devam etseydik ne olurdu diye ben sordum bunun gibi cevabını alamadığım binlerce soru sordum peki beni aldatışı her defasında bu sorularında önüne geçen o acı his hakkettim mi ben bunu neden yaptı o kızda ne buldu ama şuan bir hiç benim için bu sorular anlam vermiyor bana sadece hep içimde kalacak kimsenin dokunmasına izin vermeyeceğim koca bir yara ...
 
Sevgili günlük,
hamdolsun rabbime yine geldim işimin başına rabbim yaşayacağın daha zaman var diyor burdayım ve her hissi rabbim yaşatıyor hamdolsun ona..
dün sabah yine işimin başındaydım sabahtan serkan yola çıkmış bana günaydın msjı atmış görünce cevap verdim sonra eve vardım diye de haber verdi öğle arası evime gideyim dedim hiç aklımda yokken bana öğlen ne olurdu görüşseydik aşkım lütfen seni kardeşimle aldırayım gel özledim seni dedi bende gitmicektim aslında nedense tamam dedim madem ama vaktim az haberin olsun izin al dedim olmaz dedim almadım da..sonra gittim evlerine girer girmez yıllardır görmemiş gibi boynuma sarıldı öptü sonra ben haliyle çektim oturduk konuş falan derken saat gelmiş kardeşi beni yine işime bıraktı inşallah gören olmamıştır allahım sen yardım et..daha sonra işte normal geçti saat 5 olduğunda eve gittim annem balık kızartmıştı babam da arkadaşlarına davetliydi biz kardeşlerimle annemle yedik.saat 7 sıraları rukiye bana msj attı canm serkanı bi kızla konuşurken gördüm haberin olsun bilmeye hakkın var dedi başımdan aşağı kaynar sular döküldü hemen msj atmak istemedim nasıl vaziyette dedim öyle ayaküstü konuştular kız gitti dedi sonra bende serkana msj attım az önce konuştuğun kız kimdi dedim nerde dedi bende dükkanın önünde dedim o da kimdi biliyon mu dedi hayır dedim Baldızımdı dedi ayy çok kötü oldum meğer kardeşimmiş mahçup oldum ama çaktırmadım iyi tamam dedim..sonra kardeşim eve gelince sordum evet dedi mahçup oldum serkana ama konu kapandı.. daha sonra sıla puding istedi yaptım yemekten sonra çay falan derken geç vakit iyice soğuyunca yedik tatlılarımızı daha sonra biraz serkanla konuştuk..o kadar bıkkınlık sıkıntı bastı ki anlatamadım bana birde kardeşin senden güzel olmuş dedi ayı herif yoksa kızıyon mu aşkım dedi yok kızmıyom kardeşim sonuçta sağol dedim kızdın gibi geldi de dedi bide mana seziyor beyefendi..neyse öyle daraldım ki kendimi kötü hissettim daha hiç bişeyde ilerleme yok allahım sen yardım et rabbim işleri halllsun artık işimiz ciddiye binsin ne olur rabbim sen yardım et ..öyle işte günlüğüm gece de yarın seni yemeğe götürücem öğle arası dedi bende uyku sersemi yarın değil başka zaman gideriz dedim galiba tamam dedi uyumuşum.

allahım ne olur sen bize yardım et ne olur rabbim serkan beni çok sevsin değer versin çok ilgi göstersin rabbim ne olur yardım et dualarımı kabul et rabbim ne olur serkan bana çok ilgili olsun çok sevsin rabbim..önümüzdeki engeller kalksın allahım ne olur yardım et dualarımı kabul et tövbe ile yaklaştım kapına sen dualarıma cevap ver rabbim serkanın iş durumu çözülsün artık herşey yoluna girsin allahım ne olur yardım et sen dualarıma cevap ver ne olur rabbim bugün de üzüleceğim sebepler verme rabbim hayırlısıyla güzel bir şekilde geçsin allahım ne olur yardım et bugün de üzüleceğim sebepler verme allahım sen bize yardım et merhamet et yardım eli uzat rabbim yardım eli uzat allahım
amin..
 
