Popüler Konu Sevgili günlük...

sevgili gunluk pasama soyle
pasam ya canim aglatdin beni
sabirli ol insallah oglun evinize gelicek emziriceksin 12 sene sabr etdin 3-4 hafta da sabr edersin sen guclusun pasanin oglu onnanda guclu
birdenem sakin uzulme yeni yila oglunla giriceksin insallah evinizde hep birlikde

sevgili günlük paşamın yazdıklarını okuyunca okadar üzüldümki allahım ona sabır versin güç versin ben inanıyorum ki oğlunu kucağına almasına az kaldı o hsataneden kısabirsüre sonra bebeğiyle eşiyle beraber gülümseyerek çıkacaklar

allahım 12 senenin sabrına karşılk ona hediyesini yani güzeloğluşunu verecek inanıyorumki kadınlar kulübünde bebeğiyle ilgi konular açacak yaramazlıklarından bahsedecek

ona söyle güçlü olsun dua etsin bende artık onun için dua edeceğim inş evladına kavuşsun biran önce kokusunu içine çekip emzirsin inş amin amin amin

annemle kavga ettik...neymiş bana komşunun bulduğu taliple görüşecekmişim,ben istemediğimi farklı zamanlarda en az beş kez söyledim...sanki görüşsek rahat verecekler,hadi, demeyecekler,kıskanmayacaklar,saçma sapan sorular sormayacaklar...daha önce test edildi onaylandı...yemin ederim şu üç yıldır burnumdan getirdiler...hem saçma sapan insanları karşıma çıkarırlar,beğenmezsen kimseyi beğenmiyorsun,beğenirsen kıskançlık nöbetleri,tuhaf davranışlarla,huzursuz ederler...dört ay önce sevdiğim adamdan senin yüzünden ayrıldım anne...paranoyak yaptınız ya beni,psikolojimi alt üst ettiniz ya...ne diyeyim ben...daha ne diyeyim...

O küçücük şey hayata tutunduğu sürece benim isyan etmeye hakkım yoktu!

10.07.2011
O küçücük şey hayata tutunduğu sürece benim isyan etmeye hakkım yoktu!
Ayşe Acar
Ceyda Düvenci ile hamileliği sırasında bir röportaj yapmak istemiştim....

Meğer tam o sıralar hastaneye kalkmış. Bu telefon konuşmasının üzerinden tam 5 ay geçti. Sevgili Ceyda 78 gün ayakları havada bir hastane odasında yattı, 45 gün sabah akşam süt sağarak yoğun bakım kapısı bekledi. Kızının hayata tutunacağına hep inandı, bir gün bile ümidini kaybetmedi. Ve “balköpüğüm” dediği bebeği Melisa, annesinin bu inancını boşa çıkarmadı, yaşam savaşını kazandı. Ceyda Düvenci ile evinde buluştum ve bu zorlu 5 ayın hikâyesini dinledim. “Anne olan anlar” derler ya... Gerçekten öyle...

Çocuk için mi evlenenlerdensiniz?

Eninde sonunda bir çocuk sahibi olmak istiyordum. Ama bunun için evlenmedim. Kocama çok severek “evet” dedim. Evliliğimizin üçüncü yılında da çocuk sahibi olmaya karar verdik.

n İlk bebeğinizi nasıl kaybettiniz?

Maalesef geçen sene bebeğin kalbi durdu.

1 Mart’ta da kürtaj oldum...

Kürtajdan 3 ay sonra hamile kaldım

n Sonra tekrar müjdeli haber geldi...

Evet, kürtajdan üç ay sonra tekrar hamile kaldım. Mide bulantım yoktu, keyifliydim. Hatta 16’ncı haftamda Amerika’ya gittik. Güneş, deniz... Harika bir tatil yaptık kocamla...

n Erken doğum olabileceğine dair sinyaller, ne zaman ortaya çıktı?

