Yüreğinin büyüklüğü kadar yardım et…
Ve sus!
Sus...
Susabilmek öyle erdemdir ki,
Son sözü söyleyen sen olsan da.
Sadece sen bil ve kendine fısılda!
Bırak seni kim nasıl bilirse bilsin!
Yüreğince insan ol ve insan olabilmenin erdemini yüreğinde yaşa…
Bırak kimseler seni bilmesin.
Asla birilerinin umudunu kırma!
Belki de sahip oldukları tek şey odur.
“Keşke” kelimesi yerine “Bir dahaki sefere” demeyi dene.
Yaşlan,
Ama paslanma.
Bol, bol tebessüm et,gülümse.
Hem maliyeti sıfırdır,hem de değerine paha biçilmez.
çocukluğumu özledim anne koşar adım yürürken ıssız caddelerde vurdum duymazca şarkı söylemeyi özledim kimse kırmaSın diye kalbimi yalandan ağlamayı özledim ben beni özledim anne ben beni özledim
Ağlarım usul usul
Seni uğurlarken son yolculuğa
Ağlarım gidişine
Karanlık bir sonbahar sabahında
Zamansız çekip gittin
Zamansız kapandı deniz gözlerin
Söyle üşüdün mü
Bir avuç toprak örtünce üstünü
Senmisin bu cansız yatan inanmam
Uyan n'olur uyan
O kadar çok şey varki yarım kalan
Uyan n'olur uyan
Yorulmuş olamazsın yaşamaktan
Uyan n'olur uyan
Çekip al beni bu zor karanlıktan
Hani zaman çare derler ya yalan
Derdimi seviyorum... Derdimi veren de beni seviyor.. Seven sevdiğinin gücünü ölçüyor.. SeviLen çekmesin de neylesin.. Derdine de hamd olsun yarabbi.
ah günlükçüm bu kelimeler beni okadar güzel anlatıyoyo bilemezsin kelimenin bittigi yerdeyim