Popüler Konu Sevgili günlük...

günlük merhaba
eskiden ne çok yazardım ben sana.. neler neler, üzüntüler, sevinçler, heyecanlar, aşk..
ben kadınlar kulübüne üye olalı 8 sene olmuş.. o zaman 21 yaşında bir kızcağızdım şimdi 29 yaşında bir kadın..(kadın kız ayrımına karşıyım gerçi sadece yaşa dikkat çekmek amaçlı kullandım)
evleneli de oldu 2 sene hemen hemen.. Allaha şükür hayatımın aşkıyla evliyim, Allahım mutluluğumuzu bozmasın
öğrenciydim, avukat oldum, büro açtım, bir kuruma girdim.. bunlar büyük değişiklikler hep
bi anne olmak kaldı.. kendimi hiç hazır hissetmedim, hep korktum.. sorumluluktan korktum, eşimle rahatımız bozulcak diye korktum.. seyahatlerimiz bitecek diye korktum
ama artık korkmuyorum.. şu an hamile kalsam üzülmem, kendimi hazır hissediyorum
ama birazcık daha var.. minik evimizi büyütmemiz lazım.. eşimin de kıstası o işte.. büyük eve geçmeden hamile kalmamı istemiyomuş
acaba isteyince hemen kalcak mıyım bakalım, bu da bi soru.. hamile kalabiliyor muyum onu bile bilmiyorum
korkmuyorum dedim ama aslında korkuyorum.. ben büyük değişiklikler sevmeyen biriyim, biz 2 kişilik dünyamızda edi ile büdü olarak devam etmeye alıştık.. gerçi anne olmak bambaşka bir olay, onu yaşamayı çok istiyorum
bu yaz bi geçsin bakalım, bu arada inş istediğimiz gibi bir ev buluruz.. çok pahalı ya..
öyle günlük, melinda artık anne olmak istiyo, Allah isteyen herkese versin..
 
Şu yaşıma kadar bir çok sıfata yakıştı varlığım ama hiç biri karıcığım kadar güzel durmadı üzerimde günlük can.
Hayal olarak kalır diyordum ama nihayet kavuştum ona...
Şimdi evimde yemeğimi,tatlı mı yapmış kocamı bekliyorum.
Evlilik farklı derlerdi güler geçerdim. Doğruymuş...
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah...
 
Sevgili gunluk,
Artik hiç bir şey güzel olmayacak. Neyi istediysem olmadı. Neyden kurtuldum bitti dediysem , bin beter musallat oldu , sonra istesem de kurtulamadim. Kendimi hiç bu kadar aciz ve zavallı hissetmemistim. İs gorusmem sonucu ise kabul edilsem bile sevinemeyecek kadar mutsuzum..
5 yıldır bi kaosun icerisindeyim sanki. Bir gün çok mutluyum, hayatımın insanını buldum der miyim? Benim de kıymetim bilinir mi ki? Yaşadıklarım omuzlarıma ağır gelmeye başladı.
Yeter diyorum Rabbim, nolur yeter.
 
gunluk,3 gundur icimde acaip bi skinti varoff boyle her an kotu bir sey olucakmis gibi bir hiss var ilk defa boyle bir sey yasiyorum
zaten islerimiz hem maddi hem manevi iyi gitmiyo bi de bu skinti
 
Sevgili günlük,
Onunla konuşmayı istiyorum ama hiç bir şey istediğim gibi değil her şey bir düzene girsin ne korku ne başka bir şey uğrayamaz yanıma Allah'ım onu bana bağışlasın
 
Sevgili Günlük,
onunla yaptigimiz deliliklere her geçen gün bir yenisini ekliyoruz.
evlerimizin yakin olmasini kutlarcasina gece ona gittim.
cok güzeldi onunla uyanmak isterdim ama herkes uyanmadan önce eve geri dönmem gerekiyordu.
Sadece bir delilik olarak not düştük tarihe.
Onu çok seviyorum.
 
Sevgili Günlükçe;
Aylar önce yazmıştım buraya bir takım sıkıntılarımı,onlar halloldu çok şükür zaman gerçekten herşeyin ilacı Tabi yenilerine yer açıldı her insan gibi benim de sıkıntılarım var hala, biliyorum ki bu sıkıntım olmasa başka bir şeye kulp takcam ben insan tam anlamıyla hiçbir zaman memnun olamıyor bu hayattan sanırım, yani bence.. Tabi Allah insana kaldıramayacağı dert vermezmiş de ölmediğime göreAma asıl meseleye gelirsek çok yorulduğumu daha bu yaşta çöktüğümü hissediyorum, zorunda olmayı sevmiyorum,bazı şeylere katlanmak istemiyorum ama hayat şartları o kadar ağır ki yan etkileri saçlarımda da belirmeye başladı zaten .. Umarım bir kaç ay sonra burada bunun içinde güzel şeyler yazabilirim..
 
çok yoruldum ama işlerim nerdeyse bitti.
çok az düzenlemem kaldı.
bügünlük bu kadar.
paydos ettim.
 