20’nci haftamda “Şenyuva” dizisinin setine giderken bir akıntım oldu. Doktorum suyun keseden gelip gelmediğini anlamak için bir test yaptı. Bir ilaç verdi ve üç dört gün sonra tekrar kliniğe çağırdı. Fakat o gece geç saatte tekrar aradı ve dedi ki; “Bu işi biraz araştırdım. Beklemek istemiyorum. Yarın gel.”

n Sonra ne oldu?

Muayenemi birkaç doktor beraber yaptı. Suratlar bir anda değişti. O an çok tatsız bir durumla karşı karşıya olduğumuzu anladım.

2 dakika sonra doktorum Mehmet Bey geldi ve “Ambulans çağırdık. Seni şimdi en yakın hastaneye yatırıyoruz” dedi.

n Sorun neymiş?

Servikal yetmezlik. Yani benim vücudum, bebek ağırlaştıkça onu taşıyamıyormuş. Doktorum serkülaj ameliyatına gireceğimi, yani rahim ağzıma dikiş atılacağını ama bunun da bir garantisi olmadığını, ameliyat iyi geçse bile doğuma kadar hastanede kıpırdamadan yatacağımı söyledi. Şok geçirdik tabii... Yine de şükrediyordum. Çünkü doktorum “yarın gel” demese, bebeğimi çoktan kaybetmiştim.

Vücut kabul edecek mi, dikişler atacak mı?

n Nasıl geçti ameliyat?

Mucize eseri çok iyi geçti. Serkülajdan sonraki iki hafta çok önemliydi. Vücut kabul edecek mi, bebek kabul edecek mi, dikişler atacak mı diye bir endişe oluyor. O iki hafta boyunca ayaklarım tavanda yattım.

10 Aralık’tan Şubat sonuna kadar sürecek hastane hayatım başlamış oldu böylece...

n Hastane ev oldu herhalde...

Aynen... Odaya kendi masamızı, lambalarımızı yerleştirdik, duvarlara tablolar astık, camlara çıkartmalar yapıştırdık. Yılbaşı öncesi olduğu için ağaç koyduk, kuzenim ve kocam ağacı süsledi, ışıklandırdı. Florence Nightingale Hastanesi 106 numara, efsane oldu. Her gün kat hemşireleriyle çay saati yapıyorduk. Hemşireler arkadaşım oldu, görüşüyoruz hâlâ...

İğneler sayesinde kızımın hayatı bir kez daha kurtuldu

n Hastane günlerinde nasıl gelişti olaylar?

9 hafta boyunca ayaklarım tavanda yattım. 10’uncu hafta beni yürütmeye başladılar. Bu sefer kan dolaşımım sorun oldu. Meğerse, 30’uncu haftadan itibaren kan dolaşımı yavaşlarmış ki, eğer doğum olursa anne hayatını kaybetmesin. Gereğinden fazla yavaşlarsa anne ve bebek için riskli bir durum oluyormuş. Ben uzun süre yattığım için, benimki fazla yavaşlamış. Ayaklarım kan kırmızısı oldu bir anda. Hemen iğnelere başlandı. Bu iğneler sayesinde kızımın hayatı bir kez daha kurtulmuş oldu.

n Hay Allah! Roman gibi oldu. Sonra...

31’inci haftanın sonunda doktorum dedi ki, “Artık doğum olsa da sorun değil. Git biraz da evinde yat.” 78 gün olmuş. Bana da gelmişlerdi zaten yavaş yavaş...

Salonun ortasında sünnet çocuğu gibi yatıyordum

n Tabii... Ev gibisi var mı...

Öyle... Yine kuzenimle kocam bana sürpriz yapmış. Yatağımı salona taşımışlar, evin içinde fazla yürümeyeyim diye... Bütün dostlarımızı çağırmışlar. 40 kişi filan... Ben salonun ortasında sünnet çocuğu gibi yatıyorum. Hep birlikte bebeğimin tutunmasını kutluyoruz. O gece, herkes gittikten sonra ben bir türlü uyuyamadım. Sabah beş buçukta azar azar suyum gelmeye başladı. Eve geldiğimizin üçüncü gecesiydi.

n Panik oldunuz mu?

