Nedense çok doluyum günlük...
Uzun zamandır birşey yazanadım sana çünkü hakikaten yoğun geçen bir dönemin içindetdim...iki gün sonra tatile gidiyoruz eşimle,biraz kafamı boşaltmaya,dinlenmeye hiçbirşey düşünmeden sadece eğlenmrye ihtiyacım var...şu ara evi taşıdığımız için maddi olarak sıkışık olsakta bunu hakettiğimizi düşünüyorum,bir iki aya inş toparlayacağız...
Şu bir ay içerisinde o kadar değişik planlar yaparken hayat bizi bambaşka yere doğru sürüklemeye başladı hep allHa hayırlısı olsun dedim...burası belkide hayatımızı değiştirecek belki 1sene sonra ikimizinde istedikleri olacak,sabredeceğiz göreceğiz ama busefer biraz daha uzun ayrı kalacağız biraz daha zor olacak,ama biliyorum ki biz bınuda atlatıp ferahd ulaşacağız
Tek içime sindiremediğim bir durum var gitgide beni annesinden soğutan...oğlu kendisiyle kalacak diye bir zafer kazanmış gibi ortalıkta dolaşan biri,biri diyorum çünkü yaptığı hareketlerle kendisinden iyice soğuttu...saygımda asla kusur etmeyeceğim,asla yüzgöz olmayacağım mesafemi koruyacağım ama bizim karı-koca olduğumuzu ve bu ayrılığımızın geçici bir süre olduğunu idrak ettireceğim!biz ayrılmıyoruz,aksine birbirimize daha fazla kenetleneceğiz
kendince benimle bir savaş içerisindesin,evine yuvasına gelmesine bile karıştın ya orada dur dedim içimden,daha neler neler...sinirim geçmek bilmiyor birtürlü...bu kendi kendimi dolduruşa getirmek değil!aile bağlarından bahsediliyor ama nerede o bağ ben göremiyorum hep bizimkiler maddi manevi yanımızdalar...daha çok şey yazardım ama neyse susuyorsam asaletimdendir...
Son zamanlarda darbe üstüne darbe yaşadım 3sene aynı evi paylaştığım "abla"olarak nitelendirdiğim insan son dk çok güzel ders verdi bana meğer gözümde ne kadar büyütmüşüm...yazık...ayıp ya onca yaşananlardan sonra yaptıklarını affetmeyeceğim...
Kendi dertlerimle çok doğdum seni ama buara aslında en önemli şey halkımızın birbirine kenetlenmesi,yapılan haksızlıklara sessiz kalınmaması...
Uzun zaman sonra baya döktürdüm günlük desene görüşmek üzere