Ogrencilerimi ozledim..ders vermeyi ozledim...her gunum diger gunumun aynasi..dersler kitaplar ev ,es...zaman daraliyor ve ben cok yorgunum cok yoruldum......atanmak icin direniyorum...
 
Insanlar ve on yargilari
Toplumlar ve tabular
Takvimlerde ilerliyor yillar
Insanlik aksine geriliyor sanki
Bazen dusunuyorum.
Tas devrinde belki daha medeniydi insan, daha samimi ve daha gercekciydi.
Toplumlarin insanlarin normlara onyargi ve tabulara takilmadan ozgurce dusunebildigi zamanlar oldu mu acaba dunyada? Karsisindakini sadece insan olarak goren, yasina meslegine cinsiyetine irkina dile dinine bakmadan yalnizca varligina saygi gosteren ve sevgi veren insanlar ve toplumlar.. Ah gunluk ah. Soylece dokuvereyim icimi ben sana. Ne zamandir da yazmamistim zaten sana. Birak dagnik kalsin toplama..
 
Sadece bir gün köprü altında dilencilik yapmam içi gereken tüm şartları sağladımş bunu yazıp gidiyorum :)
 
"ÇOK MU AYIP HALA MUTLULUK İSTEMEK"
heralde beni anlatan cümle bu,30 yaşındayım "OTUZ " hala bekarım, annemin benim evlendiğimi görmek için nasıl çırpındığını görmek üzüyor beni birgün olur mu bilmiyorum evlenir miyim....benim umudum yok ama dualarım var ......
 
Evlenemeyecegim ne güzellik ne iyi olmak yetiyor buna umutlarım vardı belki olur dedim burda ama alnıma oyle bir yazı Yazılmış ki insanlar beni Görmüyor sanki .artik Kafamı yerden kaldırmak istemiyorum Saçma şeylerle ümitlenmek istemiyorum .kalabalik içinde de yalnızım isyan edesin var bu Dünyaya bağırasım var daglara ,taslara sesimi duyan olurmu diye .bakiyorum ki 23yasında hemen bulmuş birini evlilik hayalleri kuruyor ne mutlu ona benim Yasım geçiyor ,yuvaya hasretim,anne diyecek bir çocuğa boyle yaşanmıyor .herkes diyor bir gun evlenirsin ne çevrem var ne bir şeyim benim şansım yok hayatta tek basımayim .evlenemeyenleri cok görmemek Lazım kim bilir ne cok istediler de olmadı .dua ettim yıllardır olmadı olmuyor bu da çare degil ,çaba gösterdim gene olmadı demekkı olmayacak .daha kac satır yazacağım günlük sende bıktın bende bıktım hayatıma bir son veresim var ama ailem bensiz yaşayamaz .hadi bakalım sen mutlu kal günlük ben oyle pencereden hayati seyredeceğim...
 
Günlük !!!!! Ne söylesem bilmiyorum gözlerim hep dolu hep ağlamaklıyım.....Benim psikolojim bozuk galiba aklımı deli gibi evliliğe takmış durumdayım başıma ağrılar giriyor düşündükçe olmuyor olmuyor naparsam yapayım olmuyor, bekarken bir hiçsin adam yerine bile koymuyorlar...ailem onlar bile destek değil bana, onlar bile sırtını dönmüş.o kadar doluyum ki keşke herseyimi anlatacağım içimi dökebileceğim biri olsa saatlerce o dinlese ben anlatsam hiçbişey demese sadece dinlese ama ben anlattıkca dertlerimden kurtulsam .Beni anlayabilecek bir arkadaşım bile yok, arkadaşım yok aslında hep sahte yüzler....Bazen hayal kurardım çok önce hayallerimde hep güzel şeyler vardı, şimdi hayal kurmuyorum kursam bile hayallerimde birileriyle kavga ediyorum, birilerine bağırıyorum, silah çekiyorum....Bu hayaller normal mi, bence degil.şimdi desem ki psikolojik yardım alayım akrabalarımın içinde adım"deli"ye çıkar ben nasıl halledeyim içimde çözemediğim şeyleri anlatamadıklarımı. Çözüm yok günlük yarım kalan aklımla yaşamaya devam edicem.....
 
Bu günn nasıl yoğunluk vardı anlatamam.Arka arkaya randevular,unuttuğum şeyler olabilir mi diye çok korktum ama bugünü de sağ salim atlattım gibi görünüyor. Akşam spor var ve nerdeyse ayakta duramayacak kadar yorgunum.
 
bende bişeyler karalasam sana günlük..
lütfen artık sadece sevdiğim insanla istediğim hayatı yaşayayım,lütfen!
 
Günlük can,
Hayat garip... Günler geçip gidiyor.
Evlenmeden önce beni yerden yere vuran ailem 1 aydır bana prenses gibi davranıyor.
Altından birşey çıkmasa bari diyorum.
Kocam gülümsüyor. Bu aralar herşeye takık olduğumdan adamın gülmesi bile batıyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…