günlük her şey çok çok çok zor..
ne yapıyoruz biz?neler oluyo hiç anlamıyorum.
bir ilişkide kaçınılmaz sona böyle mi yaklaşılıyo yoksa?
bittik mi biz?
ben napıyorum?
belki de baştan aşağı yanlış olan benim!!!
hiç bilmiyorum.
doğruyu yanlışı karıştırdım artık.
kafam allak bullak.
canım yanıyo,gerçekten içimde bişeyler kopuyo sanki.
gitmek istiyorum,kimseye bişey söylemeden,herşeyi geride bırakarak herkesten her şeyden gitmek istiyorum.
kalbimi,beynimi yanıma almadan gitmek..
defolup gitmek istiyorum işte..
canım çok acıyo günlük..
kederim beni boğuyo artık..
onu sevmiyim diye,geri dönmiyim diye dua eder oldum.
sonra yine onunla bi hayat dilerken buluyorum kendimi.
ne yapacağımı bilmiyorum.
belki de asla bir araya gelmemeli,hiç karşılaşmamalıydık.
benim neyime ki sevmek,sevilmek?
buraya kadarmış işte.
bozuldu büyüsü..bitti..
ben değersiz biriyim artık onun için de..
halbuki o benim şansımdı.
ben tüm ilklerimi onunla yaşadım,sırf mutlu olduğum için ağladığımı bilirim onun yanında.
şimdi ise..
acıyla akıyo gözyaşlarım.
düşün dedi bana..ben ayrılmak istemiyorum dedi.
düşünsem ne olacak ki yine bu hale gelmeyeceğimizi kim garanti edebilir?
kırılan kalbim..
daha kaç kere tamir edilebilir?
keşke biraz daha güçlü olabilseydim.
arkama bakmadan gidebilecek kadar güçlü..
keşke...
keşke bu kadar sevmeseydim..