Sevgili günlük,
Geç kalan bayramlaşma için bize geldiklerinde korktuğum başıma geldi. Koptu yine fırtına. Ama çok geçmeden dindirdi sahibi. Bakışlarımızın her kesişmesinde, kaçırdı gözlerini. Çok imalıydı. Sanki benden nefret eder gibi. Çok üzgünüm bir kaç gündür. Ne var yani, evlenme mi teklif ettim sanki. Elimde olmadan, istemeden bir kabahat işledim. Bunda suç benim mi ? Hiç bir şey istemedim, hiç bir şey beklemedim ondan. Ne olabilirdi ki?
Belki de yanılıyorumdur. Saçmalıyorum. Hiç böyle melankolik hissetmemiştim.
Nerden takıldım. Lanet lanet lanet lanet lanet olsun...Hepsi kötü ama dünyada başka insan kalmamış, etrafımda başka insan yokmuş gibi...Neden o. Yine uzaklaşmam gerek. Yaklaşınca yakıyor. Birkaç haftalığına Türkiye'ye dönsem iyi olacak.