Ahh günlük ! Kızsam mı, gülsem mi, sövsem mi bilemedim. İçten içe gülüyorum.
İnsanlar etrafımda dönsün, herkes beni tatmin etsin duygusu.. Ahh şu egolar.
Çocukken bizde sahiptik bu duygulara dimi. Annemiz babamız arkadaşlarımız bizi pohpohlasın. Evet kabul ediyorum güzel duyguydu. Çocukluk işte !
Ama büyüdük günlük. Biz yetişkinler herkes etrafımızda dönsün duygusunu çoktan geride bıraktık Birde arkadan konuşmalar yok mu.. İnsanların içi fitne kaynıyor. Sonra o fitneyi sana atmayı da çok iyi biliyorlar, iftiralarını inandırmayı da. Karakterde "iş" var çünkü. İnananlar da o karakterde olunca hoooopppp görev tamamlanmış oluyor.
Öyle komik kii hergün izleyip tekrar tekrar gülüyorum günlük
Biz sanatımızı yazılarda değil gönüllerimizde yaşatıyoruz günlüğüm. Gerçekten hissederek, anlayarak, yaşayarak..
 
günlüğümmm çok özledim ki ben seni

umarım günlük ahalimiz iyidir yüzleri hep gülüyordur

eskişehire geldim işe başladım.zor zamanlar geçirdim.
yemedim içmedim çalıştım çalıştım ve birde uyudum..
nihayet bugunlere gelebildim.
işi öğrendim kendime göre bir düzen kurdum.
şimdi bir nebze olsun rahatladım.
mesai bitimimde işten çıkabiliyorum.10 a kadar kalmıyorum artık
çalışmak dışında birşey yapmayınca yaşama hevesim falan gitti
daha eskişehire geldiğimi anlamıyorum.şöyle bir gezemedim zaman bulup ama en azından dinlenebiliyorum.
bu zor zamanlar geçince bu defa duygusal olarak boşluga düştüm.
konyadaki arkadaşlarımı özledim.bir yerlere gider yer içer gezerdik.
burda ablamdan başka kimse olmayınca zor geliyor yalnızlık duygusu
kendi kendime öğüt veriyorum.burda da arkadaşların olacak az sabret diyorum ama
o yalnızlık duygusu yine sarıp sarmalayıveriyor

şu an durdugum noktada bazen nasıl böyle karar verebildim diyorum :44:
evet değişiklik yapayım dedim ama tüm hayatım değişiverdi.
evim işim iş arkadaşlarım şehrim..
bugun aynı kararı al deseler çookk zor alırım sanırım.
pişman değilim Rabbimde ilerleyen dönemlerde pişman etmesin..


 
‎"... bak tam şuramda,sol yanında ,kalbimin altında bir yer eksik kalıyor. Sonra bu kadarla kalmıyor ,o eksiklik bütün ruhuma doluyor. Ne yapsam eksilmiyor ne yapmasam dolmuyor."

