Bazen kelimeler düğümlenir. Ağzından tek bir kelime dahi çıkmaz ona dair. Tek bir gözyaşı akmaz ona ait olan. Sesini bastırırsın, gözyaşlarını tutarsın. Sırf ağlamamak için müzik dinlemezsin mesela. Susturursun etrafındaki herkesi. Onun sevdiği şeyleri sevmezsin. Sevmediklerine bayılırsın. Aslında sırf kendini kandırırsın.Böyle yapınca sözde unutacağını zannedersin. Aslına bakarsan onu özlemiyorum biliyor musun ? sadece onunla olan anılarımı özlüyorum. beraber yediğimiz yemekleri, beraber gittiğimiz yerleri,beraber keşfettiğimiz çılgınlıkları,kahkalarımı özlüyorum... Onu özlemiyorum çünkü haketmiyor. Onu sevmiyorum çünkü o... O beni seviyor sevmesine de değer vermesini bilmiyor be günlük. Sevmesini bilmiyor. Canım yanıyor. Özlüyorum. Burnumda tütüyor. Yüreğim acıyor... Eski beni özledim.. kahkahalar atan ağlamak nedir bilmeyen neşeli pozitif beni özledim.. O da özlemişmidir ki eski beni ? Ah be günlük. Keşke aşk ne bilmeseydim. Sevmeseydim hiç. Yada sevilmeseydim. Geçer mi bugünler ? Güler miyim eskisi gibi ? Hiç umudum yok biliyo musun ? Hiç yok...