sevgili günlük,
cok uzun yıllardır her konuda imdadıma yetişen kadınlar kulübüne aslında ne cok şey biriktirmişim içimi dökecek.her konuda bi fikrim,her yoruma bi giderim var..
burası nasıl bi dünya anlamadım.
elimde ıpadim saatlerdir yorum oku,konu oku gözlerim agrıdı.
tabi bide cok cok önceden üye olmus arkadaslar var..müthişler...gözlerim fal tası gibi acılıyo onların yorumlarına yada konularına takıldığmda..
aslında bu zor dönemimde kendim için iyi bişe yaptığımı ve yalnız olmadığımı bilmek güzel bi duygu.
herkes benim gibi acı cekmiş,oh o da bosanıyomus,bak bunuda terketmişler diye sevinmiyorum tabi..okudukça hikayeleri cokta fazla üzülüyorum aslında..ama sonra devamlarını okuyorum.onlarda benm gibi burada yalnız olmadıklarını hissetmişler.
birbirinden bi haber yasayan tüm kadınlara aynı duyguları yasatmak nası bi his (site yönetimi) acaba?
kimseyi tanımıyorum,kimse beni tanımıyo
duygu karmasası içine girdiğim için surat ifadem sürekli değişiyo sanırım..
annem bi mandalina daha soyup gözüme dik dik baktı..
e tabi bosanma arefesindeki kızı internette ne yapıyo acaba?
kafasında deli sorular?
:) öpüldün sevgili günlük.
umarım her aksam ugrar yazarım.