Günlüğüm sabah inanılmaz bi karın ağrısıyla uyandım ve işe gitmedim o yüzden.
Bebeğimi kaybettiğimden beri özel durumumla ilgili sıkıntılar yaşıyorum.
Neredeyse 3 ay geçti üzerinden 8 Aralık'tı unutamadım.
Sanki her şey sözleşmiş de bana o günü hatırlatıyo, yaşadıklarımız, kaybımız...
Bebeğim giderken geride en ufak şeyde gözleri dolan beni bıraktı. Bir de korkular...
Ya bi daha bebeğimiz olmazsa, ya yine aynı şey olursa...
Bu sorulara cevap almaktan korktuğum için yeniden hamile kalmayı düşünmüyorum.
Ama ya geç kalırsam? Ne zormuş bu işler...
Hiç aklıma gelir miydi yaşayacaklarım?
Her şey ne güzeldi oysa.. Eşimle sevincimiz, hayallerimiz...
Yeni taşınmıştık buraya ne güzeldi her şey nazar değmesin sakın diyoduk...
Doktor kontrollerinde olumsuz bi şey söylense içten içten doktora kızıyoduk, başka doktora gidelim diyoduk... Kabullenemeyişimizmiş meğerse...
O gecenin gündüzünde nasıl da iyiydim ne ağrım vardı ne başka bi şey... Bugün çok iyiyim demiştim eşime. Yanılmışım.
Gece 1:00 de başlamıştı ömrümde tatmadığım sancılar..
Ölüyorum sanmıştım, sanki biri karnımı kesiyormuşçasına bi acı vardı.
Hala umutluydum ama.. Telefonda ağrı kesici iç diyen anneme ya bebeğe bi şey olursa diyodum hala.
Öyle garip anlardı işte. 3 hafta sürdü mutluluğumuz... 3 hafta bile yetmişti ona bağlanmama.
Faydalı olan ne varsa yiyodum bebeğim için. Gece elimi karnıma koyup yatardım.
Şimdi bazen yine yapıyorum bunu. Canımı acıtıyo onun artık olmadığını düşünmek...
Hala aylarını hesaplayıp duruyorum 4.5 aylık olacaktı şimdi. Temmuz'da doğacaktı.
Çok sevecektik onu, babası da çok sevecekti. Benden çok o sevsin istiyodum zaten, benim babam gibi olmasın diye.

Zaman zaman böyle oluyorum işte, yaşananlar unutulmuyo ki...
Öğrencilerim soruyolar "Öğretmenim çocuğunuz var mı?" diye. Yok diyorum başımı eğip. Vardı aslında, şu an karnımda onu taşıyo olabilirdim diye düşünüyorum sonra.
Geçmiyo hiçbir acı, bitmiyo. Gömdüğümüz yerlerden bi yolunu bulup çıkıveriyo karşımıza. Unutma diyo işte unutma!
 
düşünüyorum da nasıl olsa öleceğiz değil mi?
ee neyin kavgası bu peki
hani ölümü biliyoruz ama kötü düşüncelerden de vazgeçemiyoruz
insanoğlu işte hepimizin kalbinde elbette pis kan var az ya da çok...

şunları düşünen ben bile düşündüğüm gibi yaşayamıyorum
engel olamamak ne kötü..
 
Selam günlük hatırladın mı beni
Bazen günlerce bilgisayarımı açmıyorum. Dershaneye başladım.
Aslında ön hazırlığım var zannediyordum ama dünkü deneme sınavında durumumun hiç de iyi olmadığını ve daha epey çabalamam gerektiğini anladım.
Aklımda olan tek şey ders çalışmak. Hayatımdaki birçok şeyi askıya aldım. Uzun zamandır kitap okumuyorum, eşimle vakit bulup (bir de para ) sinemaya bile gidemiyoruz.
Bildiğin tekdüzenin önde gideni oldum.
Ama olsun diyorum, bu sene feda edeyim de her şeyi, ağustosta atandığım haberini aldığımda aklımda, içimde kalan her şeye vakit bulurum.
Olmayacaksa da çalıştım, çok çabaladım ve olmadı derim, ne yapayım...

Sana bile yazamıyorum artık. Günler çok hızlı. Geçen cumartesi doğum günümdü. 28 yaşıma bastım. Artık doğum günlerinin çok da anlamı yok sanki.
Üniversitedeyken ne de çok severdim oysa. Bütün arkadaşlarım,sevdiğim bir sürü sürpriz hazırlardı. Aslında sorun sürpriz falan da değil.
Sağ olsun kayınvalidem ayrı, canım eşim ayrı bir kutlama yaptılar. Ama hep içimde bir şeyler havada kaldı. Ailemden uzak olmam mı acaba?
Canım annem 4 günlüğüne bize geldi. Öyle mutluydum ki. Annem evimdeydi!! Annem gitti, çok acıdı içim. Ama artık daha dayanıklıyım.
Üzmemeye çalışıyorum onu da, kendimi de. Ne yapayım benim kaderim gurbetle yazılmış. 19 yaşımdan beri az ya da çok hep hissediyorum bunu.