Yok. Zaten anlayamadım ne olduğunu... Su mu geliyor, idrar mı... Doktorumu aradım. Sancım olmadığı için “Bir kahvaltı et, bir saat sonra tekrar konuşalım” dedi. Heyecandan kahvaltı filan edemedim. Birkaç saat sonra Engin’e dedim ki: “Hastaneye gidelim. Bence doğum başladı.” Engin inanmadı. “Gidelim ama göreceksin eve döneceğiz” dedi.

n Muayenede ne dedi doktorunuz?

Ben hiç sancı hissetmiyordum ama NST aletine göre sancılarım çoktan başlamıştı bile... Öğleden sonra doktorlar artık beni ameliyata almaya karar verdiler.

n E doğum başladığına göre, niye sezaryen oldunuz? 31 haftalık bebek, kolayca doğardı.

Doktorum çok normal doğumcu. Ama yeni doğum uzmanı izin vermedi. 35 haftadan önce normal doğum, bebekler için riskli olabilirmiş. Bu kararla birlikte bebeğimin hayatı 3’üncü kez kurtuldu. Her şey sanki birer mucizeydi... 02:45’de doğdu kızım. Kilosu 1 kilo 990 gram’dı. Ama sonra bir takım terslikler olduğu anlaşıldı ve yoğun bakım sürecimiz başladı. Ama en sonunda atlattık...

Her gece hastaneye gidip bebeğimiz için dua ettik

n Hemen gidip bebeği görebildiniz mi?

2 gün bana göstermediler. Zaten epidural bende feci baş ağrısı yaptı. Beş gün boyunca serum verdiler. Kendimi toparladıktan sonra doktor kızımın sağlığıyla ilgili bilgi verdi. Her gece hastaneye gittik, dua ettik. “O küçücük şey, hayata tutunuyorsa, senin isyan etmeye hakkın yok” dedim kendi kendime...

Ben güçlü olmak, ona yaşam savaşında moral vermek zorundaydım.

n İlk yanına gittiğinizde nasıl bir manzarayla karşılaştınız?

32 haftalık bir bebek nasılsa öyledi. Kaşları, kirpikleri henüz çıkmamıştı. Poposunda kocaman bir girinti vardı. Meğer o herkeste oluyormuş. Popo şeklini aldıkça o girinti yavaş yavaş kapanıyormuş.

Kızıma bebek müziklerinden bir i-pod doldurdum

n Bebeği kucağınıza alamadınız. Doktorunuz bağ kurmak için neler önerdi?

Sadece kuvözden izledik. Dediler ki, “Varlığınız, başucunda konuşmanız” ona çok büyük enerji verir. Biz de öyle yaptık. Ona her şeyin iyi olacağını söylüyorduk durmadan... Kuvözüne oyuncaklar asıyordum. Sakinleştirici bebek müziklerinden oluşan özel bir i-pod doldurdum kızıma... Durmadan başucunda o çalıyordu. Belli bir süre sonra kuvözün kapaklarını açıp, dokunmaya başladık. Bir ay sonra da bağlantılarını koparmadan kucağımıza aldık.

n Ne hissettiniz onu ilk kez kucağınıza aldığınızda?

Ömür boyu unutamayacağım bir andı. Allah düşmanımın başına böyle bir şey vermesin. Doğurduğunuz çocuğu uzun süre kucağınıza alamamak çok zor bir şey... (Gözleri doluyor.)

Sütüm kesilmesin diye ağzıma sürmeyeceğim şeyleri yedim

n Üzüntüden süt kesilir genelde... Sizde öyle oldu mu?

