Sevgilisinden ayrlp, yeterince zldm artk unuttum Paalar gibiyim diyenler

hiç mi merak etmez hiç mi aramaz bi insan

allahım ne olur unutmam için yardım et lütfen

İkimizde Antalyadaydık.Güzel mutlu beraberliğimiz vardı.3 sene...

Ben Ankaraya Üni ye gittim sene 2010 da ve ayrıldık.O günden sonra çok zor zamanlar yaşadım.Arkadaşlarım girdi aklıma yeni yeni insanlar girdi hayatıma.
Dün gece rüyamda gördüm onu.Endişelendim.Ortak arkadaşlarımın vasıtasıyla durumunu öğrendim.Benden sonra hayatına 3 senelik periyotta kimseyi sokmamış.
Belki hata yaptım ama bütün gün canım çok sıkkındı.Allahım kimsenin başına vermesin.

benim aklıma geldiğin gibi acaba bende senin aklına geliyormuyum bunu bilsem bile içim rahatlardı...yok biliyorum artık seninle bir gelecegimiz ama keşke bilseydim bir an bile beni düşüne bildigini...yalanmıydı bu kadar kolaymıydı bizimkisi...

ayrıldım çokta mutluyum valla

Konuya cevap yazdığım dönem bende çok kötüydüm. Hala tam olarak atlatmış sayılmam ara sıra canım sıkılıyor öyle ama inanın acısı ilk günlerdeki gibi kalmıyor. Zaman,aslında hiçbir şeyi değiştirmiyor sadece hissizleştiriyor. Hepimizin Allah yardımcısı olsun.

falone .!.:

Konuya cevap yazdığım dönem bende çok kötüydüm. Hala tam olarak atlatmış sayılmam ara sıra canım sıkılıyor öyle ama inanın acısı ilk günlerdeki gibi kalmıyor. Zaman,aslında hiçbir şeyi değiştirmiyor sadece hissizleştiriyor. Hepimizin Allah yardımcısı olsun.

Genişletmek için tıkla...

Hissizleşmek de bir değişimdir.

floyd_boddah .!.:

ayrıldım çokta mutluyum valla

Genişletmek için tıkla...

ben çok mutlu sayılmasam da mutsuzum da diyemem vallaaa

fresa .!.:

hiç mi merak etmez hiç mi aramaz bi insan

allahım ne olur unutmam için yardım et lütfen

Genişletmek için tıkla...

Düşünmemeye çalış onu hatırlatan herşeyi uzaklaştır kendinden

Ben artık yeni bir ilişkiye başlamaktan bile korkuyorum her seferinde üzüleceğim diye

Sevgimiz... .!.:

Ben bir kez yasadim cok buyuk bir ask acisi, ilk ay nefes bile alamiyordum. Yolda yururken bile kendi kendime agliyordum. Ben kotu aldatilmis ve kandirilmistim... Oysa cok asiktim... Aradan 11 yil gecti, 6 yillik evliyim, kizim var. Mutlu olamazdim diyorum simdi iyiki beni birakmis. Yine de oyle kolay unutamadim, o aci yillarca kalbimde kaldi. Geri donusu olmadigini bildigim icin umutlarim tukendi ve kabullendim sadece. Kimseyi de bir daha oyle sevemedim, sevemezdim de zaten.

Genişletmek için tıkla...

canım benimde sana sorum olcak
bende şuan sözlüyüm. karşımdakine deger veriyorum. çok sevmesemde bigün sevceğime inanıyorum..
eski sevgilimi unutamıyorum.. evlenirsem bu beni kötü etkilermi diyorum..
yani illaki yaşayacam illaki güçlü olcam.. gülcek eğlencem
ama hani aşk birkere yaşanır diyenlerdenim

ahh keşke unuttum diyebilsem tam 6 yıl oldu bu nasıl şey devasız bır hastalık bu resmen...

zarganam .!.:

ahh keşke unuttum diyebilsem tam 6 yıl oldu bu nasıl şey devasız bır hastalık bu resmen...

Genişletmek için tıkla...

6 yıldır uzağında mı peki, yoksa görüyor musun sık sık veya nadiren ?
O da etken olabilir.

Artik yeter degmeyecek Adam icin daha ne kadar üzülecegim ki... Bundan sonra Mutlu mesut yasayacagim :)) benden degerlisi yok bu dünya da

aha da ben :) Ayrılık süreci çok zor olsa bile bir süre yas tutup sonra kendime geri geldim. Paşaların paşasıyım kafam rahat ve en önemlisi hayatımda artık huzur var.

