Sanirim dün gece hayatimin en zor en sancili gecelerinden birini gecirdim. Berbat bir haftasonuydu benim icin. Suan bile gözyaslarima öyle zor engel oluyorumki...
Hickiriklarim duyulmasin diye sesiz sesiz icin icin agladim yorganimin altinda. Ve aglamaktan öyle yorgun düstümki gözlerimin acacak halim dahi yoktu sonra saatlerce uykunun beni almasini bekledim öylece ama birtürlü gelmek bilmedi. Agladim sakinlestim tekrar agladim tüm gece bu böyle sürüp gitti...
Suan bile bogazimda koca bir dügüm oturdu yerlesti gitmek bilmiyor cok canim yaniyor...Sanki bütün dünya üzerime yikilmis gibi hissediyorum, yikintilarin altindan cikmaya calistikca daha cok batiyorum
Son umut kirintilarimda birer birer yok olmaya basliyor isyan edesim geliyor bir anlik gafletle yinede sükür etmeyi ihmal etmiyorum.
Dün gece dua ede ede bitkin yorgun ve sonunda huzurlu bir uykuya dalabildim...
Ya bu gece?? Bu böyle hergece devam edicekmi?? Dayanamiyorum artik icim cok aciyo...
Yüregim artik kaldiramiyor bu yasimda bu kadar olumsuzlugu daha cok kaldiramiyorum aylardir aylardir ugrasiyorum didiniyorum her ne olursa olsun ne kadar karamsar olursam olayam mucadele etmeyi her zaman yeglemisimdir gel görki isyan bayragini cekmektende öylesine korkuyorum ki cünkü artik cok yoruldum savasacak ne gücüm kaldi ne istegim...
Ne is ne özel hayatimda tek bir damla huzurum yok aylardir bu kadar hayal kiriklgini kadiramiyor ki artik yüregim kaldiramiyor iste yapamiycam sanirim daha fazla dayanamiycam yere düsersem eger bir daha tekrar ayaga kalkamiyacagim sanirim...kendimi kaybetmekten nesemi benligimi özümün derinlemesine yaralanmasindan cok korkuyorum...
Bir cikis yolu bir kacis yolu bulamiyorum bu labarinten tutundugum her dalin kirilmasini izlemek icimi acitiyor...
Benim ic dünyamdaki yikintilardan habersizce yada haberdar beni dahada dibe cekmek isteyenleri bunu bile bile yapanlarin karsima gecipte ben sana söyledim yok söyle yok böyle diye konusanlar varya iste belkide en cok onlar s1k1yordur canimi biriyle konusmaya öyle ihtiyacim varki belkide icimde biriktirdigim tüm duygulari tüm acilari tek tek masaya dökmeye cok ihtiyacim var...
Not: Günlügüm
Ece´ye söylermisin bugüne kadar onunla hic sohbetimiz olmadi ama yazdiklarini hep okumusumdur onun adina cok sevindigimi söylermisin ona. Rabbim yüzünü güldürsün ve haklarinda hayirlisini nasip etsin insallah cok cok mutlu olurlar...
Ve birde günlerdir yazmak istedim ama kendimi toparlayamadigim icin yazamadim
fistiklikurabiye (nicki farkli yaziliyodu galiba) dedesine acil sifalar dillerim...