Kendime bile anlatamadığım gelgitlerim var bir de. Biyolojik yaşım geldi de geçiyor bile.
Hep atanamamış olmamı bahane ediyorum. Ama aslında çok farklı her şey. Korkuyorum ve eşim de hiç hazır değil.
Hem deli gibi istiyor, hem de deli gibi korkuyorum. Ama çok da fazla üstüne gitmeyeceğim bu korkunun. Allah kısmet ederse en az 6 ay daha gündeme getirmeyi düşünmüyorum bu konuyu.

Ne çok daldan dala atladım değil mi. Öyle günlük. Biraz fazla içime kapanığım ve sanırım içimdekileri paylaşmayı çok da sevmiyorum. Sana anlattım ferahladım.
Çok şükür mutluyum, huzurlu bir hayatım var. İnşallah hiç bozulmaz
 
Ah günlük hiçbir sebep yok ortada lakin hüngür hüngür ağlayasım var.
Birşey boğazımda düğümlendi kaldı, Bi' ağlasam rahatlayacağım!
Bu ne hüznüdür böyle bilemedim ben
 
biz ne zaman bu şehirde beraber birşeyler yapacağız?
biz ne zaman elele bu sokaklarda yürüyeceğiz?
biz ne zaman huzurlu birşekilde gözlerimizi yumacağız?
ne paradayım ne pulda onlar sağlık olsun yapılır,ama ya o harcanan güzelim yıllar?
hayat böyle hep Zormuydu yada illa bazı şeyler için hep engellermi aşmamız lazım...
geçen sene bu zamanlar düğün hazırlıklarına başlamıştık,inş seneye bu zamanlar(en geç buna bile razıyım)yanyana olmuş oluruz...
ve ahh bu saçmasapan şeyleri büyütmesek,ah biraz karşılıklı anlayış göstersek...
bence mümkün inanmasam zaten çoktan....hep bu ızaklıkların bize yaşattıkları
buarada kelebeğin rüyası beni fena etkiledi...görüşürüz günlüğüm
 
merhaba günlük kuzum su 1 haftada ben beya beya taktim su fotograf olayina bu haftasonu gidip degistirecegim insaAllah kamerami ve sonra güzel güzel resimler cekecegim insaAllah
 
