Evli değil yazmıştım önceki sayfalarda görmezden gelmedim,4yıldır neredeyse tüm ailesiyle sıkça görüştüm annesi çok sever beni ve hep ona kızar evlenin artık diye(öyle bir düşünce iki taraftada hiç olmadı) Belge konusuna gelirsek aynı eşle çocuğuna olan özlemi dayanılmaz hâle gelince 2kere evlenmiş,ben ilk boşanma kağıtlarını gördüm.Zaten her hangi bir yabancı değil.Şöyle söyleyim ikimizde yıllardır aynı okulda memuruz. Bu yüzden dikiş tutturamadim her gün yan yana gelmemiz, yüz yüze bakmamız gereken yerdeyiz.
Buraya hiç tanımadığım yabancılara kalbime döktüm çünkü itici bir güce ihtiyacım var.En son 12 yıl önce boşanma aşamasında olduğum donem buraya konu açmıştım, yaşayan bilir bunalım nirvanadır o dönem,ama burası bende etkili oluyor tetikliyor
"Acaba nasıl yapsamda ayrilmasam" temalı bir konu yok ortada,aksine ben ayrıldım ama zihnim ve kalbim yılların getirdiği alışkanlığı zırt diye yok saymıyor. Asıl maksadım benzer yaşanmışlıkları olanların bu dönemleri nasıl atlattıklarını görmeyi istemek...Konu açarken belki biryerlerde aynı hastalığa tutulmuş kurtulmuş kadınlar tanırım dedim.Yaniliyorsunuz kendi kendimin umrunda olmasam Kader deyip teslim olurdum.Burada yada hiçbir yerde bahsini dahi açmaz hayatıma bakardım...