Bugün bir şey öğrendim ben günlük ...
Sana çok değer verdiğini söyleyen, herkesi karşına alıp savunduğun, dudaklarının kenarını aşağı doğru birazcık bükse üzüntüden delirdiğin, her şeye rağmen hakkını helal edip ah etmediğin, yaşadığın her ne varsa bir an bile pişman olmadığın biri bir gün gelir de senin canını öyle bir yakarmış ki ...
Sen güvenini tamamıyla yitirirmişsin . Benim insanlığa olan güvenim bitti .
Hayatım boyunca hep iyi bir insan olmaya çalıştım, bana kötülük yapanlara bile iyilik yapıp onları kazanmaya çalıştım .
Ağzıma ettiler, gıkım çıkmadı .
Canımı yaktılar, eyvallah dedim .
Ben herkese elimden geldiğince yardım ettim . Bir hata ettiysem kendi adıma özürler diledim. Yanlışlıkla bile olsa kırdıysam kendimi affettirinceye kadar her yolu denedim . Ben herkese egomdan fazla, gururumdan fazla, benliğimden fazla değer verdim.
Ben ki, deli gibi kırılsam da , kıranın bir gülüşü ile gönlü fethedilenlerdenim.
Ama bu sefer . I-ıh ... Doğrulmam kolay olmayacak .
Affetmem imkansız .
Bu sefer, bu Cuma Gecesi .... Söze dökemediğim tüm ahlarımı Rabbim anlayacak .
Kim yıktıysa dünyamı başıma böyle, Rabbim görsün , o bilsin .
RABBİM der susarım .