Sırf bunun için bile dik durmam gerekiyordu. Sütümün kesilmemesi için elimden geleni yaptım, hayatta ağzıma sürmeyeceğim şeyler yedim. Çünkü sütüm bebeğim için en iyi ilaçtı. Sabah akşam sağıyordum ve şırıngayla Melisa’ya veriyorlardı. İlk kez 1.5 ay sonra emzirdim bebeğimi... Bayağı kötüleştiği bir dönem oldu. Doktorlar bizi karşılarına aldı ve çok ciddi bir konuşma yaptı. ‘Dibe vurduk’ derken yine bir mucize oldu ve 10 gün içinde Melisa yoğun bakımdan çıktı.

n Böyle şeyler yaşayınca insan mucizelere inanıyor değil mi?

Ben toplu duanın yaydığı enerjiye çok inanıyorum. Milyonlarca insan aynı anda kızım için dua etti ve bu bize ulaştı. 6 Nisan’da evdeydik. Karamsar günler geride kaldı.

n Yoğun bakımda dostluklar kurdunuz mu?

Tabii ki... Yoğun bakım bebeği annesi olmak başka bir şey. Diğer annelerle cuma sabahları buluşup hep birlikte Eyüp Sultan’a gidip dua ediyorduk. Birbirimizin çocuğunun başını bekliyorduk. Çok önemli gönül bağları... Hâlâ hepsiyle haberleşiyoruz, bebeklerimizin fotoğraflarını yolluyoruz. Yakın zamanda da bebekleri bir araya getireceğiz.

Bergüzar Korel bana sallanan bebek yatağı getirdi

n Sağlık durumu nasıl şimdi Melisa’nın?

Gayet iyi... Beş aylık oldu. Kolik var sadece... Acı elma yağlarından Buzuki Orhan’ın kolik CD’sine kadar her yöntemi denedik. Bir de Bergüzar (Korel) bana ileri geri sallanan bir yatak getirdi. Melisa 4 gündür uyumuyordu. Ben de uykusuzluktan ağlar vaziyetteydim. Melisa’yı o yatağa yatırdık. Bergüzar’ın elini tutup “Allahım ne olur işe yarasın” diyordum. Ve Melisa orada iki saat uyudu. Bergüzar’la sevinçten çılgına döndük.

n Bebeğe tiyatrocu arkadaşınızla birlikte baktınız. Bakıcı istemediniz...

Eve çıktığımızda oyuncu arkadaşım Elif Çakman “Ben seninle kalmak istiyorum” dedi. O kadar müteşekkirim ki... Çünkü bir annenin bebeğine 24 saat kesintisiz bakması mümkün değil. Dadı da istemiyordum. Uyurken, duş alırken, Melisa hep onunlaydı. Heykeli dikilecek bir insan gerçekten... Hakkını ödeyemem.

‘Sleepwrap’ prematüre bebeklerin taşınabileceği tek sistem

“Prematüre bebeklerin kemik yapısı, normal bebeklerle aynı olmuyor. Dolayısıyla pusette taşınamıyor. Sleepwrap, 3 metrelik elastik bir bez. Onu bütün vücuduna doluyorsun. Mükünse atlet gibi bir şey giyiyorsun ki, bebeğinle ten teması sağlayabilesin. Bebek sleepwrap’de anne karnındaki vücut şeklini alıyor. Orada kimseye göstermeden bebeğini emziriyorsun, orada uyuyor, uyanıyor. Gaz sancısı olan bebeklerde birebir zaten... Sıkıştırıyor ve sıcak tutuyor. Fotoğrafı çeken herkes Melisa’nın yüzünü gördü aslında. Ama fotoğraflar karşıdan çekilince Melisa gözükmedi. Zaten 2 kilo 800 gramdı o zaman. Varlığı belli bile değildi. Sanki kendi kızımı boğmuşum gibi bir durum yarattılar. Halbuki internete girip araştırsalar, en ideal yöntem olduğu anlaşılacak. İnsanlar çok acımasız, duyarsız... Emzirme döneminde, yeni doğurmuş, 78 gün hastanede yatmış, 45 gün yoğun bakım kapısı beklemiş bir anneyim. İnsanlar üzüleceğimi düşünmüyor bile! ‘Bu bebek doğduğuna pişman!’ türü başlık atanlar oldu. Dava açsam kazanırdım.”

