Güncem;
Annemsiz geçirdiğim ilk Ramazanım..
Gece sahurda aradı; yavruumm lokmalar boğazımdan geçmiyor.....
Ağladı Annneeemmmm...
Belli etmemeye çalıştım amaaa ben de ağladım... Konuşamadım...
Dün geceden beri çookk kötüyümm gözlerim şişti ve zonkluyoorr..
Başımı tülbentle sıktımm ağrısı geçsin diye ama geçmiyor..
Dokunsalar yine başlıcam.. Bu yüzden arayamadım bugün Annemiiiiiiiii
Aşkımın da gözleri dolduu sarıldı sarıldııı.. Ağlama dedikçe ağladımm...
(Seni çook sevmeseydim Annemi asla bırakmazdım..!)
Canımm Annem pamuğummm neden bukadar zorr..? Sensizliğe alışmak neden bukadar zor..
Annesinden ilk ayrılan ben değilim ki.. Sende Anneni bıraktın.. Yuvanı bıraktınn.. Sende benim gibimiydin Annem..??
Ah ne hayatlar ümidiyle
zamansız yollara düştük
ilk yenilen biz değildik elbet
gün oldu dünyaya küstük
Ağlama anne benim için ağlama
ben de herkes kadar aldım acılardan
ağlama anne benim için ağlama
ben de herkes kadar yandım
Sen ne olur çocukluğumu sakla
tek kalan bu elimde avucumda
ağlama anne benim için ağlama
Her birimiz başka bir hikaye anne
bu ayrılıklar niye
sen yine bir ninni söyle bana
yavrum uyusun da büyüsün diye
Ağlama anne benim için ağlama
ben de herkes kadar aldım acılardan
ağlama anne benim için ağlama
ben de herkes kadar yandım
Sen ne olur çocukluğumu sakla
tek kalan bu elimde avucumda
ağlama anne benim için ağlama
ben de herkes kadar yandım.....
Hayırlı Ramazanlarımız olsun, çoook seviyorum seni ANNEM..