Yalnızlık o kadar zor ki.Anlatamam...
İçimdekileri anlatıcak yakın bir dost yok.Ağlıyorum şuan ama başımı omzuna koyucak bir dostum yok.Nedenini sorup benim yanımda olacak hiç kimse yok.Allah'ım var çok şükür ama olmuyor ki ya.Olmuyor işte.Yalnız çekilmiyor ki bu hayatta.
Bugünlerde böyleyim içimde birikenlerin sonucunda sanırım durduk yere ağlıyorum.Gözlerimden öyle süzülüyor ki yaşlar.
Onu unutamıyorum.1 sene oldu hala onu görünce kalbimin hızla çarpmasına engel olamıyorum ve bunun için mantığıma kızıp duruyorum.Başkasına aşık olan bir adama nasıl bu kadar aşık olabilirsin diye.Kızıyorum sadece.Birde ondan uzak duruyorum.1,5 ay görmemiştim.Bugün gördüm.Başkasını sevdiğini bildiğim halde,yüzüme bile bakmadığı halde bütün gün yüzümde saçma sapan bir gülümsemeyle gezdim.Günüm güzel geçti ta ki bu saate kadar.Oturup düşündüm bunları.Nasıl bu kadar aptal olabiliyorum!Nasıl bu duygularıma engel olamıyorum,neden 1 senedir bu acıyı çekiyorum.Değicek mi hayır!Hala neyin kafası bu bilmiyorum.
Sevilmemek kötü birşey.21 yaşındayım ve hiçbir kimse bana güzelsin diye iltifat etmedi,çıkma teklifi etmedi ve en önemlisi de beni sevdiğini söylemedi.Erkekler...Hep böyleler.Güzelliğe bakıyorlar.Geçen gün arkadaşlarla konuşuyorduk.Laf güzelliğe geldi.En sakin,dürüst ve düzgün dediğim erkek bile 'bir gerçek var erkekler önce güzelliğe bakar,sonra kalbim iyiliğine bakar' dedi.Haklı.Benim gibi hem güzel olmayan hemde çekingen,utangaç birini kim ne yapsın ki!Ne kadar iyi olursam olayım,bir kişi beni yanına yakıştırmayınca neden gelsin bana.
Bu gece hep gerçeklerle yüzleşiyorum.Düşünüyorum ve ağlıyorum.
Mutsuzum ben.Geçmişte yaşadığım bir şeyin etkiside çok büyük.Ama çevremdeki insanları görüyorum.Mutlular.Gülüyorlar,kahkaha atabiliyorlar.Kendimi düşünüyorumda en son ne zaman kahkaha atarak güldüm diye?Hatırlamıyorum bile.Depresyon mu bilmiyorum.Ama mutsuzum.Hayatın bana sunduklarını düşünüyorum,isyan ediyorum istemeden.
Mesela bugün bir arkadaşın doğum günü.En az 20 kişi toplanmışlar sürpriz hazırlamışlar kıza.Kıskanmadım imrendim sadece.Neden dedim benim neyim eksik.
O kadar çok şeyim eksik ki.Utangacım,çekingenim,2 elin parmağını geçmeyecek kadar arkadaşım var,vs...
Kısacası mutsuzum günlük.Konuşacağım bir dostum olmadığı için,başkasına aşık birini sevdiğim ve vazgeçemediğim için,güzel olmadığım için,ailemden uzak olduğum için,dünya için bir faydam olmadığı için,yurtta tek kişilik bir odada bilgisayarla ve 4 duvarla vakit geçirdiğim için,insanların beni farketmediği için,sevilmediğim için mutsuzum hepsi bu.
 
Sevgili günlük,
dolu dolu geldim sana şükürler olsun yine hamdolsun ki rabbim yine buraya gelmeyi yazmayı nasip etti..
işimin başındayım dün geceki sıkıntılı halimden gerginlik var şuanda geçicek elbet allahım yardım etçek..

dün yine rutin işlerimin başındaydım serkan günaydın msjı attı sonra sustu ta ki öğleye doğru msj attı öğlen arası evime gittim tekrar işime geldim serkana msj attım araba işlemlerini hallediyorum araba alıcam dedi bir sevinçle araba zaten onun herşeyi illa alacaktı..tamam al, ama 54 milyarlık bir arabayı ne diye almaya kalkıyorsun senin etin ne budun ne ya? 35 milyar kredi çekmişler 6 milyar faiziyle toplam 41 milyar bankaya borçları var ve bu 3 sene içinde bitirmeye çalışacakmış..ee hani diyorum bizim söz nişan hani yapabilcekmsiniz ? bana dediği aşkım bir bekle borçlarımız 3 seneye bitsin öyle lafa bak ya ben ömrüm boyunca seni beklemeye adadım kendimi sanki ne bu ya? tamam yaşım erken daha ama ne gerek var o kadar yüklü krediye? isteseler ydüğün yapabilirlermiş bu engel değilmiş aslında ama toparlaması gerekiyomuş kendni beyefendiye bak ya. gece gece sinirden çatladım resmen bu düşüncelerimi söyledim.. bekle elbet zamanı gelince olcak diyor bana.. böyle belirsiz cümleler kullanıyor gerizekalı mıdır nedir çözemedim..yarın bigün fabrika işi olsa kapının önünde yatacak olan arabanın borcunu ödemeye kalkıcak..yarın bigün bunun vergisi sigortası masrafları cıkınca sıkıntı olucak biliyorum ama banane ya kendi düşünsün ama onun slak aklı sadece kendini düşünüyo beni düşünen yok allahım bana sabır versin yardım etsin ya başka bişey demiyorum..