Yoğun bakımda 5 kilo aldım

“Hamileliğimde 7 kilo aldım ama bebeğim yoğun bakımdayken 4-5 kilo aldım. Sıkıntıdan ne bulursam yiyordum. Bir yandan da süt çok önemli. Süt olsun diye baklava bile yiyordum. Halbuki alakası yok.”

Beş çocuk bile yapardım

“Çocuk dünyanın en güzel şeyi... Böyle bir ekonomide yaşamasaydım, beş tane bile yapardım.”

ben bu yazıyı okurken okadar gözlerim dolduki anlatamam prametüre annesi ceyda düvenci evladım için oglum için artık güçlü olmam lazım hayata sımsıkı tutunsun yavrum aglama krizlerim dünden beri yok çok şükür amam bebektenmidir nedir içim daralıyor sıkılıyor yattıgım yerde sıçrıyorum dün amcamın oglu kapıyı bir çaldı allahım çarpıntım bri oldu korkudan sen panik atagım az eşim ne bagırdı amcasının ogluna ne biçim kapı çalıyorsun yengen korktu diye gecenin 12 geçiyor canım o kapı öylemi çalınırinan günlük tekme tokat giresim geldi onlara bugün arda beye gidicem muayene edicek dikişlerime bakıcam malum sezeryan allahım normal dogumun gözünü seveyim sezeryan isteyenin inan aklı yok günlükcansonra metroyla küçük adamıma gidicem yavruma allahım çok özledim bir kucagıma alsam emzirmek için kokusunu içime çeksem daha ne isterim işşallah saglılı haberlerini alırım yavrumun aklım çıkıyor kötü birşey olucak diye allahım ne olur oglumu ban bagışla sonra muhtemelen eve gelirim ah canım hiç yokki evi temizliyim huzurum yok canım hiç brişey istemiyor

evladım için dayanmalıyım güçlü olmalıyım aglamamalıyım hep pozitif düşünmeliyim bu vesveseler olmasa çok iyi olucakta ama nerdehep aklımda evladım var ne yapıyor doyurdularmı altını açtılarmı agladımı nasıl uyuyor iyi bakılıyormu annelik böyle brişeymiş onu anladım 3 bebek kaybettim orası ayrı amam bu bambaşka gözlerimle gördüm dokundum allahım çok özledim ben oglumu rabbim olmayanlarada versin işşallah tez zamanda saglıklı bir şekilde

annem muhammet eminim bekle beni anne seni görmeye gelicek işşallah gzüel haberlerinle sevinicem işşallah

bu sözüm sana, günlüğe değil mazur görsün:) bugün haberlerde cesur bebeği gördm.. bilmem sende gördün mü.. aklıma sen geldin.. hikayeleriniz aynı.. o da annesini ağlatmış geceler boyu.. kokusuna hasret kalmış annesi.. ama öyle fedakarlıklar yapmış ki anne şimdi gün sayıyor cesur bebeği kucağına alacak yakında.. kendi nefes alıyor artık cesur bebek..

senin mis kokulunda yakında kucağında olacak Allah'ın izniyle..yeterki Allah'tan umudunu kaybetme.. Ben duanın gücüne çok inanıyorum.. çünkü bizzat yaşadım kızımda.. kızımı duaların kurtardığına o kadar inanıyorum ki.. dilinden duayı eksik etme..

sevgilerle..

çok bunaldım ben günlükcan.. bu aralar herşey üst üste geliyor.. iş, arkadaşlık, aile çok sabırsızım, çok fevriyim biliyorum.. bütün kaybım da bundan oluyor onu da biliyorum.. çok üzüldüm, çok kırıldım son 2 haftada.. herkesi tanıyorum tek tek.. kimini hayallerimi anlatınca tanıyorum, kimini de doğum gününe daha çok olduğu için korkusuzca konuşmasından tanıyorum.. gerçekler çok acı veriyormuş yaw.. 1 haftadır doğru düzgün uyku uyuyamıyorum, yemek yiyemiyorum.. resmen kilo verdim.. artık onların "sen benim herşeyimsin" demelerini içim almıyor.. nefret ediyorum hepsinden

