Kullandığım ilaçlar beni perişan etti günlüğüm. Bağışıklık sistemim çökmüş, demir ve demir deposu referans değerin altında, b12 kalmamış vücudumda. Bütün bunlar kafamda o boşluğun çıkmasına sebep oldu işte. Neyse ki çıkıyolar ama bir yılı bulurmuş tamamen yerine gelmesi, kortizonlu losyon verdi doktorum. 40 günlük bir tedaviye başladım ama çok keyifsiz ve halsizim. İlaçlara alışmam zaman alacak galiba.
Üstelik bugün 2 yıl oldu. 7 yıldır yüreğimde yaşattığım adamla aynı yastığa başkoyalı tam 2 yıl oldu. Akşam güzel bir yere rezervasyon yaptırdık. Kurumdan çıkar çıkmaz hediyemi de alacağım. Allah ayırmasın bizi, huzuru evimizden de yüreğimizden de almasın.
Seni çok seviyorum Ömrüm.
Aşağıdaki yazıyı tam 1 yıl önce bugün, bu sabah yazmışım. Bir koca yılda neler değişebiliyor değil mi?
Allah ayırmasın demişim, sen ayırdın bizi. Rabbim bizim yanımızdaydı, sen uydun seytana. Sen yıktın yuvamızı. Sen yıktın hayallerimizi.
Hayatımda olmasan da bugün bizim yıldönümümüz.
Seni asla affetmeyeceğim.
Allah der ki;
Kimi benden çok seversen onu senden alırım.Ve ekler;
Onsuz yaşayamam deme, seni onsuz da yaşatırım.Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur,Sabır taşar,Canından saydığın yar bile bir gün el olur.Aklın şaşar, dostun düşmana dönüşür.Düşman kalkar dostun olur.Öyle garip bir dünya,Olmaz dediğin ne varsa olur.Düşmem dersin düşersin.Şaşmam dersin şaşarsın.En garibi de budur ya;Öldüm der durur yine de yaşarsın...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?