Eski sevgilimden (artik basina "eski" koysam bile "sevgilim" derken 'O da kim oluyormus?' demekten kendimi alamadigim sahis) ayrildiktan
1 ay sonra: Ayrildigimiza inanmiyor, barisacagimizi dusunuyordum. yine uzuluyordum ama kafama ayrilik dank etmemisti
2 ay sonra: ayrildigimizi fark ediyorum, baslasin bunalimli donemler..
5 ay sonra: onu artik sevip sevmedigimden, ozledigim seyin o olup olmadigindan emin olamiyorum. kotu hissettigim anlar azalmaya, dikkatimi ceken baska unsurlar cogalmaya basliyor
6 ay sonra: Yahu ben artik sevmiyor muyum yoksa? diye dusunup, kendimi denemek icin ona bi mesaj atiyorum. Sonuc olumsuz.. Hic heycanlanmadim. hatta mesaj attigim icin pisman bile oldum, durup dururken onun egosunu sisirdim diye.
8 ay sonra: ilk baslarda ayrildigimiza inanamayan ben, bir zamanlar onunla beraber olduguma inanamiyorum artik


Ve simdi 9 ay olmak uzere. umrumda degil. baskasindan hoslaniyorum. bilgisayar basina gecip kk'ya girene kadar aklima bile gelmiyor

Sözlümden ayrılalı 2 ay oldu,

Ayrılma kararını ben vermiştim, ilişkimiz ayrılığa doğru gitmiyordu,
Birçok olumsuz nokta vardı, sorunlar yaşıyorduk, sık tartışıyorduk ama son yaşadığım tek bir olay, tümünü birleştirip resmi tamamlamama vesile oldu.
3 günlük ağlayıp zırlama evresinden sonra tek kelime açıklama yapmadan aileme sözü attığımı, onun ailesine haber vermelerini rica ettim.
Ayrılma gibi bir mevzu gündemimizde olmadığı için önce ciddiye alınmama, sonra bendeki kararlılığı görünce eşşek gibi pişman olma dönemi başladı onun için. Ağlayıp yalvarmalar, ölene dek bekleyeceğim, kimseyle evlenmeyeceğim gibi zırva vaadler...

Onunla bir ömür boyu yaşayamayacağımı anladığım için ayrılmıştım ama severek ayrılmak gerçekten insanın etlerini lime lime ediyor. Hele uğruna verdiğiniz savaşlar, göze aldıklarınız, arkanızda bıraktıklarınız... Sonra herşeyi koskocaman bir hiç için olduğunu görünce kendini boşluk duygusuyla sarmalanmış hissetme dönemi...

Hayatımda ciddi hiçbir değişiklik yapmadım, sadece ayrıldığım gün, cüzdanımdaki fotoğrafını yaktım, bana aldığı kurutulmuş çiçekleri attım, bilgisayardaki tüm resimler cnt + a + delete ile toptan sildim.

İlk hafta iş yerimde, odamın kapısını kitleyip ağlıyordum; ikinci hafta sadece akşam olunca ağlama ritüelleri derken 3. haftadan sonra zihni hazırlık fazına geçtim. Sonra hayatımda değişiklikler yapmaya başladım. Bir kere, maaşımın büyük bir kısmınla kıyafet dolabımı yeniledim. Zevkime göre, canım her ne istiyorsa aldım; her nereye gitmek istiyorsam dostumla gecelere kadar gezdim.

Gezerken, el ele tutuşup yürüyen çiftler görünce içimde bastırılmış bir öfke olduğunu farkettim. Mutlu olan insanlara kızıyordum sanki. Sanki ben hiç mutlu olamayacakmışım gibi hissediyordum.

Sonra bir gün, akşam üzeri şahsı muhterem beyfendi aradı ve "yarın 1 buçuk aydır görücü usulü görüştüğüm kızı ailem isteyecek ve sözleneceğim, eğer dönerim dersen vazgeçicem" deyince. İşte benim ayrılık hikayemin mihenk taşı o konuşmadır.

Böyle adi bir adamı hayalimde barındırmanın bile kendime haksızlık olacağını farkettiğim gün zihnimdeki zincirleri de kırdım diyebilirim.

İşte benim hikayem de bu kızlar

Hiç kimse vazgeçilmez değildir, mezarlıklar vazgeçilmez insanlarla dolu

2,5 yıllık ilişki ve nişanlılık evresinden sonra tam 1 ay oldu biteli....
sürekli benim dediğim olucak ben çalış dersem çalışırsın ev hanımı olucaksın
maaşını abisine verir ona ev alır,biz evlenicez ortada bir şey yok...
evlenince kurslara gidemezmişim maaşımız ancamış
abine verme o zaman maaşını, kendi beyfendi eğitimi için hertürlü kursa gidecek.
ben evde oturmalıyım ailesine yemekler yapmalıymışım onlara hizmet.
burdan taaa git onun memleketinde yaşa...
kültürler farklı...
sonra ne mi oldu.
bilgisayardan 2 duygusal şarkı dinledim ağladım salaklığıma ağladım aptallığıma ağladım.
onun bana aldığı ve sürekli gözüme soktuğu üç beş eşyasını yolladım.
resimlerini sildim , kendime kıyafet aldım sordum kendime ben kimim ne istiyorum.
ya bu tanıdığım insanlar daha düne kadar kimdi benden kendilerini üstün gördüler.
hemen kendimi toparlama evresi derken yolumu çizdim
ve yörük ayranımı kabarttı ben artık ben değildim
ben olmam gereken bendim şimdi çok iyiyim .
kararlıyım yoluma devam ediyorum senide
geçmişimin silik erkekler sayfasına işliyorum

EU2 .!.:

2 gun mu tamam senı cekırdekten yetıstırıcez oleyse hıc gıtme ayrılık tecrubelerımızle 1 haftaya kalmaz toparlarız senı kaydirigubbakcemile3

Genişletmek için tıkla...

beni de alııın =) beni de yetiştirin. ben ayrılmadım ama o dereceye geldi artık