bugün çalışmıyordum alışverişe çıktım...günün ganimetleri:bir kaban,bir çizme,iki pantolon,bir hırka,altı kitap,dört küpe...kuaföre gittim,cilt bakımı için tanıtım yapan gençlere yardım olsun diye güzellik merkezine gittim,engelli çocuklar için dergi satın aldım,tek başıma dışarda yemek yedim...sıkıntım geçti mi...hayır...annemi arayıp tamam gelsin hanımlar dedim...gönlü oldu...neymiş efendim önce annesi gelecekmiş yok babası hastaymış da azıcık mızmızlanmışlar,sonra oğulları ile netten görüşecekmişim....vay vay ne kıymetli oğulları var...ve kendi ailem örümcek kafayla beni ne kadar ezdiriyor...ve ben de kendimi ezdiriyorum...annemi arayıp geri adım attım...saat kaç oldu o beni aramadı...bizim evde her şey el için...el ne der...ve buradan kurtulmak için çırpındıkça batıyorum...insanlarla ilişkimde hep taviz veren ben oluyorum...nefret ediyorum kendimden...herkesten...her şeyden...

ben geldim kusara bakmayın anca geldim bugün mavişime gittim muayenemi oldum ameliyat parasını verdik 6 hafta sonra gene gel dedi dikişlerime baktı epey konuştuk mavişle oglum sag galim alıyım kucagıma gelicem dedim oda gülerek dediki emegim çok o bebekte ne bu dünyada nede öbür dünyada hakkımı helal etmem oglumu getir görücem dedi okadar emegi varki doktorumun allah ondan razı olsun sonra oglumun yanına gittik eşimle akşam ezanı okunuyordu hastaneye girdik yogun bakım bölümüne girdik üstümüzü giyindik ellerimizi yıkadık yavruma dokunmak için dokunamadım iizn vermedilerküvezde öle yatıyordu anca küvezini sevdim ogluma dokunamamak nede zor allahım eşim dedi yapma paşa desede gözelimdeki yaşları durduramadımöyle güzel uyuyorduki ne vardı 1 kere dokunsaydım ama olmadıeşim resimlerini çekti videosunu çekti muhammedim bak annen babam geldi dedim allahım çok güzel bri erkek küçük adamım benim kardeşleirmin bebeklenide seviyorum ama bu varya bambaşka nasıl anlatayım anlatılmaz yaşanır diyorlarya o hesaprabbim olmayanlarada tez zamanda versin 12 senelik özlemim dedim ne uzun yollardan geldin dedim ne agladım bebegimin iyiligi için orda biliyorum amam onu orda bırakmak varya adamı öldürürbugün baddaniyesi kirlenmiş kusmuş bana verdiler kirlilerini bebegimi boşa yatırdılar yüz havlsu koydular altına içim rahat etmedi eve dedim eşime uçalım hemen aldım baddaniyeleri yıkadım ütüledim ellerimle ölen ogluma mendil işlemiştim kardeşine nasip oldu işte gazlı bez koymuşlar kustugunda ona kussun diye allahım ne yıkadım o kıyafetleirni son ayar açtım kombiyi bir ütülemem varmış sormayın buzdolabı boşetleirne koydum yolladım sütü bitmiş kuuzumun onları aldı gitti eşim annelik böyle birşey galiba biz tam çıkarken hemşire bebegi kucagına aldı gögsüne yatırdı allahım ne canım acıdı kedinin cigere baktıgı gibi baktım keşke ben gögsüme alaydım diye iç çektim eşim kızdı yapma paşam dedi ne zor oluyor hergeçengün ondan ayrılması
okadar hasretimki kokusuna öyle böyle degil şapkasını çoraplarını her gece yastıgımın altına koyuyorum öpüyorum kokluyorum bebegimin kıyafetlerini nede güzel kokuyor evladım orda ben burda ah izin verseler ne yemek nede yatak isterim öyle onun oldugu odada ona bakıyım parada istemem eve bugün çok zor geldim eşime çabuk bebegin sütü yok baddaniyesi kirlenmiş dedim nasıl geliyorum eve görseniz gülersiniz adamı bir oturutmadım şunu yap bunu yap vs diye yarında işşallah gidicem sabah oglumu görmeye yarın annem gelicek artık hergün ordayım evladım iyi olsunda daha birşey istemiyorum inanın küçük adamla ayrıyız biliyorum ama onun iyiligi için işşallah 1 ay içinde kollarımda olucak onu pamuklara sarıp yatırıcam öyle aht ettim evladım adınla yaşa muhammet eminim olmayanlarada tez zamanda ver rabbim işşallah anneligi tatsınlar