allahım sen yardım et rabbim ne olur dualarımı kabul et serkan beni çok sevsin çok değer versin rabbim çok ilgili olsun kendimi kötü hissedeceğim sebeplerle olaylarla gelmesin bana ne olur rabbim..işkur sorunu da artık çözülsün ne olur rabbim sen yardım et artık herşey yoluna girsin allahım işimiz ciddiye binsin artık ne olur rabbim sen yardım et bugün de hayırlısıyla üzüleceğim sebepler verme rabbim sen yardım et bugün de hayırlısyla geçsin rabbim ne olur üzüleceğim sebepler verme allahım sen yardım et yardım eli uzat dularıma cevap ver rabbim ne olur sen yardım et merhamet et yardım eli uzat rabbim yardım eli uzat ne olur allahım
amin..
 
şu an aklımdan içimdeki yalnızlık duygusu geçiyor...
neden böyle hissediyorum kendimi??
hayatımdaki herşey yolunda giderken,gitmeyenlere nokta koyma cesaretini kendimde bulmuşken,ev arkadaşlarımla aram düzelmişken,bir sürü güzel geziye kaydolup önümde hevesle şafak sayacağım olaylar beni beklerken,yeni işlere girip çıkarken,huzurum yerindeyken..
neden yapayalnız hissediyorum kendimi??
dayaklık mıyım psikologluk mu hiç bilmiyorum
derdime derman bana kendimi prenses gibi hissettirecek yeni biri mi yoksa o kişi ölümüme ferman mı??
bu şehirden gitmeme şu kadarcık zaman kalmışken hayatıma girecek beyaz atlı prensi alayım,alayım da ne yapayım??
tam kokusuna alışmışken ayrılsın mı yeniden şehirlerimiz??
Annemlerin evine taşınmışken nasıl ayarlarım buluşma planlarını,minik tatil kaçamaklarını...
bak,doğmamış bebeğe don biçiyorum yine..Huyumdur :-/
ooof of
küçüklambacini olacak kişiliği de özlemiyo değilim...Yeni insanlarla tanıştıkça kıymetini anlıyorum sanki.En son günlüğe yazmıştım ya,hanii içimin ısındığı çocuk..
ondan da vazgeçtim,zaten oğlak burcuymuş,önce işi gelirmiş,duygusuzmuş,böö =))
oysa benim balığım ne tatlıydı ya,ne romantikti.Bana sevgi sözcükleri söyleyecek diye hayalgücünün sınırlarını zorlardı..mektuplarına çöp adamlar çizer,iltifat etmekten asla bıkmazdı..ona göre o kadar güzeldim ki nedensiz trip atmaya hakkım vardı,o ne şanslı bir insandı ki nihayet bana kavuşmuştu,ben bütün erkeklerin rüyalarını süsleyecek kadındım,ama onundum...İnsan bi kere buna alışınca biraz daha altı kesmiyo sanki:-/
bu oğlak olacak oğlan da bi havalı bi havalı..tamam,yakışıklı
ama yakışıklı olduğunu da farkında.Bana prenses gibi davranmaktan ziyade kendisinin kral olduğuna inanmış birisi...
Ayaklarımı da öpmez balık gibi :))
Beni kendine verilmiş bir nimet olarak görmeyecek bi erkeğe belki tahammül edebilirim ama benim kendisini verilmiş bir nimet olarak görmemi isteyecek bir erkekle asla yapamam...
ooooooofff of
nolurdu azıcık gurursuz bi kadın olaydım da balığı terketmeyeydim??
yapabilirmiydim gerçekten??
sanırım asla yapamazdım.
yalanmış zaten tüm yaşadıklarımız,insan yalan olduğu bir şeye yeniden inanabilir mi??
İnanmak isterse inanabilir
Ama ben yapamazdım :-/ :-/
Daha da mutsuz olacağımı bilsem bile yapamazdım...
püfff günlük ya..
bi puding yapayım da kendime geleyim bari:)
beni dinlediğin için teşekkürler
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…