Eğer buradaki insanlar konu sahibine hak verseydi daha büyük düşmanlık yaparlardı. Neden?
Çünkü bir kadın çalışmalı. Bir kadın okumalı. Bir kadın ekonomik özgürlüğüne kavuşmalı. Yarın bir gün o çok güvendiği eşinden boşanmak zorunda kalırsa (ki bu insanlar genelde son seçenek olarak boşanıyor ekonomik durumdan dolayı) kendi ayakları üzerinde durabilsin diye.
Evet ben de kızıyorum tek hayali ev kadını olmak olan kadınlara ama sebebi sizin söylediğiniz gibi yattıklarını, kalktıklarını düşünmem değil. Bir kadının özgür olmamasına kızıyorum. Eşinin eline bakmasına kızıyorum. Bir kadın olarak bu kadınlara da kızıyorum. Yoksa evde yan gelip yattıklarını düşünmüyorum. Ev işlerinin de ne kadar yorucu olduğunu biliyorum. Eskiden eğitim, öğretim belki kısıtlıydı, durumlar farklıydı ama gencecik kadınların ev kadını olacağım, çalışmak istemiyorum tavırlarına kızıyorum. Man-tık-sız. Saç-ma.
Şu devirde bir iş yerinde çalışmayan kadınlar bile üretmeye çalışıyor evlerinde. Neden? Hem eve iki kuruş para girsin de hayat kalitemiz artsın diye, hem de kendisi de birikim yapabilsin diye.
Bunlar istendiği için kadın kadına düşman olmuyor, aksine kadın kadını destekliyor. Sivri dilli ya da kibarca. Ama bu bir destektir. Düşmanlık değil.