Uyku tutmadı be günlük 7 yoktu kalktım oglum ne yapıyordur şimdibugün yanın aerken gdicem işşallah öyelen dogru annem gelicek eve babamızla çıkıcaz bakalım metroya yürürken hep şu panik atagım azıyor anlamış degilim ne olucak benim bu hastalıgım evladıma nasıl bakıcam bu hasta halimle benallahım ban saglık versin vesvese vermeisn işşallah çok çaresizim günlük bu hastalık beni yedi bitirid ah panik atak nerden çıktın sen uyuyamıyourm huzursuuzm günlükcan psikolojim okadar bozukki ne sen sor ne ben söylüyüm vara yoga aglıyorum oglumun yanına gidince onu görüorumya dünyalar benim oluyor ama 10 dakika sonra zaman doldu diyorlarya içim acıyor ona dokunananm kucagıma allamam çok zor elbet mezirmeye vericekler işte ozaman dünyalar benim olucak inanın rabbim evladımın acısını göstermesin işşallah özelime mesaj atanlardan allah razı olsun dularında benide oglumuda katmışlar rabbim olmayanlarada te zzamanda versin benim gibi olmasın amam çok zor çünküarkadaşım bri doktora gitti 6 kere tüp ebek yaptırmış meyerse rahimi tüpünün biride sıvı brikmiş ameliyat olucak bugün anlıcagın 10 senelik evli ve 6 tüp bebegi boş boşuna yaptırmış ameliyattan sonra doktor rahat hamile kalırsın demiş bebegi olayıp tüp bebek yaptıranlar onlar kendilerini biliyor tüplerindeki sıvıya baktırsın adam gibi bri doktora görünsünler melekcim bu adama sende git tavsiye ederim kuzum

Herkeze hayırlı cumalar rabbim bu mubarek günün yüzü suyu hürmetine ne nasip ediyorsa onu yaşatsın hepimize amin

paşam üzülme sakın oğluşuna kavuşmana az kaldı çoğu gitti azı kaldı senin kollarına yuvanıza dönücek Allahın izniyle...
o arkadaşının gittiği dr u özelden yazarmısın bana yada faceden:26:

Bugünede allaha sükürler olsun elhamdülillah elhamdülillah elhamdülillah

pasam bebegini allah sana bagıslasın allah korusun allah kavustursun insallah dualarımızdasın canım

Melek insallah seninde bebegin olur ve tüm isteyenlerinde insallah benimde amin

Temmuzsendromu canım hakkında hayırlısı olsun insallah

günlükcan allaha sükür sevdigimin oldugu ile atandım allaha sükür.kavusuyorum sevdigime allahın yardımıyla.sükürler olsun.simdi ev bulma tasınma isleri var.insallah yeni iş yerimde iyi olur arkadaslarım iyi olur insallah.lütfu bol merhameti cok allahım sükürler olsun.insallah sana daha güzel müjdeler yazmakta nasip olur.insallah.amin amin amin

