ben geldim günlük. uzun bi zamandır hayatımda neler oldu yazmadım sana.
ben onu affetmiştim günlük. çünkü hastanelerde süründü ayrılığımız süresince. ağladı, zırladı.
ama bugün yine kavga ettik vede bitti.
o kadar çok ayrıldık ki hangisi gerçek olucak bilmiyorum. ama bu gerçek olsun istiyorum. o kadar yoruldum ki, bunaldım ve kıskançlıklarından öyle bıktım ki :/
evet şuan canım yanıyo ama sanki eski ayrılıklar gibi değil bu acı. belkide alıştım atrık ve inanmıyorum ayrılığa bilmiyorum :/
çook seviyorum onu. kendime şaşırarak, sabrıma ben bile tahammül edemeyerek çook seviyorum. ama bazen öyle çiftler var ki gerçekten olmayınca olmuyodur günlük. ben 11 sabrettim aynı şekilde oda.
ben inatçıyımdır günlük. hiçbir ayrılıkta acımdan ölsemde ben aramadım, mesaj atmadım. hep o aradı o çabaladı barışmak için.
ama bende çok ödün verdim kendimden. anneme babama sabredemeyen taviz vermeyen, kısıtlamaya gelemeyen ben ona 11 ay boyunca sabrettim, taviz verdim.
ben artık sona geldiğimizin farkındayım. evet bugün yine ağladım ama gözyaşlarım artık ya özlediğimden yada gönlümü ferahlatmak için oluucaktır.
gülmek kadar ağlamayı da seviyorum günlük. bütün acılar Allahtandır ve elbette kabulümdür. O ne derse o olucak. biliyorum ki sabrını vericek, ferahlık ve huzura kavuşturucak.
zaten 1 temmuzdan itibaren üniversite için hazırlanıcam. bu sene hazırlanmadım sadece okula gittim geldim ama bu sene allah izin ve zihin açıklığı verirse çok çalışıp başarıcam inanıyorum ve güveniyorum kendime.
böyle işte günlük. hiçbirşey eskisi gibi olmasın. yepyeni, huzurlu, mutlu aşk ve acı olmayan günler benimle ve herkesle olsun istiyorum. hayırlısı
bu arada yeni telefon aldım. çok sevdim bide kap aldım mı tamamdır :). hadi yine gelirim ben