Yarın doktor kontrolümüz var bakalım bizim sıpa ne kadar büyümüş,geçen hafta biraz küçük geldi gözüme
ikilli testimiz var geçen hafta yapmamıştı,inşalah iyi sonuçlarla gelirim,korkuyorum belki rengimizde belli olur sanki kız bebek gibi geliyo bana ama hayırlısı

ayağa kalkınca baskı şeklinde olan ağrılarım vardı eşim akşam geldi bende hurma almıştı ona meryem suresini ve inştirak suresini okumuştum birde yasin okuyum dedim hatta sonrasında ben hala aşk diye dizi varya aklım onda mısır patlatr yeriz diyorum dedim ayağa hiç kalkmak istemiyorum baskı oluyor eşimde dedi bi ara hastaneyi neyse aradım gel bi nst ye gir dediler tmm dedim eşimde hatta yemek yiyelimde öyle gidelim dedi bende evet hem yürüyüş olur dedim neyse hiçbişey almadan çıktık öylece yolda giderkende eşim diyorki duygu keşke doğumada giderken böyle yürüyerek gitsek hastane yakın ya sen bide akşam doğurursun taksiyi nasıl buluruz felan diye muhabbet ediyoruz geldik doğumhaneye ben girdim eşimde 15 dakikaya çıkarım diye kapıda bekliyor ebe ilk önce bi muayene edeyim dedi çatala oturdum eliyle bi kurcaladı doğum başlamış dedi benim yüzümü görmelisiniz resmen şoka girdim ne doğumu dedim benim dayanılmıcak sancılarım yoktiki baskı diye geldim dedim ne diyorsun sen 5 cm açılman var dedi hemen suyumu patlattı eliyle oda tuncelili çıktı topraamm doğurturum ben seni dedi nstye aldı beni ama bendeki heycan kimsede yok bi kişi daha var benden önce gelmiş çğlık çığlığa hiç etkilenmedim normal gidiyor herşey suni sancı takıldı elimde telefon onu bunu arıyorum doğum başladı diye eşime haber vermişler eşimde demiş geceyi burda geçircez belli neyse benim 8 cm açılmam oldu tabi bende çığlık atıyorum artık ebe geldi sancı gelince ıkıncan dedi yaptım ama sırayla herkese dua ediyorum sizlerede ettim celiin arda kereme öncelikle. ebe geldi bi kere daha yokladı aa tamam doğuma geçiyoruz demesinmi ben şoklardayım ne ara 10 cm i buldu ne oldu anlamadım komşumun kızı yanımdaydı onu yolladı dışarı bebeğin çantasını istemişler eşimden eşimde neden istiyorsunuz demiş hemşire saçı göründü bebek geliyor diyince şoka girdim diyor eşim bu kadar erken beklemiyordum tabi ben çatalda ıkınırken yapmayın diye bağırmıştım eşimde duymuş hemen ağlayarak yangın merdivenine çıkmış yapmayın derken birisi yanıma çıkıp karnıma bastırınca yapmayın diye bağırmamak elde değildi ama o acıların hepsi sadece inanın sadece 1 saat sürdü ben bile inanamadım o simsiyah saçlı kara gözlü kızımı görünce ağladım şükürler olsunn diye yalvardım tüm acılarıma çizgi çekti ilk göz ağrım gözümün nuru canım kızım... dikişlerim atıldı 4 tane sonrasında beni tekerlekli sandalyeye aldılar ve kucağıma kızımı verdiler çıkarttılar çıkarken kapıdaki herkes ayağa kalktı eşim yanıma geldi hemen ben ağlıyordum herkes ağlıyordu o anı hiç unutamam herhalde işte böyle rabbim herkese nasip etsinnn

günlük ;
adam kaçtı iyi mi
denedim olmadı bi süre yalnız kalsam iyi olur , bu vesileyle kimseye eyvallahım olmadığınıda görmüş oldum.
iyi gücüm düzene girsin , bide kafama göre bi adam ohhhh.
hadi ben gideyim artık ..
spor salonuna yazıldım.
yüzeyim biraz.
gelirim gene

Paşa ;
az daha sabır , herşey geçti buda geçer alırsın minik adamı kucagına.
sağlığı yerine gelsinde varsın biraz kokusundan mahrum bıraksın seni.